Επικίνδυνος

Αφού φτύσαμε αίμα να πείσουμε την Τρόικα να γυρίσει μετά τους τσαμπουκάδες του Βενιζέλου, αφού δώσανε γη και ύδωρ, αφού φορολογήσανε και τον αέρα που αναπνέουμε, πήραμε τα λεφτά. Και, εκεί που είπαμε να ηρεμήσουμε για κάνα-δυο μήνες, να συμμαζευτούμε και να δούμε πώς θα σώσουμε τη χώρα, ο ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου τα τίναξε όλα στον αέρα.

Μέχρι την περασμένη εβδομάδα, όταν κάποιοι ακραίοι Βορειοευρωπαίοι τολμούσαν να ψελλίσουν κάτι για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, έπεφταν οι πάντες πάνω τους να τους σκίσουν. Όχι, εδώ. Όχι στην Ελλάδα, μόνο. Οι ίδιοι οι Γάλλοι και οι Γερμανοί ξεκαθάριζαν πόσο αδιανόητο είναι να βγει η Ελλάδα από το ευρώ.

Και πήγε ο Ελληνας πρωθυπουργός και το έκανε μόνος του! Και δε σκέφτηκε πως έτσι δικαιώνει στα μάτια ορισμένων αυτούς που μίλησαν για Γουδή...

Η τρικυμία στο μυαλό του ανθρώπου αυτού καταδεικνύεται περίτρανα από το ρεπορτάζ που μεταδίδει ότι του τηλεφώνησε προχτές η Κριστίν Λαγκάρντ και δεν της βγήκε στο τηλέφωνο! Της πέταξε ένα «τώρα είμαι απασχολημένος» και ξέχασε να επιστρέψει το τηλεφώνημα! Στην επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου...

Ο άνθρωπος είναι επικίνδυνος. Τέλος. 'Επαιξε με μια ολόκληρη χώρα, έπαιξε με το μέλλον των παιδιών μας, με το αν θα έχουν να φάνε στο τέλος του μήνα. Και όλα αυτά γιατί; Για ένα καπρίτσιο. Ένα κακομαθημένο παιδί που δε μπορεί να συνεχίσει να είναι πρωθυπουργός ούτε για μια μέρα ακόμα. Ούτε και αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, βέβαια, αλλά αυτό λίγο μας ενδιαφέρει.

Μέρκελ και Σαρκοζί του το 'πανε καθαρά χτες το βράδυ: Γιώργο, δεν κάνεις, παιδί μου. Φύγε.

Το ίδιο ξεκάθαρο, αλλά ακόμη σημαντικότερο, είναι το μήνυμα που έστειλαν στον Αντώνη Σαμαρά: Αντώνη, κόψε τα περίεργα για επαναδιαπραγμάτευση. Η δανειακή σύμβαση είναι αυτή. Δεν έχει άλλη. Take it or leave it.

Γι' αυτό, ούτε και ο Αντώνης θέλει εκλογές αύριο το πρωί. Γιατί συνειδητοποιεί ότι θα υποχρεωθεί να υπογράψει ο ίδιος τη δανειακή σύμβαση, κάτι που θα τον καταστήσει αφερέγγυο –από την πρώτη μέρα- απέναντι στους 'Ελληνες πολίτες.

Η λύση είναι μία. Ξεχνάμε δημοψηφίσματα, κυβερνήσεις εθνικής ενότητας και άλλες μπαρμπουτσαλιές. Το ΠΑΣΟΚ σχηματίζει μια προσωρινή κυβέρνηση, ας είναι υπό τον Βαγγέλη Βενιζέλο, ο οποίος χειρίστηκε και τις διαπραγματεύσεις. Αυτός παίρνει το πρώτο αεροπλάνο για Βερολίνο, Παρίσι, ίσως και Ουάσιγκτον αν χρειαστεί. Εξηγεί ότι τίποτε δεν έχει αλλάξει από τη συμφωνία, ότι σε καμία περίπτωση δεν αμφισβητείται η ευρωπαϊκή υπόσταση της χώρας και υπογράφει τη δανειακή σύμβαση.

Αμέσως μετά, οδηγεί τη χώρα σε εκλογές και η νέα κυβέρνηση αναλαμβάνει –καθαρή- να βγάλει το φίδι από την τρύπα.