Πολιτική ομηρία σε κρίσιμες ώρες…
O κ. Κοτζιάς επί της ουσίας αποπέμφθηκε. Εξαναγκάστηκε σε παραίτηση από τον πρωθυπουργό και τη δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου. Ο κ. Τσίπρας αποδείχθηκε πολιτικός όμηρος του κ. Καμμένου σε τέτοιο βαθμό, ώστε να θυσιάζει ένα στενό συνεργάτη, με τους χειρισμούς του οποίου συμφωνούσε απόλυτα, και να παρακαλεί τους υπουργούς να δεσμευτούν ότι δεν θα ρίξουν την κυβέρνηση.
Άρθρο της Ιωάννας Καλαντζάκου- Τσατσαρώνη
Δικηγόρου- τ. Αντιπροέδρου Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών
Προ του πολιτικού εκβιασμού του κ. Καμμένου, ο κ.Τσίπρας έπρεπε, αν τηρούσε στάση σοβαρού πρωθυπουργού που υπερασπίζεται την πολιτική του, να αποπέμψει τον κ.Καμμένο και να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης ή να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές.
Η Αντιπολίτευση άρα σωστά χαρακτήρισε τον κυβερνητικό συνασπισμό ότι πρόκειται για κυνικό συνεταιρισμό εξουσίας. Η παραμονή στην εξουσία είναι για τον πρωθυπουργό αυτοσκοπός που ξεπερνά κάθε συνέπεια στην κυβερνητική πολιτική, κάθε πολιτική αξιοπρέπεια.
Η κυβέρνηση, η εικόνα της οποίας ήταν ήδη προβληματική από τη διαφωνία των δύο κυβερνητικών εταίρων σε κρίσιμο εθνικό θέμα, προβάλλει τώρα ως σχήμα υπό διάλυση. Η εντύπωση είναι οδυνηρή και αποδυναμώνει τη διαπραγματευτική ισχύ της χώρας σε μία κρίσιμη συγκυρία, στην οποία είναι ανοικτά πολλά μέτωπα – από το σκοπιανό και τα ελληνοτουρκικά μέχρι το προσφυγικό και τις συνομιλίες με τους δανειστές μας.
Σε μία συγκυρία όπου η χώρα πρέπει να προβάλει αξιόπιστο πρόσωπο για να προσελκύσει επενδύσεις. Η κυβέρνηση έχασε κάθε αξιοπιστία και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Η μόνη λύση είναι οι εκλογές. Και μάλιστα επειγόντως!