Με τους Τούρκους δεν έχουμε ούτε να πούμε, ούτε να βρούμε κάτι - Τελεία και παύλα

Η ρητορική της Τουρκίας ξεπερνά τα όρια της προκλητικότητας και γίνεται αντιληπτό ότι αποτελεί μόνιμη απειλή για τη χώρα μας.

Περνά, κατά καιρούς, περιόδους ύφεσης ή έξαρσης, όπως η παρούσα, χωρίς όμως να χάνει τον μόνιμο χαρακτήρα της. Μόνη της η Τουρκία του Ερντογάν καθίσταται εχθρός της Ελλάδας με ότι μπορεί να σημαίνει κάτι τέτοιο. Οι αναφορές του ίδιου του Ταγίπ Ερντογάν, του Μεβλούτ Τσαβούσογλου, του Χαλουσι Ακάρ και όλων των υπόλοιπων ψεκασμένων που επιστρατεύονται ξεπερνούν τα όρια των νομικίστικων διαφωνιών περί υφαλοκρηπίδας, περί ΑΟΖ και θαλασσίων συνόρων. Και δυστυχώς δεν εκπορεύονται μόνο από το εσωτερικό πρόβλημα του Ερντογάν.

Αυτό είναι μια καραμέλα που ενδεχομένως βολεύει όσους διαβάζουν λάθος την Τουρκία. Η μόνιμη απειλή δεν λύνεται με παροτρύνσεις του τύπου: «βρείτε τα».

Η Τουρκία δεν έχει καμία διάθεση να βρει τίποτα και με κανέναν. Και για να λέμε την αλήθεια ούτε η Ελλάδα δεν έχει να βρει τίποτα και με κανένα. Δεν ψάξαμε ποτέ να βρούμε κάτι, δεν διεκδικήσαμε ποτέ κάτι από κανέναν. Συνεπώς τα περί διαλόγου είναι λόγια του αέρα. Αν οι Γερμανοί ή οι Αμερικανοί θέλουν να βρουν κάτι μαζί του να τον πάρουν οικόσιτο να τον ταΐζουν...

Η Ελλάδα δεν είναι ούτε Συρία, ούτε Κουρδιστάν, ούτε Ουκρανία. Ξεκάθαρα πράγματα. Αν ο Ερντογάν έχει αποφασίσει να βάλει φωτιά θα καεί και ο ίδιος. Τα λίγα λόγια ζάχαρη και τα καθόλου μέλι... Ας κάνει ότι τον φωτίσει ο Αλλάχ. Ήρωα πάντως δεν θα τον κάνουμε εμείς. Αυτοί που τον ανέθρεψαν ας τον τρίψουν στα μούτρα τους.