Ανθρωπολογική έρευνα για τα σχολεία της ομογένειας Αυστραλίας
Ανάμεσά τους και η φοιτήτρια Ανθρωπολογίας, Ειρήνη Γαλανάκη, από το Πανεπιστήμιο Aarhus της Δανίας, που πρόσφατα ολοκλήρωσε την έρευνά της στη Μελβούρνη με θέμα «Ο ρόλος των ελληνικών σχολείων και η συμβολή τους στη διατήρηση του ελληνικού πολιτισμού και της ελληνικής γλώσσας». Η έρευνά της αυτή έγινε στο πλαίσιο του προγράμματος «Η ανθρωπολογία της εκπαίδευσης και της παγκοσμιοποίησης».
Καταλυτικό ρόλο ως προς το γιατί ως παιδαγωγός επέλεξε να μελετήσει ανθρωπολογικά τα σχολεία της ομογένειας στη Μελβούρνη, έπαιξε το γεγονός, ότι «η εδώ ελληνική ομογένεια ενδείκνυται για μια τέτοιου είδους έρευνα, λόγω του μεγάλου πληθυσμού Ελλήνων, αλλά και των αξιόλογων προσπαθειών τους να κρατήσουν ζωντανή την ταυτότητά τους ανά τα χρόνια» υπογραμμίζει η ερευνήτρια.
Και προσθέτει, όμως, ότι και η ύπαρξη συγγενών της στη Μελβούρνη συνέβαλε στην απόφασή της.
Ζώντας και η ίδια πλέον εκτός Ελλάδας εδώ και δύο χρόνια, έχει, επίσης, την ευκαιρία να εμπλουτίσει τις μεταναστευτικές της εμπειρίες.
Οι αρχικές διαπιστώσεις της ερευνήτριας από τα ομογενειακά σχολεία, είναι ότι η ελληνική γλώσσα είναι δύσκολο να καθιερωθεί σε καθημερινή βάση ως γλώσσα επικοινωνίας για τα παιδιά ελληνικής καταγωγής. Οι εκπαιδευτικοί των ομογενειακών σχολείων προσπαθούν με κάθε μέσο να ενθαρρύνουν τη χρήση της γλώσσας και παράλληλα με την παραδοσιακή διδασκαλία, χρησιμοποιούν τον παραδοσιακό χορό και τη θεατρική αγωγή, ώστε να ενισχύουν τη μάθηση με ευχάριστο τρόπο.
Σε ό,τι αφορά τις διαπιστώσεις της για τους Έλληνες της Αυστραλίας, δηλώνει ότι διατηρούν έντονες τις μνήμες από την Ελλάδα και είναι υπερήφανοι για την καταγωγή τους. Κάτι που αποδεικνύουν στην καθημερινότητά τους ως στάση ζωής, «βρίσκουν τρόπους που τους φέρνουν πιο κοντά με την πατρίδα είτε με τη μαγειρική είτε με την ψυχαγωγία είτε με την ελληνομάθεια».
Όσο για τις δικές της προσδοκίες από την Αυστραλία και κατά πόσο επαληθεύονται ή απομυθοποιούνται, δεν έχει λόγια να περιγράψει το καλοκαίρι που περίμενε και «το τέσσερις εποχές σε μία μέρα» που βίωσε στη Μελβούρνη, λέει χαριτολογώντας. Κατά τη διάρκεια των δύο μηνών, η Ειρήνη είχε την ευκαιρία να επισκεφθεί και να συνεργαστεί με αρκετά παροικιακά σχολεία και εκπαιδευτικούς, να γνωρίσει τους μαθητές και τους γονείς τους, αλλά και την ευρύτερη παροικία, με την οποία δέθηκε πάρα πολύ. Με ενδιαφέρον αναμένουμε τα αποτελέσματα της έρευνάς της.
ΠΗΓΗ ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ