Ψυχανώμαλοι - Ζουν ανάμεσά μας
Για τις περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας και κακοποίησης ανηλίκων δεν υπάρχουν ναι μεν αλλά
Μπορεί κάποιος να δικάσει ορθά την διαστροφή τύπων όπως ο αστυνομικός – παιδοβιαστής; Μπορεί κάποιος να δώσει έστω και μισό ελαφρυντικό σε αυτή τη «μάνα» που ήξερε και δεν μίλαγε; Που γνώριζε ότι βίαζε τα παιδιά της και δεν τον σκότωσε με τα ίδια της τα χέρια (καθ’ υπερβολή του λόγου);
Πού να καταγγείλει και τι να καταγγείλει; Είμαστε σοβαροί; Θα ξέρεις ότι ο άλλος άπλωσε χέρι στα παιδιά σου και θα σκίσεις γη και ουρανό να τον θάψεις στην φυλακή;
Κι αυτή θυμήθηκε να καταγγείλει τους βιασμούς των παιδιών οκτώ χρόνια μετά!
Όχι εδώ κάτι άλλο τρέχει.
Τέτοιοι τύποι και τέτοια ζευγάρια δεν είναι μόνο άρρωστα σεξουαλικά, αλλά σίγουρα είναι βουτηγμένα σε εξαρτήσεις. Ζούνε σε ένα παραισθησιογόνο κόσμο και δεν έχουν κανένα ψυχολογικό πρόβλημα όπως ισχυρίζονται.
Τα κάνουν όλα εν πλήρει συνειδήσει και απολαμβάνουν το έγκλημα ως αποκορύφωση της ψυχανωμαλίας από την οποία διακατέχονται.
Δεν υπάρχει κανένα ζήτημα συνετισμού αυτών των σκουπιδιών, ούτε πρόκειται να συμμορφωθούν ακόμα κι αν σαπίσουν στη φυλακή.
Το κακό είναι ότι πλέον είναι πολλοί οι διεστραμμένοι και οι ψυχικά ανώμαλοι και κρύβονται πίσω από την ταμπέλα «ήταν ένας άνθρωπος της διπλανής πόρτας».
-day-well-spent.jpg)
Ο σχολιασμός είναι απενεργοποιημένος