Τεκνοθεσία ομόφυλων ζευγαριών: Τα παιδιά δεν είναι αξεσουάρ

Ως φαίνεται πλέον δεν αρκεί η δια του νόμου ρύθμιση και επισημοποίηση των σχέσεων μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών (το διαβόητο σύμφωνο συμβίωσης) αλλά προωθείται και η «ευλογία» τους από τις δυτικές «εκκλησίες» διότι διαφορετικά λέει τίθενται ζητήματα δυσμενών διακρίσεων!

Κι επειδή δυστυχώς η ελληνική πραγματικότητα πιθηκίζει τους ευρωπαίους είμαστε έτοιμοι να ζήσουμε την ανατροπή του αυτονόητου.

Όλες αυτές οι ανορθολογικές θεωρίες έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό στρέβλωσης της πραγματικότητας.

Ο διαχωρισμός ανάμεσα στο «βιολογικό» και το «κοινωνικό» φύλο, ανάμεσα στη γενετήσια ταυτότητα και την έμφυλη ταυτότητα, το ρόλο που δίνει στο άτομο η κοινωνία. Το φύλο δηλαδή δεν αντιπροσωπεύει, σύμφωνα με τη θεωρητική αυτή προσέγγιση, μια σταθερή, βιολογική ιδιότητα, αλλά ένα «ρόλο».

Προσπαθούν να μας επιβάλλουν ότι ο διαχωρισμός με βάση το φύλο αντιμετωπίζεται ως κοινωνικά κατασκευασμένος και όχι ως βιολογικά προσδιορισμένος.

Και προκειμένου να το πετύχουν βάζουν μπροστά τα παιδιά. Διότι αν είχαν πραγματική αγάπη για τα παιδιά θα τα βοηθούσαν με χίλιους δυο άλλους τρόπους. Όμως όχι. Χρησιμοποιούν τα παιδιά για να πετύχουν τον σκοπό τους, να νομιμοποιήσουν θεσμικά την «αντικανονικότητά» τους. Λες και τα παιδιά είναι αξεσουάρ…