Τα ασυγχώρητα λάθη του Γιώργου

Όταν βγαίνει στο εξωτερικό όμως, μεταλλάσσεται. Αν αληθεύουν οι πληροφορίες των συναδέλφων που παρακολούθησαν τις εργασίες της Συνόδου Κορυφής, την Κυριακή, ο κ. Γιώργος Παπανδρέου εμφανίσθηκε ως φτωχός συγγενής της υποτιθέμενης «ευρωπαϊκής οικογένειας».

Το χειρότερο απ’ όλα ήταν ο τρόπος με τον οποίο φέρεται ο πρωθυπουργός της Ελλάδος να διετύπωσε τις θέσεις του στη Γερμανίδα Καγκελάριο κ. Άγγελα Μέρκελ και τον Γάλλο Πρόεδρο κ. Νικολά Σαρκοζύ.

«Μου ασκείται μεγάλη πίεση. Ίσως αναγκαστώ να πάω σε εκλογές», λέγεται ότι δήλωσε με δισταγμό ο κ. Παπανδρέου στους δύο συνομιλητές του. Και με τον τρόπο που εκφράστηκε έλαβε μια ψυχρή απάντηση: «Κάνε ό,τι νομίζεις»!

Είναι δυνατόν να εκφράζεται έτσι ένας πρωθυπουργός; Απέναντι σε ποιους παρακαλώ; Απέναντι σε δύο πολιτικές καρικατούρες της ευρωπαϊκής πολιτικής που έχει εγκλωβιστεί στους στόχους και τις στρατηγικές των πολυεθνικών;

Δεν θα είχα την απαίτηση να βρίσκονταν απέναντι στον κ. Παπανδρέου ο στρατηγός Ντε Γκωλ ή ο Βίλλυ Μπράντ. Δεν θα περίμενα ούτε καν απέναντι στον πανίσχυρο Γερμανό υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας, τον εκλεκτό των βιομηχάνων κ. Βόλφγκαγκ Σόιμπλε να δείξει τόσο μπερδεμένος.

Αντιλαμβάνομαι ότι η επισήμανση του κ. Παπανδρέου αποτελεί το διαπραγματευτικό χαρτί του ώστε να μην πιεστεί άλλο η κυβέρνησή του. Ωστόσο όποτε επιδόθηκε σε τέτοιου είδους «διπλωματικούς ελιγμούς», μόνο τα αντίθετα αποτελέσματα προκάλεσε. Η υπαγωγή της Ελλάδος στον έλεγχο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου αποτελεί το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα.

Αν ο πρωθυπουργός φοβάται πως οι Ευρωπαίοι προετοιμάζουν για εκείνον και την κυβέρνησή του νέες αντιλαϊκές και αντικοινωνικές απαιτήσεις, δεν πρόκειται να τους πείσει με τέτοιου είδους νύξεις. Αν ο κ. Παπανδρέου διαβλέπει την εγκαθίδρυση επιτρόπων στα υπουργεία, δεν πρόκειται να αποτρέψει την οποιαδήποτε πολιτικώς μη διαχειρίσιμη κατάσταση με αυτές τις πρακτικές.

Η χώρα περιδινείται στο χάος. Η κοινωνία βρίσκεται στα πρόθυρα της εξέγερσης. Γειτονικές χώρες ασκούν εμετική πολιτική εις βάρος της Ελλάδας και του λαού. Γιατί άραγε;

• Διότι ο πρωθυπουργός έχει αφήσει τα περιθώρια.
• Διότι αυτή η κυβέρνηση αποδεικνύεται κατώτερη των περιστάσεων.
• Διότι πολλοί από εκείνους που ασκούν πολιτική κι έχουν λόγο σε αποφάσεις είτε ταυτίσθηκαν και γαλουχίθηκαν στο αποκαλούμενο «βαθύ» και κρατικοδίαιτο ΠΑΣΟΚ, είτε βρέθηκαν περαστικοί σε γυμναστήρια και βουλεβάρτα κι επειδή τα έλεγαν καλά πήραν κι ένα υπουργείο.

Συγγνώμη, αλλά ένας τόπος και ειδικά η Ελλάδα δεν μπορεί να διακυβερνηθεί με τυχάρπαστους, γραφικούς και υπερόπτες. Εκείνοι που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν τον ελληνικό λαό δεν μπορεί να τον υποτιμούν ή να συνηγορούν στην οικονομική εξόντωσή του.

Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν υπουργοί όπως ο κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου, ο οποίος βγήκε την περασμένη εβδομάδα στην «Ανατροπή» του “Mega” και ειρωνεύτηκε τον προκάτοχό του στο υπουργείο Οικονομικών κ. Γιάννη Παπαθανασίου επειδή είναι άνθρωπος της αγοράς κι έχει μάθει τη λειτουργία της στο πεζοδρόμιο.

Κι εκείνος που νοιώθει ότι είναι κάτι παραπάνω από τον πολιτικό που ανδρώθηκε με τον κόπο της δουλειάς και της βιοπάλης τι κατάφερε; Διαβεβαίωσε ότι δεν επρόκειτο να πάρει άλλα μέτρα εις βάρος του λαού και τα πήρε. Πήγε να διαπραγματευθεί για τη χώρα κι έκανε πίσω σε κάτι απίστευτους τύπους σαν τον άχρωμο Βέλγο κ. Χέρμαν βαν Ρομπάι!

Δείτε πώς λειτουργούν άλλες χώρες, όπου υπάρχει σοβαρότητα και πατριωτισμός. Χθες, ολόκληρος ο ιταλικός Τύπος επιτέθηκε με σφοδρότητα στον πρωθυπουργό Σύλβιο Μπερλουσκόνι με το αιτιολογικό ότι ήταν υποχωρητικός και αποδέκτης μόνον εντολών. Το καλύτερο;

Προσέξτε: Οι Ιταλοί δημοσιογράφοι κατηγορούν τον Μπερλουσκόνι ότι καταντά την Ιταλία σαν την Ελλάδα!

Πάμε καλά;

Δεν πάμε. Η σημερινή κυβέρνηση έχει καταφέρει με διάφορους τρόπους να διασύρει το κύρος και την αξιοπρέπεια της Ελλάδας. Η χλεύη εις βάρος της χώρας και του λαού δεν έρχεται μόνο από τα φερέφωνα της γερμανικής προπαγάνδας. Ακόμα και άλλα ξεφτέρια της ευρωπαϊκής πολιτικής, όπως ο Ολλανδός πρωθυπουργός κ. Μαρκ Ρούτε έφθασαν στο σημείο να ειρωνεύονται και να επιτίθενται στον πρωθυπουργό της Ελλάδος.

«Τι θα γίνει με σας εκεί στην Ελλάδα; Κάθε εβδομάδα θα είμαστε εδώ για το πρόβλημα σας;», δήλωσε κι έδειξε τη δυσαρέσκεια του για τα ελλιπή αποτελέσματα στις διαρθρωτικές αλλαγές. Γι' αυτά τα χάλια δεν φταίει η μικρή Ολλανδέζα. Φταίει η κυβέρνηση που άφησε αυτά τα περιθώρια. Ευθύνονται πρόσωπα σαν τον αντιπρόεδρο κ. Θεόδωρο Πάγκαλο που κατηγορούν τους Έλληνες, λες κι εκείνος δεν είναι Έλληνας.

Μήπως εκλέγεται στην εκλογική περιφέρεια της Ζουαζιλάνδης και όχι στο υπόλοιπο Αττικής;

Ο εξευτελισμός που σημειώθηκε στη Σύνοδο Κορυφής της Κυριακής δεν βαρύνει τον κ. Γιώργο Παπανδρέου προσωπικώς. Θίγει την ίδια, την Πατρίδα.

Αντί για τα πολιτικά νιαουρίσματα στην κ. Μέρκελ και στον κ. Σαρκοζύ, ίσως ο κ. Παπανδρέου θα έπρεπε να βάλει στη θέση του τον Ολλανδό πρωθυπουργό. Ακόμα και για επικοινωνιακούς λόγους, ο Ανδρέας θα είχε κάνει άνω-κάτω τη Σύνοδο. Επιχειρήματα υπάρχουν πολλά.

Ποιος δεν θυμάται ότι οι Ολλανδοί παρέδωσαν το λαό και το στρατό τους στο Χίτλερ όταν οι Έλληνες αγωνιστές πέρασαν τα πάνδεινα από τους Γερμανούς κατακτητές και δεν παραδόθηκαν; Θα είχε την τόλμη να ενημερώσει ο κ. Παπανδρέου τον κ. Ρούτε ποιοι παρέδωσαν στα Ές-Ές την Άννα Φρανκ; Διότι ο Ανδρέας έτσι θα έπραττε και να μην έχετε αμφιβολία επί τούτου.

Μαθαίνουμε ότι ο υπουργός Οικονομικών κ. Ευάγγελος Βενιζέλος θέτει θέμα αυξημένης πλειοψηφίας 180 βουλευτών για τη νέα δανειακή σύμβαση που θα συνάψει η κυβέρνηση με την Ευρώπη και το ΔΝΤ. Ίσως αυτό είναι ένα πρώτο μήνυμα.

Ελπίζουμε πως ο πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου θα παραδεχθεί την αποτυχία της πολιτικής του στη συνάντησή του με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια. Ίσως όμως θα πρέπει να δώσει και απαντήσεις που θα απευθύνονται προς τον λαό. Οι ψηφοφόροι του δεν είναι κάποιοι υπήκοοι που τους διοικεί ως αντιβασιλεύς.

Είναι συμπολίτες του κι έχουν τα ίδια δικαιώματα μ’ εκείνον όπως ορίζει το Σύνταγμα. Είναι υπόλογος προς τον ελληνικό λαό.

Κι αν το καταλάβει ακόμα και τώρα έχει καλώς. Διαφορετικά ο Ελληνικός λαός θα δώσει τη λύση, καταδικάζοντας τον ενδοτισμό και ακυρώνοντας δανειακές συμβάσεις και βρώμικα λεφτά που του στερούν την ελευθερία και το δικαίωμα για ένα καλύτερο αύριο.

Κάποιοι πρέπει να προσέξουν τα βίντεο από τις τελευταίες στιγμές του Λίβυου ηγέτη Μουαμάρ Καντάφι. Όταν εξαγριωθεί ένας λαός γίνεται ανεξέλγκτος και απολίτιστος. Το αρχαίο ρωμαϊκό ρητό “Inter arma silent leges”, δεν διαψεύστηκε ποτέ. Λέει ότι στον πόλεμο, οι νόμοι σιγούν…