Η δαιμονοποίηση του Τραμπ και το «ξέπλυμα» των εκλεκτών της «Νέας Τάξης»

Το 2016, λίγο πριν τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ, το περιοδικό TIME επιδίδονταν σε έναν χουλιγκανικού τύπου αγώνα, με απίστευτες εκφράσεις και χαρακτηρισμούς εναντίον του υποψηφίου των Ρεπουμπλικανών, Ντόναλντ Τραμπ.

Μάλιστα, είχε κυκλοφορήσει με πρωτοσέλιδο μια μαυρόασπρη φωτογραφία, του τότε υποψηφίου που είχε πάνω στο πρόσωπο του πέντε «κουτάκια». Τα τέσσερα από αυτά, που ήταν «μαρκαρισμένα», περιείχαν τους χαρακτηρισμούς «Τραμπούκος», «Επιδειξίας», «Παρείσακτός» και «Δημαγωγός». Το πέμπτο «κουτάκι» που παρέμενε κενό έγραφε 45ος Πρόεδρος των ΗΠΑ, κάτι που το TIME ευχόταν να μην συμβεί ποτέ. Προφανώς, διαψεύστηκε πανηγυρικά.

Από τους συγκεκριμένους χαρακτηρισμούς που χρησιμοποίησε το φημισμένο παγκοσμίως περιοδικό TIME, θα μπορούσαμε να πούμε πως ένας αντικατοπτρίζει απολύτως την πραγματικότητα. Είναι η λέξη «παρείσακτος» και αποδίδει καλύτερα την οργή της συντακτικής του ομάδας και μαζί μ’ αυτήν, όλου του συστημικού κατεστημένου των ΗΠΑ.

Γιατί όμως αυτή η οργή κατά του Τραμπ και τότε και τώρα; Γιατί τέτοιες επιθέσεις κατά ενός πολιτικού, που σε ορισμένες περιπτώσεις άγγιζαν τα όρια του ανήθικου;

Θυμίζουμε πως επί προεδρίας Ομπάμα, στην καταστροφή της Συρίας και της Λιβύης, κανείς δεν άσκησε τέτοια δριμεία κριτική όπως ασκήθηκε στον Τραμπ, ενώ το Twitter και το Facebook δεν έσπευσαν να μπλοκάρουν κανέναν λογαριασμό του τότε Αμερικανού προέδρου.

Να πάμε και πιο πίσω; Όταν επί προεδρίας Μπους βομβαρδίστηκε το Ιράκ, με την αιτιολογία ότι «διαθέτει πυρηνικά όπλα», δεν είδαμε κανένα Μέσο Ενημέρωσης των ΗΠΑ να επιτίθεται στον «πλανητάρχη», παρά το γεγονός ότι άμαχοι και παιδιά βρέθηκαν διαμελισμένοι κάτω από τόνους ερειπίων, από τις αμερικανικές βόμβες. Δεν είδαμε κανέναν Αμερικανό δημοσιογράφο να διακόπτει τον πρόεδρο Μπους και να του ζητά να απολογηθεί γιατί δεν βρήκε τελικά πυρηνικά και για την ασύλληπτη καταστροφή και τον πόνο που προκάλεσε.

Τότε άραγε, επί προεδρίας Μπους και Ομπάμα δεν κινδύνευε η Δημοκρατία; Προφανώς, το μπαμ από την πτώση του κηροπηγίου από το γραφείο της Πελόζι στο Καπιτώλιο κάνει μεγαλύτερο κρότο από τα ουρλιαχτά και τους επιθανάτιους ρόγχους εκατομμυρίων Ιρακινών και Σύρων.

Επιτέλους, ας πούμε αλήθειες. Αυτό που δεν συγχωρεί στον Τράμπ η πολιτικο-οικονομική ελίτ και το βαθύ αμερικανικό κράτος είναι ότι «χαλάει την πιάτσα». Θέτει σε κίνδυνο όλη τη λογική προτεραιοτήτων που έχουν δρομολογήσει τα μεγάλα συμφέροντα της παγκοσμιοποίησης όπως:

• η υποκατάσταση των υδρογονανθράκων ως ενεργειακό καύσιμο (κλιματική αλλαγή),
• η αθρόα τριτοκοσμική μετανάστευση ως μέτρο δημογραφικής τόνωσης, αλλοίωσης πληθυσμών και εξασφάλισης φθηνής εργασίας,
• η τυποποίηση καταναλωτικών, διατροφικών και γενικότερα κοινωνικών συμπεριφορών (π.χ. βιγκανισμός και αποθέωση της σεξουαλικής «διαφορετικότητας»),
• η δαιμονοποίηση των δυνάμεων που αντιστέκονται σε αυτές τις τάσεις με πρώτη και καλύτερη την Ρωσία του Πούτιν.

Αυτές ακριβώς οι προτεραιότητες ταυτίζονται σήμερα εν πολλοίς με την ατζέντα της γερμανοκρατούμενης Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα αποτελέσματα για την Ελλάδα είναι ορατά και θα γίνουν ακόμα περισσότερο το αμέσως επόμενο διάστημα, με την παγκοσμιοποίηση να έχει κυριεύσει τη χώρα μας. Μια χώρα που εξελίσσεται σε έρμαιο των μεγάλο δυνάμεων και έναν λαό χωρίς ταυτότητα, χωρίς αξίες, χωρίς ιδανικά και δυστυχώς χωρίς μέλλον…

Φυσικά, κανείς δεν μπορεί να πει ότι ο Τραμπ ήταν ο καλύτερος πρόεδρος που θα μπορούσαν να έχουν οι ΗΠΑ, ούτε φυσικά χαρακτηρίζεται ως ένας καλός ηγέτης. Ειδικά στο ζήτημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ο 45ος πρόεδρος των ΗΠΑ παίρνει όχι κάτω από τη βάση, αλλά κάτω από το μηδέν. Πολλαπλές προσπάθειες να απαγορεύσει σε ανθρώπους από χώρες με μουσουλμανική πλειοψηφία να εισέλθουν στις ΗΠΑ και να τερματίσει την είσοδο προσφύγων, προσπάθεια να επαναφέρει συστημικά βασανιστήρια και νέες κρατήσεις στη φυλακή Γκουαντάναμο, μέσω ενός εκτελεστικού διατάγματος, προσπάθεια να στερήσει την ιατροφαρμακευτική κάλυψη από εκατομμύρια Αμερικανούς πολίτες. Όπως τονίζεται, ορισμένες φορές έσπασε κάθε ταμπού σχετικά με το ρατσισμό, το μισογυνισμό και την ξενοφοβία.

Ποιος μπορεί να ξεχάσει άλλωστε τα όσα είχε πει για το κίνημα Black Lives Matter, το οποίο είχε υποστηρίξει πως συνιστά το όχημα για τη διασπορά «τοξικής προπαγάνδας» ιδίως σε ευαίσθητους θεσμούς, όπως τα σχολεία. Ο ίδιος, μάλιστα, αντιτάσσει το σύνθημα «All Lives Matter» (σ.σ. «Όλες οι ζωές έχουν σημασία»).

Ενδεικτικά, σε ομιλία του στις 17 Σεπτεμβρίου στο Μουσείο Εθνικού Αρχείου των ΗΠΑ, ο Τραμπ είχε πει χαρακτηριστικά:

«Είμαστε ενάντια στο κίνημα Black Lives Matter, το Σχέδιο 1619. Πρόκειται για μια τοξική προπαγάνδα που στοχεύει το σχολικό περιβάλλον. Βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να δηλώσουμε ότι δεν πρόκειται να υποταχθούμε ποτέ στην τυραννία. Θα ανακτήσουμε την ιστορία μας και τη χώρα μας, για τους πολίτες κάθε φυλής, χρώματος, θρησκείας και δόγματος. Συμμορίες αριστεριστών διέλυσαν αγάλματα των ιδρυτών μας, σύλησαν μνημεία και επιδόθηκαν σε μια καμπάνια βίας και αναρχίας. Είτε πρόκειται για έναν όχλο στο δρόμο, ή την ακύρωση μιας πολιτιστικής εκδήλωσης, ο στόχος παραμένει ίδιος: Θέλουν να σας κάνουν να σιωπήσετε, να σας τρομάξουν από το να λέτε την αλήθεια και να εκφοβίσουν τους Αμερικανούς, για να εγκαταλείψουν τις αξίες τους», είχε πει ο Τραμπ στην ίδια ομιλία προκαλώντας παγκόσμιο σάλο.

Όσο για τα συμφέροντα της Ελλάδας κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης Τραμπ, ναι μεν θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι σε πολύ καλό επίπεδο, με τον υπουργό Εξωτερικών Μάικ Πομπέο να επιδίδεται σε μια σειρά από πράξεις που υποδηλώνουν τη στήριξη του State Department στην Αθήνα, ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει τη προκλητική στήριξη Τραμπ στον Ερντογάν και πως επί προεδρίας του ο «σουλτάνος» δρούσε ανεξέλεγκτα από τον Καύκασο μέχρι τη Λιβύη, δημιουργώντας πολέμους και σκορπώντας το θάνατο.

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.

Διαβάστε επίσης:

Κορονοϊός: Βήμα-βήμα η διαδικασία για να εμβολιαστείτε - Ανοίγει αύριο η πλατφόρμα για ραντεβού