Η υπόθεση με τις καταθέσεις στην Ελβετία είναι αμαρτωλή
Όσο κι αν γίνεται θόρυβος και ορισμένοι «διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους», πιθανότητα, αυτή τη στιγμή γίνονται μετακινήσεις λογαριασμών από την Ελβετία σε άλλους ασφαλέστερους φορολογικούς «παραδείσους». Και μάλιστα, αυτή τη φορά, οι πιο πονηροί, κρύβουν τις καταθέσεις τους πίσω από off shore εταιρείες.
Η υπόθεση είναι αμαρτωλή. Από το 2005 υπάρχει συμφωνία που επιτρέπει σε όλες τις χώρες –και στην Ελλάδα- να λάβουν χρήματα μέσα από τη φορολόγηση τόκων και καταθέσεων και να βρουν ονόματα, προκειμένου να ελέγξουν το νόμιμο των χρημάτων αυτών, αν έχουν φορολογηθεί ή αποτελούν προϊόν εγκλήματος.
Στην Ελλάδα, έξι χρόνια έχουν περάσει άπρακτα. Επί τέσσερα χρόνια η ΝΔ δεν έκανε τίποτα, ενώ στη συνέχεια, τα δύο χρόνια που ακολούθησαν, το ΠΑΣΟΚ περιορίστηκε στις εξαγγελίες.
Το τελευταίο διάστημα, οι δύο αντιπρόεδροι της κυβέρνησης φαίνεται ότι προαναγγέλλουν μια συμφωνία που υποτάσσεται στο σκληρό δίλημμα ελβετικών οικονομικών κύκλων και τραπεζιτών, που καλούν την Ελληνική κυβέρνηση να επιλέξει: «λεφτά ή ονόματα». Η τρικομματική κυβέρνηση φαίνεται ότι είναι έτοιμη να επιλέξει τα χρήματα έναντι των ονομάτων. Αυτό, μυρίζει άσχημα...
Ωστόσο, άλλες χώρες χρησιμοποίησαν σκληρές δικαστικές διαδικασίες και μη συμβατικές μεθόδους. Οι αμερικανικές αρχές ζήτησαν ονόματα αμερικανών καταθετών από την UBS, που αρνήθηκε να τα δώσει. Τότε οι ΗΠΑ προσέφυγαν δικαστικά και κατάφεραν να λάβουν 740 εκατ. δολάρια ως πρόστιμο.
Οι Γερμανοί επέλεξαν πιο αντισυμβατικές μεθόδους. Αγόρασαν δισκέτες με χιλιάδες ονόματα μεγαλοκαταθετών, που όταν τους εντόπισαν, τους κάλεσαν για την υπόθεσή τους.
Εμείς μέχρι τώρα δεν έχουμε κάνει τίποτα. Πολιτική βούληση δεν υπάρχει. Ακόμη κι αν η συμφωνία Ελλάδας-Ελβετίας υπογραφεί αύριο, ακόμη κι αν είναι άριστη και δεν είχε «γκρίζα» και προβληματικά σημεία, ακόμη κι αν υπήρχε ισχυρή πολιτική βούληση, θα χρειαζόταν δυο χρόνια για να εφαρμοστεί στη χώρα μας .
Το τραπεζικό σύστημα, που θα μπορούσε να προχωρήσει πιο γρήγορα στις διασταυρώσεις, δεν έχει δείξει την ταχύτητα και την αποτελεσματικότητα που θα περίμενε ένας πολίτης.
Η κραυγαλέα αναποτελεσματικότητα και το έλλειμμα πολιτικής βούλησης κάνει τον Έλληνα πολίτη, που πληρώνει το «μάρμαρο» να νιώθει εξοργισμένος για την αδικία.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις ειδικών, που τις σέβομαι, η συμφωνία που ετοιμάζεται να μονογράψει η κυβέρνηση θα φέρει στο τέλος 100-150 εκατ. ευρώ. Οι Βρετανοί για το ίδιο θέμα, έχουν λάβει ήδη προκαταβολή 200 εκατ. λιρών και εκτιμάται ότι θα εισπράξουν επιπλέον από 4 -6 δισ. λίρες. Ωστόσο, οι Έλληνες μεγαλοκαταθέτες φαίνεται ότι είναι περισσότεροι από τους Βρετανούς. Άλλωστε, το γεγονός ότι οι ελβετικές τράπεζες έχουν ειδικό τμήμα για την εξυπηρέτηση των Ελλήνων πελατών, το αποδεικνύει.