Άρση της βουλευτικής ασυλίας και της ατιμωρησίας εδώ και τώρα!
Έχουν επιτέλους οι εκπρόσωποι του Έθνους και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛ. το πολιτικό σθένος να υπερασπιστούν τις βασικές αρχές της Δημοκρατίας ή θα συνεχίσει η Βουλή να αποτελεί «νεκροταφείο δικογραφιών»;
Σε μια χώρα όπου οι 9 στους 10 Έλληνες νιώθουν και είναι αδικημένοι από το ίδιο τους το Κράτος, που αισθάνονται εξαπατημένοι από πολιτικούς οι οποίοι τους έδωσαν κούφιες, ψεύτικες υποσχέσεις, πρέπει, πάση θυσία, να διαφυλάξουμε την ισότητα όλων απέναντι στη Δικαιοσύνη.
Το τελευταίο καταφύγιο του πολίτη.
Τουλάχιστον σε αυτόν τον υπέρτατο θεσμό, όλοι οι Έλληνες πρέπει να νιώθουν ότι είναι ίσοι. Ουδείς πρέπει και μπορεί να είναι υπεράνω του Νόμου, είτε είναι απλός πολίτης, είτε Υπουργός, είτε Πρωθυπουργός.
Οι βασικές αρχές της Δημοκρατίας είναι τρείς:
-Ισηγορία: Δυνατότητα ίσου χρόνου λόγου σε όλους τους πολίτες
-Ισονομία: Ισότητα των πολιτών απέναντι στους νόμους
-Ισοκρατία: Ισο βάρος των πολιτών στις αποφάσεις της πολιτείας
Παρακολουθώντας την πολιτική επικαιρότητα, μπορούμε εύκολα να διαπιστώσουμε ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. ενδιαφέρεται διακαώς να προχωρήσει σε Συνταγματική Αναθεώρηση και σε αλλαγή του εκλογικού νόμου, μόνο όμως για ζητήματα που άπτονται της πολιτικής της επιβίωσης και όχι για ζητήματα που αποτελούν λαϊκή απαίτηση.
Στ΄ αλήθεια οι κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝ.ΕΛ. πιστεύουν ότι το μέγα ζήτημα που απασχολεί την κοινή γνώμη είναι το όριο εισόδου του 3%;
Πιστεύουν ότι η αγωνία των πολιτών που βλέπουν τις τράπεζες και την εφορία να αρπάζει τα σπίτια και τις περιουσίες τους είναι αν «ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα εκλέγεται από τη βάση;»
Κι αν «το δικαίωμα ψήφου θα θεσμοθετηθεί από την ηλικία των 17 ετών;».
Είναι λοιπόν τόσο βαθιά νυχτωμένοι οι κυβερνώντες; Είναι τόσο μακριά από τις αγωνίες και τους αγώνες επιβίωσης του λαού;
Ε λοιπόν όχι κύριοι βουλευτές.
Ο Ελληνικός λαός έχει σιχαθεί το μέγεθος της πολιτικής σας συντεχνίας και την απύθμενη υποκρισία.
Η ελληνική κοινωνία «βράζει» για την γενικευμένη πολιτική ατιμωρησία.
Για το γεγονός ότι με μεταμεσονύχτιους νόμους έβγαιναν «λάδι» κυβερνητικά στελέχη, υπουργοί και υπηρεσιακοί παράγοντες που υπέγραψαν το ... εγκληματικό PSI και τη διάλυση των ασφαλιστικών ταμείων.
Οι πολίτες είναι στα... κάγκελα διότι παρακολουθούσαν εδώ και χρόνια την απίστευτες μαφιόζικες πρακτικές με τις οποίες το πολιτικό προσωπικό απάλλασσε από κάθε ποινική ευθύνη, με υπουργικές αποφάσεις, όλους όσοι παρείχαν θαλασσοδάνεια χωρίς εγγυήσεις σε εκδότες Μέσων Ενημέρωσης και όσους υπέγραφαν τις συμφωνίες για τα υποβρύχια που... έγερναν.
Όλα αυτά έχουν ανάψει τη σπίθα της οργής και την απέχθεια του λαού απέναντι στο πολιτικό προσωπικό που κυβερνά επί δεκαετίες τη χώρα έχοντας ρυθμίσει το «παιχνίδι» στα μέτρα του.
Το Σύνταγμα και οι νόμοι γίνονται κουρελόχαρτα και αλλάζουν κατά το δοκούν της πολιτικής εξουσίας.
Η έννοια του «δημόσιου συμφέροντος» αντικαταστάθηκε από το μανδύα της «προστασίας του πολιτικού συστήματος».
Ο θεσμός της βουλευτικής ασυλίας δημιουργήθηκε στην Ελλάδα, υποτίθεται για να διασφαλίσει την εύρυθμη λειτουργία της δημοκρατίας.
Η υπόθεση αυτή χάνεται βαθιά πίσω στο χρόνο ήδη από το 1844!!!
Το σκεπτικό ήταν να... προστατευθεί ο πολιτικός κόσμος από άστοχες μηνύσεις πολιτών που για απλές υποθέσεις ή για λόγους πολιτικών σκοπιμοτήτων θα τους οδηγούσαν στο εδώλιο του κατηγορουμένου.
Με τα χρόνια όμως, η βουλευτική ασυλία, έγινε κι αυτή «δεκανίκι» ατιμωρησίας βουλευτών και υπουργών.
Κάθε χρόνο στη Βουλή φτάνουν δεκάδες αιτήματα για άρση της ασυλίας κοινοβουλευτικών εκπροσώπων για διάφορα αδικήματα που φέρονται να έχουν τελέσει, κατά κανόνα, πριν διαβούν το περιστύλιο της Βουλής υπό άλλες επαγγελματικές ιδιότητες.
Δεν είναι τυχαίο ότι από τα 831 εισαγγελικά αιτήματα που έχουν υποβληθεί για άρση της βουλευτικής ασυλίας από το 1974, μέχρι πριν από περίπου ένα χρόνο, μόνο 17 έγιναν δεκτά.
Οι εισαγγελείς όταν οι πολίτες καταθέτουν μηνύσεις σε βάρος βουλευτών αν διαγνώσουν ποινικές ευθύνες αποστέλλουν τις δικογραφίες στη Βουλή – συνήθως σε άδεια έδρανα - ζητώντας την άρση της ασυλίας τους. Ωστόσο, σπάνια οι βουλευτές ψηφίζουν υπέρ της άρσης της ασυλίας συναδέλφων τους, με αποτέλεσμα οι δικογραφίες να καταλήγουν στο αρχείο.
Ε λοιπόν όχι. Αυτό το απόστημα δεν μπορεί να συνεχιστεί.
Είναι άλλο πράγμα το «πολιτικό σύστημα» κι άλλο πράγμα το «πολιτικό προσωπικό».
Και επειδή στην Ελλάδα, οι επαγγελματίες της πολιτικής έχουν κάνει το ψέμα... επιστήμη, θυμίζω ότι η προστασία του Συντάγματος δεν επαφίεται στους αντιπροσώπους, επαφίεται στο λαό!!!
Εδώ και τώρα λοιπόν πρέπει να αλλάξει ο νόμος περί ευθύνης υπουργών, ώστε ο Έλληνας να νιώσει επιτέλους ίσος μεταξύ ίσων και να εξαλειφθεί το αίσθημα αδικίας.
Η Βουλή των Ελλήνων οφείλει να βάλει τέλος στους πολίτες δύο κατηγοριών και όποιοι παρανομούν, όσο ψηλά κι αν βρίσκονται στην ιεραρχία του Κράτους να υποστούν τις συνέπειες των πράξεων τους. Όσο βρίσκεται σε ισχύ αυτός ο άδικος Νόμος, αυτό το «έκτρωμα», η Ελλάδα θα παραμένει μία χώρα που θα βασιλεύει η αδικία...
Συνταγματολόγος βεβαίως δεν είμαι... ούτε διεκδικώ τέτοιο ρόλο.
Θα χρησιμοποιήσω όμως μια παλαιότερη φράση, ένα απόσπασμα από συνέντευξη, του σημερινού υπουργού και γνωστού Συνταγματολόγου, Γιώργου Κατρούγκαλου:
«Δεν μπορεί η Βουλή να συνεχίσει να λειτουργεί ως: «Νεκροταφείο δικογραφιών» για ευθύνες υπουργών και πρωθυπουργών, που οι εισαγγελείς διαβιβάζουν και κανείς δεν ερευνά.
Η παρεμπόδιση της διερεύνησης, με τον μεθοδευμένο αποκλεισμό της γνώσης και της μελέτης των δικογραφιών (προσχηματική «ανακοίνωση διαβίβασης» σε άδεια έδρανα, ή και μεταμεσονύκτιες ώρες, άρνηση χορήγησης αντιγράφων στους βουλευτές που ζητούν να ενημερωθούν για να ασκήσουν τα καθήκοντά τους), στοιχειοθετεί, στην καλύτερη περίπτωση, παράβαση καθήκοντος και κατάχρηση εξουσίας».
Το μείζον ερώτημα προς τη σημερινή κυβέρνηση των κυρίων Τσίπρα και Καμμένου είναι το ακόλουθο:
Έχουν το πολιτικό σθένος και το ανάστημα να φανούν αντάξιοι των προσδοκιών του ελληνικού λαού και να προχωρήσουν στην αλλαγή του νόμου περί ευθύνης υπουργών;
Ή βολεύονται με την... α λα κάρτ Δημοκρατία όπως οι προκάτοχοί τους;
Άλλωστε, σήμερα κάνει το γύρο του διαδικτύου η μήνυση που κατέθεσε ο κ. Δημήτρης Γιαννακόπουλος κατά του υπουργού Εθνικής Άμυνας Πάνου Καμμένου για τα όσα είπε πέρσι ο τελευταίος από το βήμα της Βουλής κατά του επιχειρηματία.
Είναι πρώτης τάξεως ευκαιρία ακόμα και για τον ίδιο τον κ. Καμμένο να επιθυμεί την άρση της ασυλίας του για να αποδείξει τα όσα κατά καιρούς ευαγγελίζεται περί διαφάνειας.
Είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να μάθουμε με ντοκουμέντα πώς ο κ. Καμμένος «αναρριχήθηκε» στις πύλες της διακυβέρνησης!
Η Βουλή των Ελλήνων οφείλει να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να αποδείξει έμπρακτα ότι δεν υπάρχει έλλειμμα ισονομίας στη χώρα μας.
Στο πλαίσιο των συζητήσεων που γίνονται για την ανάγκη Συνταγματικής Αναθεώρησης οι εκπρόσωποι του Έθνους είναι υποχρεωμένοι να αφουγκραστούν το κοινό περί δικαίου αίσθημα: Να σταματήσει η βουλευτική και η υπουργική ασυλία να αποτελεί δεκανίκι ατιμωρησίας. Σε διαφορετική περίπτωση είναι όλοι κατώτεροι των περιστάσεων και η συζήτηση περί ‘’θεσμικών αλλαγών’’ είναι μόνο άρτος και θεάματα.
ΥΓ: Μεταξύ μας, κατανοώ πλήρως την διστακτικότητα των κυβερνώντων, διότι για να προβείς σε μια τέτοια αλλαγή θα πρέπει να είσαι κρυστάλλινος. Να χαρακτηρίζεσαι από διαύγεια και απόλυτη καθαρότητα.
Σχετικές ειδήσεις
Trending
