Γιατί έχασε ο Αλέξης Τσίπρας στις Εθνικές εκλογές;
ΕΚΛΟΓΕΣ 2019: Η μεγάλη σπαζοκεφαλιά πίσω από τις κουρτίνες της Κουμουνδούρου βρίσκεται στην ερώτηση: «Γιατί έπεσε ο ΣΥΡΙΖΑ;» - Τα στελέχη του κόμματος ακόμα το ψάχνουν αν και ξέρουν πολύ καλά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχασε για πρώτη φορά στις 26 Μαΐου στις ευρωεκλογές και στις αυτοδιοικητικές κάλπες. Είχε χάσει την «μπάλα» πολύ νωρίτερα, απλά κανείς δεν ήθελε να το παραδεχθεί.
Μετά και την ήττα της 7ης Ιουλίου, τα αίτια της κατάρρευσης ψιθυρίζονται στα κομματικά όργανα, αλλά κανείς δεν θέλει να τα «φωνάξει» δημοσίως. Το 31,5% που έλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ στις Εθνικές εκλογές ανοίγει έναν νέο κύκλο πολιτικών διεργασιών στον χώρο της Κεντροαριστεράς.
Είναι προφανές ότι και μόνο για λόγους ισορροπιών, επιβάλλεται να υπάρχει το λεγόμενο αντίπαλο δέος της Δεξιάς. Μέχρι τώρα, αυτός ο πόλος είναι «ορφανός». Το ΚΙΝ.ΑΛ. δυσκολεύεται να τον καλύψει, όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ του 3%. Τα ποσοστά του ΚΙΝ.ΑΛ. 7% και 8% δείχνουν ότι δεν πείθει την εκλογική δεξαμενή του πρώην ΠΑΣΟΚ.
Ούτε βεβαίως ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς με τις φράξιες και τις συνιστώσες μπορεί να ανταποκριθεί στις προσδοκίες του λαού που τοποθετείται στον Δημοκρατικό χώρο.
Για να είμαστε ξεκάθαροι, το 31,5% που πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ στις εθνικές εκλογές δεν είναι ποσοστό της Κουμουνδούρου. Είναι ποσοστό Τσίπρα. Τελεία και παύλα.
Στο πολιτικό τοπίο της δημοκρατικής παράταξης χρειάζεται να χτιστεί ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο με τον λαό. Όμως δεν μπορεί να πραγματοποιήσει κάτι τέτοιο με τα βαρίδια ενός μικρού κόμματος αντίδρασης. Ο Τσίπρας πρέπει να απαλλαγεί από τις ιδεοληψίες των συνιστωσών. Είναι άλλο πράγμα το κόμμα εξουσίας κι άλλο πράγμα το κόμμα μόνιμης αντιπολίτευσης.
Πάμε αναλυτικά να καταγράψουμε τους λόγους για τους οποίους απέτυχε ο ΣΥΡΙΖΑ:
Αρκετά από τα στελέχη που εμπιστεύθηκε ο Τσίπρας τον οδήγησαν σε αδιέξοδα και σε λάθος αποφάσεις οι οποίες κόστισαν αρκετά στην εικόνα της κυβέρνησή του. Στελέχη τα οποία ο ίδιος ο Τσίπρας επέλεξε να βγάλει μπροστά στον δημόσιο διάλογο τον διέσυραν ανεπανάληπτα με τη στάση και την αλαζονεία που επέδειξαν.
Οι απειλές που εκτόξευε ο Πολάκης κατά πάντων χωρίς ποτέ να τον μαζέψει ο Τσίπρας ήταν ένα κορυφαίο λάθος. Μιλάμε για συμπεριφορές στελεχών, που δεν είχαν σχέση με το ύφος και το ήθος της εξουσίας της Αριστεράς.
Για πολύ καιρό, στελέχη τα οποία πλήγωσαν τον λαό, αντί να απομακρυνθούν με συνοπτικές διαδικασίες από το προσκήνιο έμειναν στις θέσεις τους, με αποτέλεσμα η εσωστρέφεια και η κακή εικόνα προς τα έξω να διαιωνίζεται.
Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα του κόσμου δεν θα παρέμενε στη θέση της η Ρένα Δούρου με 24 νεκρούς στην Μάνδρα και 100 νεκρούς στο Μάτι. Όχι μόνο δεν την έδιωξε, αλλά της έδωσε την ευκαιρία να είναι πάλι υποψήφια!!!
Οι επικοινωνιακοί του σύμβουλοι, όπως για παράδειγμα ο Δημήτρης Τζανακόπουλος και ο Πάνος Σκουρλέτης τον εξέθεσαν on air με την θλιβερή σύσκεψη στο Μάτι χωρίς να του έχουν μεταφέρει την ακριβή εικόνα με τους νεκρούς και το μέγεθος της καταστροφής. Και παρόλα αυτά δεν έδιωξε κανέναν!
Όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με τις ιδεοληψίες - ουτοπίες ακραιφνών Συριζαίων όπως ο Γαβρόγλου, ο Φίλης και ο Κοτζιάς τον έφεραν σε ρήξη με την πλειοψηφία του ελληνικού λαού για ζητήματα που αφορούσαν τη θρησκεία, το ελληνικό σχολείο, τις σχέσεις κράτους εκκλησίας, τα εθνικά ζητήματα, αλλά και την ίδια την υπόσταση του Ελληνικού Έθνους.
Τον Ιανουάριο του 2015, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κέρδισε γιατί είχε τον Τσίπρα. Κέρδισε, μεταξύ άλλων, γιατί εξέφρασε την αντιμνημονιακή οργή του κόσμου, αλλά και επειδή είχε τα προηγούμενα χρόνια κτίσει σχέσεις με κοινωνικά κινήματα σε όλη τη χώρα. Κέρδισε γιατί επιχείρησε –έστω και με ελλείψεις– να προτείνει μια εναλλακτική απέναντι σε ένα πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό σύστημα που «έπνεε τα λοίσθια». Μέσα σε έξι μήνες, ο ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα έγινε διεκπεραιωτής των δανειστών προκαλώντας την πλήρη απογοήτευση του κόσμου που πίστεψε ότι οι ηγέτες γίνονται με τα ΟΧΙ και όχι βεβαίως με τα ΝΑΙ!
Η κυβέρνησή του και η μεγάλη πλειοψηφία των ηγετικών στελεχών, υποτίμησαν την Αριστερά. Και όχι μόνο. Υποτίμησαν και τον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας. Θυμίζω ότι αρκετά από τα σκληροπυρηνικά στελέχη της Κουμουνδούρου πάθαιναν αλλεργία με την λέξη κεντροαριστερά. Δεν ήθελαν καν να την ακούν. Μέγα λάθος όπως αποδείχθηκε.
Εφάρμοσαν ένα σκληρό οικονομικό πρόγραμμα και παράλληλα επιχείρησαν να πείσουν ότι ασκούν «ταξική πολιτική». Συγκυβέρνησαν εμμονικά με τον Πάνο Καμμένο, ενέδωσαν ανεξήγητα στις πιέσεις συντηρητικών θεσμών, υπέγραψαν μια αντιμεταναστευτική συμφωνία με την ΕΕ και την Τουρκία, δέχθηκαν αβίαστα να μετατραπεί η χώρα σε απέραντο hot spot, υπέγραψαν μια επισφαλή συμφωνία για τα εθνικά συμφέροντα καθ΄ υπόδειξη του Βερολίνου.
Τους δέκα λόγους της εκλογικής συντριβής του ΣΥΡΙΖΑ τους περιγράψαμε με σαφήνεια στην μεγάλη ήττα της 26ης Μαΐου και είναι ακριβώς αυτοί που τον έφεραν στην αντιπολίτευση την 7η Ιουλίου.
Δυστυχώς, μετά την ήττα των ευρωεκλογών οι συνεργάτες του Αλέξη Τσίπρα τον συμβούλευσαν να υπερασπιστεί τις ίδιες εμμονές και στις εθνικές εκλογές. Ολέθριο λάθος.
Αυτοί είναι οι λόγοι της ήττας του ΣΥΡΙΖΑ:
*Το δημοψήφισμα του 2015 και το «σκίσιμο» των μνημονίων που έγινε «ναι σε όλα»
Η μεγάλη κωλοτούμπα. Ο ΣΥΡΙΖΑ αναρριχήθηκε 2 φορές στην εξουσία (με δυο εκλογικές αναμετρήσεις) με υποσχέσεις ότι θα σκίσει τα μνημόνια, ότι θα διώξει την τρόικα, ότι θα βάλει τέλος στον ΕΝΦΙΑ, ότι θα καταργήσει με ένα νόμο όλους τους μνημονιακούς νόμους και τις περικοπές, ότι θα σταματήσει το ξεπούλημα και την ιδιωτικοποίηση των κρατικών υπηρεσιών, ότι θα καταργήσει την ανθρωποκτόνα φορολογία. Όχι μόνο δεν έκανε τίποτα από τα παραπάνω, αλλά αντίθετα εφάρμοσε βήμα – βήμα τα όσα είχε προσχεδιάσει το δίδυμο Σαμαρά – Βενιζέλου και μάλιστα διαλύοντας το συνδικαλιστικό κίνημα. Ο ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαίωσε πλήρως όλους αυτούς που έλεγαν ότι πέρασε τα πιο σκληρά μέτρα που δεν θα τολμούσε να εφαρμόσει καμία δεξιά κυβέρνηση και μάλιστα χωρίς να ανοίξει ρουθούνι. Με την άνοδο του Τσίπρα στην εξουσία – μέχρι να περάσουν τα μέτρα των δανειστών και το 4ο μνημόνιο - εξαφανίστηκαν οι μπαχαλάκηδες, οι αγανακτισμένοι, οι πορείες και οι διαδηλώσεις διαμαρτυρίας κατά των μνημονίων. Κατά τον ίδιο τρόπο διαστρέβλωσε την ετυμηγορία του λαού στο περίφημο δημοψήφισμα του 2015 μετατρέποντας το ΟΧΙ, σε ΝΑΙ, κάτι που δεν έχει ξανασυμβεί στη σύγχρονη πολιτική Ιστορία του τόπου. Ο λαός ούτε ξεχνά, ούτε συγχωρεί. Όλα τα παραπάνω λειτούργησαν σωρευτικά.
* Το ξεπούλημα της Μακεδονίας στις Πρέσπες
Ίσως το μεγαλύτερο πολιτικό έγκλημα μετά την προδοσία της Κύπρου. Ο κ. Τσίπρας αγνοώντας τη βούληση του ελληνικού λαού και του Έθνους και χωρίς να ρωτήσει απολύτως κανέναν υπέγραψε μια κατάπτυστη συμφωνία παραδίδοντας στον ξένο παράγοντα την έννοια του «Μακεδονικού Έθνους και της γλώσσας», συμβάλλοντας στη δημιουργία ενός προτεκτοράτου στη μέση της Βαλκανικής. Πλήρης υποταγή στα ξένα συμφέροντα που θέλουν να περάσουν αγωγούς φυσικού αερίου μέσα από τη χώρα μας χωρίς να δίνουν δεκάρα τσακιστή. Ταυτόχρονα, με τη συμφωνία των «Πρεσπατζήδων» ο κ. Τσίπρας άνοιξε την πίσω πόρτα στους Τούρκους που θα μπουν στη συνεκμετάλλευση των υδρογονανθράκων στην Μεσόγειο.
* Οι ανείπωτες τραγωδίες σε Μάτι και Μάνδρα
Η ουσιαστική αλλά και η επικοινωνιακή διαχείριση των νεκρών από τις πλημμύρες στη Μάνδρα και τις φωτιές στο Μάτι, απέδειξαν ότι τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ είναι ανίκανα να διαχειριστούν και να συντονίσουν τον κρατικό μηχανισμό. Η άθλια εικόνα της κυβερνητικής σύσκεψης στο Μάτι με 100 νεκρούς αποτυπώθηκε σκληρά στη μνήμη του ελληνικού λαού. Δεν παραιτήθηκε κανείς και δεν ζήτησε κανείς μια συγγνώμη στις οικογένειες των θυμάτων.
* Τα «κλειστά» μάτια στα θαλασσοδάνεια και η κατάργηση του Νόμου Κατσέλη
Ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τους ΑΝ.ΕΛ. ήρθαν στην εξουσία με το σύνθημα – μεταξύ άλλων - «θα τους βάλουμε όλους φυλακή». Ήρθαν ως διώκτες των απατεώνων, ως σερίφηδες κατά της διαπλοκής, υποσχόμενοι ότι όλα τα λαμόγια της διαπλοκής θα δικαστούν και θα επιστρέψουν τα κλεμμένα στα κρατικά ταμεία. Όχι μόνο δεν κατάφεραν να πάρουν τα μαύρα της διαπλοκής, αλλά αντίθετα όλα τα λαμόγια της διαπλοκής και των θαλασσοδανείων βγήκαν έξω με βραχιολάκι ή χωρίς.
Αντίθετα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έκρινε φρόνιμο να πάρει τα σπίτια του κόσμου για να πληρώνει τα δάνεια του ΔΝΤ και των δανειστών. Σε αυτό το πλαίσιο κατάργησε το τελευταίο αποκούμπι των φτωχών, το νόμο Κατσέλη ικανοποιώντας το αίτημα της γερμανοκρατούμενης Ευρώπης για να αρπάξουν τα σπίτια των Ελλήνων. Η τραγωδία αυτή συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα του ΣΥΡΙΖΑ.
Θυμίζουμε για την ιστορία και μόνον ότι η Ισλανδία έβαλε στη φυλακή τους διεφθαρμένους τραπεζίτες που είχαν άμεση ανάμειξη στην οικονομική κρίση του 2008 και κάθε ισλανδός φορολογούμενος έλαβε αποζημίωση για την πώληση μιας από τις τρεις μεγαλύτερες τράπεζες της χώρας.
* Ο «βιασμός» της Παιδείας από Φίλη και Γαβρόγλου
Οι αριστερόστροφες ιδεοληψίες του ΣΥΡΙΖΑ συνέτριψαν ότι όρθιο είχε απομείνει στην Παιδεία. Εισήγαγαν μαθητικές ενότητες για τα έμφυλα ζευγάρια σε παιδιά του δημοτικού, λες και το πρόβλημα της ελληνικής παιδείας είναι η αναγνώριση του σεξουαλικού προσανατολισμού των διεμφυλικών. Απίστευτα πράγματα την ώρα που το επίπεδο της εκπαίδευσης στην χώρα μας είναι τραγικό. Χωρίς κανένα δισταγμό επιχείρησαν να καταργήσουν το μάθημα των θρησκευτικών, την προσευχή στα σχολεία και τις εικόνες του Χριστού από τα σχολεία. Παράλληλα υιοθέτησαν πλήρως τους ισχυρισμούς των «Ρεπούσηδων» παραχαράσσοντας την ελληνική Ιστορία, πράγμα εξόχως επικίνδυνο για τα εθνικά μας συμφέροντα.
* Το προσφυγικό και η μετατροπή της Ελλάδας σ' ένα απέραντο Hot Spot.
Σε μια ένδειξη απόλυτου ραγιαδισμού και υποτακτικότητας έναντι των Τούρκων και των Γερμανών, ο κ. Τσίπρας δέχθηκε να γίνει η Ελλάδα αποθήκη ψυχών την ώρα που καμία άλλη Ευρωπαϊκή χώρα δεν δέχθηκε πρόσφυγες και μετανάστες στο έδαφός της. Η αναξιοπρέπεια σε όλο της το μεγαλείο. Τα νησιά μας και αρκετές περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας έγιναν καταυλισμοί λαθρομεταναστών με τεράστιο κίνδυνο για τη δημόσια Υγεία, με την εγκληματικότητα να φτάνει στο ζενίθ. Κι όλα αυτά με πρόσχημα τον δήθεν ανθρωπισμό της Αριστεράς. Ανθρωπισμός που κρύφτηκε πίσω από μυστηριώδεις ΜΚΟ και πακτωλό χρημάτων τα οποία δόθηκαν σε εργολάβους που ανέλαβαν τις οικοδομικές άδειες των hot spots αλλά και τη σίτιση των μεταναστών και των προσφύγων. Κανείς μέχρι τώρα δεν ξέρει που πήγαν αυτά τα χρήματα που υποτίθεται χορηγούσε η Ευρωπαϊκή Ένωση.
* Η προκλητική ασέβεια στο θεσμό της οικογένειας και η απόπειρα εξομοίωσης με την ομοφυλοφιλική κοινότητα
Ο κ. Τσίπρας και οι συν αυτώ συνδέθηκαν απόλυτα με τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα δίνοντας αγώνες για την κύρωση συμφώνου συμβίωσης μεταξύ των ομοφυλοφίλων την ώρα που η Ελλάδα δεν είχε να φάει. Απίστευτα πράγματα με μόνο στόχο να υφαρπάξουν ψηφαλάκια από τη gay κοινότητα, διότι μην έχετε καμία αμφιβολία ότι αυτό και μόνο τους ενδιέφερε. Οι συνεργάτες του ΣΥΡΙΖΑ έτρεχαν και φωτογραφιζόντουσαν στις εκδηλώσεις και στα gay festival και περνούσαν στη Βουλή νομοσχέδια για υιοθέτηση παιδιών από ομοφυλόφιλα ζευγάρια, καταπατώντας με αυτό τον τρόπο το κύτταρο της ελληνικής οικογένειας.
Με νύχια και με δόντια επιχείρησαν να περάσουν ως κανονικότητα τον σεξουαλικό προσανατολισμό των έμφυλων ζευγαριών, την ώρα που άφηναν ελεύθερους παιδεραστές και ψυχανώμαλους που κακοποιούσαν παιδιά. Κατάφεραν με αυτό τον τρόπο να δημιουργήσουν εμφυλιοπολεμικό κλίμα στον κοινωνικό ιστό συντρίβοντας τον ιερό θεσμό της οικογένειας.
* Η «επιχείρηση» κατάργησης της Θρησκείας και η ρήξη με τους ιερείς
Το μεγάλο κόλπο του Τσίπρα, (με πρωτεργάτες το Νίκο Φίλη αρχικά και τον Κώστα Γαβρόγλου μετέπειτα) που ευτυχώς τινάχτηκε στον αέρα την τελευταία στιγμή. Με μια θολή και ύπουλη διαδικασία ο κ. Τσίπρας επιχείρησε να ανοίξει θέμα σχέσεων Κράτους – Εκκλησίας. Λίγο έλλειψε να πείσει τον αρχιεπίσκοπο Αθηνών κ. Ιερώνυμο να πετάξει στο δρόμο 10.000 κληρικούς για να φορτώσει στη συνέχεια το Δημόσιο με παιδιά του ΣΥΡΙΖΑ. Ταυτόχρονα, με την περίφημη «προσυμφωνία» που κατάρτησε, επιχείρησε να διαγράψει από το Σύνταγμα του Κράτους την έννοια της Ορθοδοξίας και να βάλει στο χέρι την περιουσία της Εκκλησίας την οποία στη συνέχεια θα χάριζε στους ξένους για να πληρώσει δήθεν τους τόκους των δανείων. Υπό το βάρος της οργής της Ιεράς Συνόδου, ο Αρχιεπίσκοπος ευτυχώς έκανε πίσω και αποφεύχθηκαν τα χειρότερα.
* Η προεκλογική απόπειρα «εξαγοράς» της ψήφου των συνταξιούχων με τα ψίχουλα της 13ης σύνταξης
Εδώ παίχτηκε το πιο βρώμικο παιχνίδι των τελευταίων ετών. Ο κ. Τσίπρας λίγο έφτασε να μοιράσει τη μισή 13η σύνταξη έξω από τα εκλογικά κέντρα. Μόνο που ο λαός έχει ξυπνήσει. Ο κ. Τσίπρας πήγε να πουλήσει ως «δωράκι» τα λεφτά που ο ίδιος χρωστούσε στους συνταξιούχους. Αυτά που έτσι κι αλλιώς δικαιούντο. Όμως οι πολίτες έπαψαν να τρώνε σανό. Πήραν τη σύνταξή τους και έριξαν ένα μεγαλειώδες μαύρο στην κάλπη. Πάραυτα ο κ. Τσίπρας στις εθνικές εκλογές έκανε πάλι focus στους συνταξιούχους και πάλι… έχασε.
Στις εθνικές εκλογές, ο Τσίπρας διέσωσε την προσωπική του πολιτική τιμή γιατί βγήκε μπροστά μόνος του. Πήρε πάνω του το σύνολο της πολιτικής ευθύνης και όργωσε την Ελλάδα, την ώρα που τα βασικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ «κρύφτηκαν». Έστω κι έτσι κατάφερε να συγκρατήσει υψηλά ποσοστά αποδεικνύοντας ότι αποτελεί τον δεύτερο ισχυρό πόλο στον πολιτικό χάρτη.
Η επόμενη μέρα χρειάζεται τρέξιμο για να μπορέσει να καλύψει το χαμένο έδαφος. Για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο πρέπει να αποδεσμευτεί από τα βαρίδια του παρελθόντος…