Γιατί ο διάλογος πρέπει να περάσει από θερμό επεισόδιο;

Αυτό είναι το ερώτημα του ενός εκατομμυρίου γύρω από την ελληνοτουρκική ένταση. Πλέον γίνεται ξεκάθαρο ότι οι Τούρκοι θέλουν πρώτα θερμό επεισόδιο και μετά διαπραγμάτευση. Δεν επιθυμούν καθαρό διάλογο στη βάση του διεθνούς δικαίου. Το κακό είναι ότι οι λεγόμενες μεγάλες δυνάμεις της Δύσης, ίσως να θέλουν το ίδιο με τον Ταγίπ Ερντογάν. Θα μου πείτε για ποιο λόγο να θέλουν μιας έστω και μικρής έκτασης σύρραξη στο Αιγαίο; Η απάντηση είναι μάλλον προφανής: Οι ευρωπαίοι εταίροι μας, αλλά και οι Αμερικανοί σύμμαχοί μας θεωρούν ότι καμία ειρηνική διαπραγμάτευση δεν θα περάσει από την έγκριση του ελληνικού λαού. Ξεκάθαρα πράγματα, για να μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας. Κανένας συμβιβασμός και καμία οπισθοχώρηση δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτή από τον λαό μας και αυτό το γνωρίζουν και στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο και στην Ουάσιγκτον και στην Άγκυρα.

Θεωρούν λοιπόν όλοι αυτοί οι μικρόνοες ότι υπό τον φόβο ενός τρομακτικού επεισοδίου θα καμφθεί το πατριωτικό φρόνημα των Ελλήνων και οι υποχωρήσεις επί των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων θα γίνουν ανεκτές για να αποφευχθούν ενδεχομένως τα χειρότερα.

Δυστυχώς όλα όσα συμβαίνουν τους τελευταίους μήνες οδηγούν σε αυτό το θλιβερό συμπέρασμα… Αναμένουν δηλαδή ότι το πολιτικό προσωπικό και οι πολίτες αυτού του τόπου θα μπουν στην λογική του: «Μεταξύ δύο κακών το μη χείρον βέλτιστον». Τρόπον τινά θα μας πουν εμμέσως πλην σαφώς: «εντάξει δεν χάσατε γη, κάτι λίγα κυριαρχικά δικαιώματα χάσατε για να αποκατασταθεί η ειρήνη στο Αιγαίο και στην Μεσόγειο». Όλος αυτός ο παραπάνω τακτικισμός δεν είναι κάτι που προέκυψε τώρα. Είναι ένα διαχρονικό σχέδιο των Τούρκων που ανά τακτά χρονικά διαστήματα έρχεται στο τραπέζι.

Το θέμα δεν είναι αν θα είμαστε μόνοι μας στο υποτιθέμενο σενάριο μιας γενικευμένης σύρραξης. Το θέμα είναι ότι θα είμαστε μόνοι μας και στο θερμό επεισόδιο και στο τραπέζι της ρωσικής ρουλέτας. Όσο πιο γρήγορα χωνέψουμε τη μοναξιά μας, τόσο καλύτερα για το Έθνος.