Ο Πολάκης, η... άτιμη και ο Βαμβακάρης

Μου θύμησε τον αείμνηστο τον Μάρκο Βαμβακάρη ο μπαγάσας ο Παυλής... «Δεν σε θέλω και πάρε το δρόμο και τράβα στο καλό». Βέβαια ο Μάρκος τραγουδούσε για την άτακτη κι όχι για την άτιμη που ειναι πολύ βαριά κουβέντα...

Η άλλη τον πήρε προφανώς για να βρεθεί μια χρυσή τομή και να μην ανοίξει άλλο η υποθεση διότι προφανώς μπάζει από παντού. Μόνο που ο Πολάκης θα το πάει μέχρι τέλους, όχι τόσο για τα οικονομικά της Λινού, όσο για να τελειώνει με τον Κασσελάκη με όχημα τη Λινού.

Εκ των πραγμάτων συνάγεται το συμπέρασμα ότι ακόμα και η Λινού που απειλεί με μηνύσεις, τον φοβάται και μάλιστα πολύ...

Ο στόχος του Πολάκη είναι η αλλαγή ηγεσίας στον ΣΥΡΙΖΑ και προκειμένου να το πετύχει θα κάνει τα πάντα. Μην ξεχνάτε ότι ο Σφακιανός δεν πιάνεται φίλος. Περιστασιακά κάνει κάποιες πρόσκαιρες συμμαχίες, αλλά είναι άφιλος κι αυτό το γνωρίζουν καλά οι παλαιοί σύντροφοι.

Επίσης μην έχετε καμία αμφιβολία ότι ο αψύς Κρητικός κινείται μόνος του, αυτόνομα. Δεν ειναι σε καμία ομάδα και σε καμία φράξια. Ούτε με τους 87, ούτε με τον Τσίπρα, ούτε με κανέναν. Παίζει στη λογική «μόνος μου και όλοι σας, σας έχω...», αγαπημένη του φράση που έχει χρησιμοποιήσει πολλές φορές στο παρελθόν.

Για να μην κρυβόμαστε όμως πίσω από το δάχτυλό μας η «σφήνα» Πολάκη στην εντεινόμενη εσωκομματική συζήτηση αμφισβήτησης του κ. Κασσελάκη πυροδοτεί εξελίξεις: αφενός οξύνει την πόλωση που μαίνεται στο εσωτερικό του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και αφετέρου διευκολύνει τους «87» του κλίματος Τσίπρα νομιμοποιώντας μια δική τους υποψηφιότητα κόντρα στον νυν πρόεδρο.