Γιατί ο Τσίπρας δεν θα πέσει από το twitter και από το instagram
«Ου γαρ ο δικαστής, ουδ’ ο βουλευτής, ουδ’ ο εκκλησιαστής άρχων εστί, αλλά το δικαστήριον, η βουλή και ο δήμος». Απλά πράγματα. Τα είχε επισημάνει πριν από χιλιάδες χρόνια ο Αριστοτέλης. Ο λαός αποφασίζει για όλα.
Το κακό είναι ότι εδώ στην Ελλάδα δεν έχουμε μάθει να ερμηνεύουμε ούτε τη βούληση του λαού, ούτε βεβαίως τις δημοσκοπήσεις.
Παρακολουθώ με προσοχή τις βαρύγδουπες πολιτικές αναλύσεις γύρω από τα ποσοτικά χαρακτηριστικά των δημοσκοπήσεων τα οποία φέρνουν μπροστά τη ΝΔ 10, 15 και 17 μονάδες και ακούω τους ειδήμονες των τηλεπαραθύρων να εκφράζουν με βεβαιότητα την άποψη: «Περίπατο θα κάνει ο Κυριάκος. Στο 15% θα πέσει ο ΣΥΡΙΖΑ» και αναρρωτιέμαι αν όλοι αυτοί έχουν την παραμικρή σχέση με την εκλογική επιστήμη...
Κανείς δεν παρακολουθεί, ούτε βεβαίως διαβάζει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των ερευνών της κοινής γνώμης και βεβαίως κανείς δεν αφουγκράζεται τη... βάση.
Πάμε να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:
- Ας ξεκαθαρίσουμε πριν από όλα ότι, άλλο κυβέρνηση κι άλλο ΣΥΡΙΖΑ.
- Το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάφερε να υλοποιήσει τις προγραμματικές του δεσμεύσεις σε δημοσιονομικό επίπεδο είναι ένα άλλο πράγμα και είναι εντελώς διαφορετική η φθορά της διακυβέρνησης την οποία υφίστανται όλα τα κυβερνητικά σχήματα.
Προφανώς και ο στενός ιδεολογικός πυρήνας του ΣΥΡΙΖΑ είναι δυσαρεστημένος από τις επιλογές της κυβέρνησης και προφανώς ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να επιτύχει ούτε κατ' ελάχιστον την κομματική συσπείρωση, όπως καταφέρνει το τελευταίο διάστημα (για διαφορετικούς λόγους) η Νέα Δημοκρατία.
Ο στενός πυρήνας αυτού που ονομάζουμε Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς έχει ήδη αρχίσει να απομακρύνεται από τη διακυβέρνηση.
Ο Αλέξης Τσίπρας και το επιτελείο των συνεργατών του που πραγματοποιούν τις διαπραγματεύσεις παραμένουν στην πρώτη γραμμή και επωμίζονται ολόκληρο το πολιτικό κόστος.
Πάραυτα, η δημοφιλία του Αλέξη Τσίπρα, αλλά πολύ περισσότερο η εμπιστοσύνη στο πρόσωπό του δεν έχει τρωθεί όσο θα περίμεναν ορισμένοι.
Η εκλογική δεξαμενή της κεντροαριστεράς (και όχι μόνο του ΣΥΡΙΖΑ) έχει διαχωρίσει τον Τσίπρα από τα «θέλω» της αριστεράς και τον ζυγίζει πλέον με όρους κυβερνησιμότητας και όχι με όρους επαναστατικής γυμναστικής όπως έκανε τον πρώτο χρόνο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Την ίδια ώρα γίνεται αντιληπτό ότι ο στενός πυρήνας του Μαξίμου είναι αποφασισμένος να πάει το παιχνίδι μέχρι τέλους με οποιοδήποτε πολιτικό κόστος.
Ο Αλέξης Τσίπρας δεν ενδιαφέρεται να επιστρέψει τον ΣΥΡΙΖΑ στο 3% της εσωστρέφειας και αυτό δεν το έχουν αντιληφθεί ούτε μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ.
Στοχεύει ξεκάθαρα στη μεγάλη δεξαμενη της αποκαλούμενης «ευρύτερης Δημοκρατικής Παράταξης» και είναι αποφασισμένος να το πετύχει με οποιοδήποτε τρόπο, ακόμα κι ανα χρειαστεί να παρεκλίνει από στεγανά και κομματικές ιδεοληψίες του παρελθόντος.
Το έκανε στο παρελθόν με τα στελέχη της σκληροπυρηνικής πτέρυγας στους οποίους έδειξε την έξοδο...
Οι επιθέσεις που δέχεται ο κ. Τσίπρας από την αντιπολίτευση κινούνται στο επίπεδο της πολιτικής κριτικής, του καυστικού ενδεχομένως σχολιασμού, αλλά σίγουρα δεν είναι ικανές να ρίξουν την κυβέρνηση.
Οι πρωθυπουργοί πέφτουν μόνο με τρανταχτά οικονομικά σκάνδαλα και κάτι τέτοιο δεν διαφαίνεται να υπάρχει εναντίον του Αλέξη Τσίπρα.
Αν υπήρχε, να είστε σίγουροι ότι ο κ. Τσίπρας δεν θα ήταν στην κυβέρνηση.
Τα «αστειάκια» στο twitter με τα αγγλικά του Τσίπρα και με τις ενδυματολογικές επιλογές του, δεν είναι ικανά να ανατρέψουν μια κυβέρνηση... Γίνονται μόνο για την τιμή των όπλων και για τη συντήριση ενός κλίματος πολιτικής αντιπαράθεσης ελλείψει ισχυρών επιχειρημάτων, ικανών να προκαλέσουν πολιτικό σεισμό.
Όσοι πιστεύουν ότι η παρατεταμένη προεκλογική περίοδο οδηγεί σε πολιτικές του «ώριμου φρούτου», επίσης πλανώνται πλάνη οικτρά.
Όσοι ασχολούνται έστω και ερασιτεχνικά με την πολιτική επιστήμη γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι εκλογές κρίνονται τις τελευταίες εβδομάδες, για να μην πω τις τελευταίες ημέρες.
Οι παρατεταμένες περίοδοι πολιτικών αντιπαραθέσεων, φέρνουν τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα...
Μια παράσταση νίκης δεν μπορεί να διατηρηθεί ζωντανή για ολόκληρους μήνες...
Αυτά δε γίνονται ούτε στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας.
Ο Αλέξης Τσίπρας, αυτή την περίοδο που διανύουμε έχει ένα βασικό προνόμιο: Θα προκαλέσει τις εκλογές όποτε νομίζει ο ίδιος και αυτό δύσκολα ανατρέπεται.
Όσοι κατάλαβαν, κατάλαβαν...
Οι υπόλοιποι θα μείνουν με τις αναρτήσεις στο χέρι...