O ΣΥΡΙΖΑ «κινδυνεύει» από τους πολίτες, όχι από την Πλατφόρμα
Τελικά η εξουσία απομονώνει και αποξενώνει τα κόμματα από τη λαϊκή βάση.Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ εγκλωβισμένη εδώ και πολλούς μήνες στις διαπραγματεύσεις με τους πιστωτές, δείχνει να έχει χάσει την επαφή με την πραγματικότητα, ενώ το Μέγαρο Μαξίμου αναλώνεται σε μια διαρκή, στείρα πολιτική αντιπαράθεση με την Αριστερή Πλατφόρμα και τις διάφορες συνιστώσες του κόμματος.
Η εσωστρέφεια εμποδίζει το Μέγαρο Μαξίμου να δει την σκληρή πραγματικότητα που βιώνει ο ελληνικός λαός και τις δύσκολες μέρες που έρχονται.
Το μνημόνιο 3, όπως επισημαίνουν ακόμα και προβεβλημένα στελέχη του κόμματος πρόκειται να φέρει κύματα κοινωνικής επιδείνωσης.
Παρόλα αυτά, το κυβερνητικό σχήμα έχει καταληφθεί από φοβικά σύνδρομα που το οδηγούν σε βεβιασμένες κινήσεις. Ο Αλέξης Τσίπρας και οι επιτελείς του βλέπουν λάθος εχθρούς. Στοχοποιούν ως βασικό πρόβλημα της αποκαλούμενης «κυβερνησιμότητας» τον Παναγιώτη Λαφαζάνη, τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, τον Γιάνη Βαρουφάκη, το Iskra.gr , την Κομμουνιστική Τάση και άλλες συνιστώσες.
Για όσους δεν το έχουν καταλάβει η κυβέρνηση θα πέσει από το λαό. Δεν θα πέσει ούτε από τον Λαφαζάνη, ούτε από την Κωνσταντοπούλου.
Και οι δυο τους είναι «πολύ αριστεροί» για να κουβαλήσουν πάνω τους το στίγμα της «αποστασίας».
Ο Λαφαζάνης είναι μια ιστορική φυσιογνωμία της αριστεράς, είναι ο άνθρωπος που επί δεκαετίες έγραφε τους λόγους του Χαρίλαου Φλωράκη.
Αντίστοιχα, η Ζωή Κωνσταντοπούλου είναι κόρη του Νίκου Κωνσταντόπουλου και οι οικογενειακές τις καταβολές δεν θα τις επέτρεπαν ποτέ να δημιουργήσει οποιοδήποτε πρόβλημα πολιτικής εκτροπής που θα έβαζε σε κίνδυνο τη χώρα.
Η κυβέρνηση λοιπόν έχει εχθρό μόνο τον κακό της εαυτό και θα πέσει από τον ίδιο το λαό που έχει αντιληφθεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει φύγει από τις ράγες της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Πριν από τις εκλογές, ο Αλέξης Τσίπρας είχε μιλήσει για έναν νέο κοινωνικό συμβόλαιο με το λαό, είχε υποσχεθεί αναδιανομή του πλούτου, αποκατάσταση των αδικιών, ανακατανομή των φορολογικών βαρών.
Τίποτα από αυτά δεν έχει γίνει και τίποτα δεν πρόκειται να γίνει με τη νέα συμφωνία που πρόκειται να συνάψει με τους δανειστές.
Ο Αλέξης Τσίπρας έβαλε πολύ ψηλά τον πήχη των προσδοκιών και τώρα καλείται να τον περάσει από κάτω.
Κάτι ήξερε ο Γιώργος Παπανδρέου που έλεγε ότι «ο κόσμος θα μας πάρει με τις πέτρες».
Μόνο που ο ΓΑΠ τη γλίτωσε, δεν έπεσαν πέτρες...
Όλα όμως στη ζωή εξαντλούνται, ακόμα και η υπομονή...
Καληνύχτα και καλή τύχη στο Μαξίμου!
