Ιμάμογλου όπως… Ερντογάν: Η ιστορία… ανάποδα
Η σύλληψη του Ιμάμογλου είναι αυτό που λέμε η επανάληψη της ίδιας ιστορίας αφού πριν από πολλά χρόνια, με τον ίδιο τρόπο ξεκίνησε την καριέρα του ο Ταγίπ Ερντογάν
Ίσως δεν είναι ευρέως γνωστό αλλά ο Ταγίπ Ερντογάν ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα με δεκάμηνη φυλάκιση και στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων.
Στις δημοτικές εκλογές του 1994, ο 40χρονος τότε Ερντογάν έθεσε για πρώτη φορά υποψηφιότητα για δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης. Κέρδισε τις εκλογές με 25,19% της λαϊκής ψήφου και ήταν η πρώτη φορά που εξελέγη στην Κωνσταντινούπολη δήμαρχος από το Ισλαμιστικό Κόμμα της Ευημερίας.
Κατά τη διάρκεια όμως της θητείας του ως δήμαρχος Κωνσταντινούπολης, το Κόμμα της Ευημερίας κρίθηκε παράνομο από το Τουρκικό Συνταγματικό Δικαστήριο.
Τον Δεκέμβριο του 1997, σε μια κομματική διαδήλωση, ο Ταγίπ Ερντογάν απήγγειλε ένα ποίημα του Τούρκου εθνικιστή ποιητή των αρχών του 20ού αιώνα Ζιγιά Γκιοκάλπ. Η δημόσια ανάγνωση του συγκεκριμένου ποιήματος θεωρήθηκε από το δικαστήριο ως προτροπή για τέλεση αδικήματος και υποκίνηση σε θρησκευτικό ή φυλετικό μίσος. Το ποίημα έλεγε: «Οι μιναρέδες είναι οι ξιφολόγχες μας, οι θόλοι είναι τα κράνη μας και οι πιστοί οι στρατιώτες μας. Αυτόν τον στρατό περιμένει η θρησκεία μου».
Ο Ερντογάν ωθήθηκε σε παραίτηση από την θέση του δημάρχου το 1998 και τελικά καταδικάστηκε το 1999 σε δεκάμηνη φυλάκιση, που συνοδεύτηκε από αφαίρεση των πολιτικών του δικαιωμάτων για το συγκεκριμένο διάστημα. Η ποινή του ολοκληρώθηκε στις 24 Ιουλίου 1999.
Ο Ερντογάν υπήρξε για πολλά χρόνια μέλος πολιτικών κομμάτων που απαγορεύονταν συνεχώς από τον στρατό ή τους δικαστές. Η συνέχεια όμως έμελλε να τον… βοηθήσει. Την περίοδο που ήταν μέλος στο κόμμα της Αρετής (1997 - 2001) υπήρχε έντονος προβληματισμός ως προς την επίτευξη ισορροπίας ανάμεσα στις παραδοσιακές πολιτικές και τις μεταρρυθμιστικές.
Όταν το Κόμμα της Αρετής απαγορεύτηκε και αυτό με τη σειρά του, το 2001, έλαβε χώρα μια οριστική διάσπαση: ένα κομμάτι των μελών ίδρυσε το Κόμμα Ευτυχίας (SP) και οι μεταρρυθμιστές ίδρυσαν το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) υπό την ηγεσία του Αμπντουλάχ Γκιουλ και του Ταγίπ Ερντογάν.
Το AKP κέρδισε τις εκλογές της Τουρκίας το 2002 με 34% των ψήφων και ο Ταγίπ Ερντογάν, μετά από χρόνια προσπαθειών να παραμείνει όρθιος σε ένα εχθρικό περιβάλλον, είδε το κόμμα του να αναλαμβάνει την διακυβέρνηση της χώρας.
Ο ίδιος δεν μπόρεσε να γίνει άμεσα πρωθυπουργός, λόγω κωλύματος εκλογιμότητας. Πρωθυπουργός ορίστηκε αρχικά ο τότε στενός του συνεργάτης, Αμπντουλάχ Γκιουλ. Ο Ερντογάν έγινε ο 57ος πρωθυπουργός της Τουρκίας στις 14 Μαρτίου 2002 και από τότε δεν έχει χάσει ποτέ.
Από το 2014 και μετά εκλέγεται πρόεδρος της χώρας. Τελικά στην Τουρκία όλα μπορούν να συμβούν…
Είπατε κάτι;
Σχόλια