Πολλή σκόνη για τον Κασσελάκη…

«Πω-πω, σκόνη που σήκωσα!» είπε η μύγα που καθόταν στο πίσω μέρος του άρματος. Ο αισωπικός αυτός μύθος μου έρχεται στο μυαλό αρκετές φορές όταν ακούω τον Στέφανο της καρδιάς μας να ομιλεί για την περιουσία του…

Στην πολιτική πρέπει να σκέφτεσαι ανάποδα… Για να εξηγούμαι. Σε τύπους όπως ο Στέφανος Κασσελάκης, ακόμα και η αρνητική διαφήμιση κάνει καλό. Ο Κασσελάκης δεν θέλει τίποτα άλλο. Ας τον χτυπάνε. Μόνο να λένε σωστά το όνομά του, όπως έλεγε και μια παλιά καραβάνα της πολιτικής επικοινωνίας.

Από το τίποτα, χωρίς πολιτικό περιεχόμενο, έγινε κεντρικός παράγοντας της εξουσίας μιλώντας μόνο για την περιουσία του και τον γάμο του. Αυτό κι αν είναι τρελό.

Αυτή τη στιγμή ζει το όνειρό του δήθεν ως κατατρεγμένος από τους δημοσιογράφους και τα ΜΜΕ που ψάχνουν την περιουσία του κι ενώ ο κόσμος έχει άλλα προβλήματα εμείς ασχολούμαστε με τις βιλάρες του άφραγκου Ωνάση.

Κι αυτός εμφανίζεται δήθεν κυνηγημένος… και σηκώνει σκόνη γύρω του. Δεν λέω, το σχέδιό του για να απασχολεί την επικαιρότητα είναι ευρηματικό. Δεν είναι τόσο αφελής όσο νομίζουμε… Όλα τα κανάλια με τον ένα ή τον άλλο τρόπο παίζουν από το πρωί μέχρι το βράδυ τον Κασσελάκη… Φαντάζομαι αντιλαμβάνεστε πού το πάω και τι εννοώ.

Μια αραβική παροιμία λέει: Αν θέλεις κάτι να μην υπάρχει πια, σταμάτα να το κοιτάς…

Απλά πράγματα.