Η διάλυση της ελληνικής οικογένειας είναι ζήτημα πολιτικής βούλησης

Όπως πολύ εύστοχα έχει επισημάνει ο πρώην πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, οδεύουμε προς μια χώρα που σταδιακά μετατρέπεται σε χώρο. Ο πληθυσμός μειώνεται, οι γηγενείς μεταναστεύουν στο εξωτερικό, ορδές μεταναστών εισβάλλουν στην χώρα καθημερινώς και η υπογεννητικότητα των Ελλήνων χτυπάει κόκκινο. Η αλλοίωση του πληθυσμού θα επέλθει με μαθηματική ακρίβεια και με την εμμονική προσπάθεια του πολιτικού συστήματος να διαλύσει πλήρως την πυρηνική οικογένεια και να μας οδηγήσει σε άλλες μορφές συγκατοίκησης που θα μοιάζουν περισσότερο με «κοινόβια» παρά με οικογένεια.

Δυστυχώς η ελληνική οικογένεια, αυτή, που κάποτε ήταν το ζωντανό κύτταρο της κοινωνίας, που ήταν δυνατό και απροσπέλαστο οχυρό, με τείχη γερά, με ιστορία και παράδοση, γνωρίζει μεγάλη παρακμή και παρουσιάζει εμφανή σημάδια διάλυσης. Διάλυση η οποία είναι αποτέλεσμα πολιτικής βούλησης, ας μην γελιόμαστε.

Η πίστη στον Θεό χλευάζεται, η οικογένεια θεωρείται βάρος, στη δημόσια σφαίρα κυριάρχησαν τα νεομαρξικά δόγματα του ατομισμού και του λεγόμενου «δικαιωματισμού», ενώ απορρίπτεται η παράδοση στην οποία οφείλεται και η υπό αμφισβήτηση ηγεμονία του δυτικού κόσμου.

Μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι η Βουλή των Ελλήνων δεν θα επιτρέψει να μιλήσει στο ναό της Δημοκρατίας η Εκκλησία της Ελλάδος για τον γάμο των ομόφυλων! Αυτό αποφάσισε η ΝΔ, συνεπικουρούμενη από τη σιωπή του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ και της Πλεύσης Ελευθερίας. Έτσι η Εκκλησία αποκλείσθηκε από τη συνεδρίαση με τους κοινωνικούς φορείς, την ώρα που καλούνται πλήθος φορέων της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας. Έχουν κληθεί όλα τα σωματεία διεμφυλικών και των Ουράνιων Τόξων και δεν καλείται η Εκκλησία.

Οι εμπνευστές του νομοσχεδίου προωθούν την κατάργηση της πατρότητας και της μητρότητας και την μετατροπή τους σέ ουδέτερη γονεϊκότητα, την εξαφάνιση των ρόλων των δύο φύλων μέσα στην οικογένεια και θέτουν πάνω από τα συμφέροντα των μελλοντικών παιδιών τίς σεξουαλικές επιλογές των ομοφυλοφίλων ενηλίκων.

Επί πλέον, η θέσπιση της «υιοθεσίας παιδιών» καταδικάζει τα μελλοντικά παιδιά να μεγαλώνουν χωρίς πατέρα ἤ μητέρα σε ένα περιβάλλον σύγχυσης των γονεϊκών ρόλων, αφήνοντας ανοικτό παράθυρο για τη λεγόμενη «παρένθετη κύηση», που θα δώσει κίνητρα για την εκμετάλλευση των γυναικών και την αλλοίωση του ιερού θεσμού της οικογενείας.

Αν η κυβέρνηση ήθελε να λύσει το θέμα των υιοθεσιών θα προχωρούσε σε συνολική αναθεώρηση του οικογενειακού δικαίου για όλα τα ετερόφυλα ζευγάρια και δεν θα ικανοποιούσε μόνο το αίτημα των ομόφυλων.

Προφανώς θέλουν μια άλλη εναλλακτική οικογένεια η οποία μακροπρόθεσμα θα αλλάξει και τον τρόπο αναπαραγωγής του ανθρώπινου είδους. Να υπάρξει δηλαδή κάποιου είδους παρέμβαση ως προς την εξέλιξη του homo sapiens κόντρα τους νόμους, κόντρα στη φύση και στην επιστήμη της βιολογίας και της κοσμολογίας.