Θεόδωρος Κολυδάς: Είναι η ζωή μια μολυβιά;

Γράφει ο Θεόδωρος Κολυδάς - Μετεωρολόγος

Ένας από αυτούς τους όρους, ήταν η ανακεφαλοποίηση της επιχείρησης και οι Τράπεζες ζητούν –με το δίκιο τους -από τους μετόχους να βάλουν χρήματα για την ανακεφαλαιοποίηση. Οι μέτοχοι αρνούνται να συμμετάσχουν και έχουν τις δικές τους ευθύνες. Το τι συμφέρει τους νυν μετόχους ή όσους θα ήθελαν να συμμετάσχουν σε μία αύξηση κεφαλαίου είναι θέμα που αφορά τους ιδίους και το αν θα βάλουν λεφτά είναι άσχετο με το συμφέρον των τραπεζών.

Το πραγματικό και πρώτο ερώτημα είναι αν οι Τράπεζες έχουν το νομικό και ηθικό δικαίωμα να κατακρατούν τα χρήματα των εργαζομένων, οι οποίοι παραμένουν απλήρωτοι επί 7 μήνες, καθώς αυτές έχουν δεσμεύσει τους λογαριασμούς του Mega και τα κρατούν για δικό τους όφελος. Μόλις χθες Παρασκευή, και σύμφωνα με τις δηλώσεις στελέχους του καναλιού, οι Τράπεζες κράτησαν 3 εκατομμύρια από τους δεσμευμένους λογαριασμούς και δεν απέδωσαν τα 2 εκατομμύρια που είχαν υποσχεθεί στους εργαζόμενους.

Σε δεύτερη φάση τίθεται το ερώτημα, αν το Mega είναι μία βιώσιμη επιχείρηση. Αν είναι βιώσιμη, τότε ποιος είναι ο λόγος εκείνος που οδηγεί στο διαφαινόμενο λουκέτο και τις τράπεζες σε απώλειες τόσων πολλών χρημάτων; Τους περισσεύουν; Δεν είναι βιώσιμη στις παρούσες συνθήκες; Τότε ας μελετήσουν κάτω από ποιους όρους λειτουργίας θα είναι βιώσιμο και αυτό για να εξασφαλίσουν τουλάχιστον ένα μέρος των χρημάτων τους. Η 7μηνη πορεία του καναλιού πάντως απέδειξε ότι είναι όχι μόνο βιώσιμο, αλλά ξεπέρασε τις προσδοκίες ακόμη και των πλέον αισιόδοξων στελεχών του, σε ότι αφορά τα επίπεδα τηλεθέασης, με τις παλαιές αλλά αγαπημένες σειρές που προβάλλει.

Κάθε μήνα το κανάλι φέρνει στο ταμείο 3 εκατομμύρια, δεν πληρώνονται οι υπάλληλοι, ενώ 7 εκατομμύρια φτάνει μέχρι στιγμής το σύνολο των οφειλών προς τους εργαζόμενους. Ποιος και γιατί ευθύνεται και σε τελευταία ανάλυση πιέζει τους εργαζόμενους στα άκρα, να ρίξουν μόνοι τους μαύρο και να τους αφήσει να κάνουν ευθανασία στον ασθενή ο οποίος έχει ήδη αναρρώσει;

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο του Θοδωρή Κολυδά εδώ