Διαπραγμάτευση: Η άτακτη υποχώρηση του Τσίπρα και η άτακτη χρεοκοπία της Ελλάδας
«Κλέφτες χρόνου». Ο συγκεκριμένος χαρακτηρισμός αρκεί για να περιγράψει πλήρως τον τρόπο με τον οποίο κινούνται και πολιτεύονται ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝ.ΕΛ. χωρίς κανένα απολύτως σχέδιο για την επιστροφή της χώρας στην κανονικότητα.
Οι κύριοι Τσίπρας και Καμμένος κινούνται με γνώμονα την περίφημη «δημιουργική ασάφεια», κλέβοντας ταυτόχρονα χρόνο παραμονής στην εξουσία μέχρι, υποτίθεται, να αλλάξουν οι πολιτικοί συσχετισμοί στην Ευρώπη.
Κατά τρόπο πρωτοφανή ο κ. Τσίπρας δέχεται και υπογράφει όλες τις απαιτήσεις των δανειστών, ενώ ταυτόχρονα πασχίζει να εμφανιστεί στο εσωτερικό της χώρας ως δήθεν επαναστάτης σε γραμμή σύγκρουσης με τους θεσμούς.
Στα δυο χρόνια της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛ. ο κ. Τσίπρας και οι σύμβουλοί του κατάφεραν να συντρίψουν το branding της χώρας στην ΟΝΕ και στην Ευρώπη, ενώ παράλληλα κατακρεούργησαν το θεσμικό κύρος της έννοιας «Έλληνας Πρωθυπουργός».
Mετέτρεψαν την Ελλάδα όχι απλά σε φτωχό συγγενή της Ευρωζώνης, αλλά σε πολιτικό σκουπίδι (trash) της Ευρώπης.
Το τελευταίο διάστημα ο κ. Τσίπρας έχει αναλωθεί σε μια προσπάθεια να πείσει τον ελληνικό λαό ότι είναι αριστερός.
Πλήν όμως, έχει κακούς συμβούλους, πολύ κακούς.
Θα πρέπει κάποιος από το στενό του περιβάλλον να τον ενημερώσει ότι «αριστερός» δεν γίνεσαι, με τις επισκέψεις στο σκοπευτήριο της Καισαριανής και στο μουσείο του Νίκου Μπελογιάννη. Ούτε, βεβαίως, έχοντας πάνω από το γραφείο σου τις φωτογραφίες του Άρη Βελουχιώτη και του Τσε Γκεβάρα.
Ο κ. Τσίπρας και οι συν αυτώ έχουν απολέσει τις βασικές αρχές της Αριστεράς, μεταξύ των οποίων την αναδιανομή του πλούτου και των φορολογικών βαρών.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝ.ΕΛ. ήταν και παραμένουν διαχειριστές της φτώχειας με βασικό χαρακτηριστικό τους την ανικανότητα διακυβέρνησης.
Διέλυσαν την αστική τάξη και τώρα μεταφέρουν το μεγαλύτερο όγκο των φορολογικών βαρών στην εργατική - λαϊκή τάξη που κινείται ήδη κάτω από το όριο της απόλυτης φτώχειας.
Έχουν αφήσει στο απυρόβλητο την «Ελίτ Εξουσίας» που επι σειρά ετών συγκέντρωνε τον πλούτο και τα υπερκέρδη (τρανό παράδειγμα οι εφοπλιστές και οι μεγαλοεργολάβοι).
Και επιμένουν να αυτοπροσδιορίζονται... αριστεροί!
Πώς ακριβώς λέγεται αυτή η συμπεριφορά;
Πολιτικός καιροσκοπισμός.
Και είναι, βεβαίως, ο μεγαλύτερος εφιάλτης για τη χώρα.
Ο λεγόμενος οπορτουνισμός που χαρακτηρίζει πλήρως την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι ακριβώς η τακτική των πολιτικών κομμάτων κατά την οποία, στη πράξη, ακολουθείται κάποια υπέρ του δέοντος προσαρμογή, ή αναπροσαρμογή θέσεων επί των θεωρητικών αρχών τους κατά αναφυόμενες περιστάσεις, σε βάρος πάντα των πάγιων ιδεολογιών τους.
Δυστυχώς η παρέα των «άκαπνων» αριστερών από την Αίγινα επιβεβαίωσε αυτό που υποστήριζαν αρκετοί:
«Η αριστερά στην Ελλάδα δεν έχει κανένα σχέδιο κυβερνησιμότητας. Η δράση της περιορίζεται στην πολιτική άρνησης και στην κριτική εν ονόματι της κριτικής».
Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν, είναι και θα είναι εγκλωβισμένος στο περίφημο φαντασιακό της αριστεράς μη έχοντας τη δυνατότητα να μετατρέψει την έννοια του «government» σε... «governance».
Η χώρα διασύρεται συνεχώς και αδιαλείπτως από την προκλητική απειρία και ακινησία των κυβερνώντων οι οποίοι δεν κάνουν τίποτα άλλο από το αναζητούν μια θέση στο «αριστερόμετρο».
Στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα
Χωρίς ίχνος ντροπής και πολιτικής αξιοπρέπειας ο συνέταιρος του Αλέξη Τσίπρα και πρόεδρος των ΑΝ.ΕΛ., Πάνος Καμμένος, γυρίζει στο εξωτερικό και επαιτεί δανεικά κι αγύριστα από τους Αμερικανούς, με δημόσιες δηλώσεις του.
Θα μου πείτε τα ίδια έλεγαν και το 2015, ότι έχουν σχέδιο Β σε περίπτωση που υπάρξει ατύχημα.
Θυμίζω ότι τον Φεβρουάριο του 2015, μιλώντας στην τηλεόραση του Mega, στην ερώτηση για το εάν η κυβέρνηση έχει plan B σε περίπτωση αδιεξόδου με τους εταίρους, ο κ. Καμμένος είπε: «Έχουμε άλλο πλάνο για να βρούμε λεφτά. Το plan Β είναι να υπάρξει χρηματοδότηση από άλλη πλευρά, που μπορεί να είναι οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Κίνα ή άλλες χώρες».
Βεβαίως είναι γνωστό ότι ΗΠΑ, Κίνα και Ρωσία μας έριξαν στον κουβά παρά τις φανφάρες του κ. Καμμένου.
Στα αλήθεια, υπάρχει έστω και ένας Έλληνας που πιστεύει ότι αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να οδηγήσουν τη χώρα στην κανονικότητα;