Οι αστυνομικοί δεν έχουν ψυχή
Δεν τρέχει κάστανο διότι κάποιοι καταδικάζουν τη βία α λα καρτ όπως τους συμφέρει. Κάποιοι θεωρούν βία μόνο την κρατική καταστολή ενώ η ωμή βία της άλλης πλευράς είναι απλά επανάσταση.
Λες και οι αστυνομικοί δεν είναι δικά μας παιδιά; Είναι κάτι άλλο από κάποιον άλλο πλανήτη; Δεν έχουν παιδιά, δεν είναι οικογενειάρχες δεν είναι άνθρωποι του μεροκάματου;
Κανείς ευαισθητούλης, κανείς δικαιωματιστής δεν συγκλονίστηκε και δεν συγκινήθηκε από ένα συνάνθρωπό μας που χαροπαλεύει επειδή κάποιος ανεγκέφαλος σκέφτηκε να ρίξει ναυτική φωτοβολίδα και όποιον πάρει ο χάρος. Καμία πορεία διαμαρτυρίας, καμία συγκέντρωση συμπαράστασης από κανέναν επαγγελματία ανθρωπιστή.
Ζαμάν φου κι απάνω τούρλα.
Στην αντίθετη περίπτωση, στο ενδεχόμενο δηλαδή να είχε χτυπηθεί με βολίδα ένας 18χρονος κουκουλοφόρος θα είχε καεί το σύμπαν, θα είχε γκρεμιστεί μισή Αθήνα.
Τώρα μούγκα όλοι. Η μούγκα της ντροπής...
Βλέπεις τον αστυνομικό τον φωνάζουμε όλοι όταν κινδυνεύουμε. Όταν δεν κινδυνεύουμε πολύ εύκολα ρίχνουμε το ανάθεμα στα παιδιά της αστυνομίας.
Γι' αυτό σας λέω είμαστε κακή φάρα εμείς ο νεοέλληνες!