Όλγα, μην κλαις... θα χαλάσει η μάσκαρα!

Το καταλαβαίνω το δράμα σου Όλγα μου. Σε νιώθω.

Απλά δεν μπορώ να υποβάλλω τον εαυτό μου σε λοβοτομή.

Και θα αφήσω για μια ακόμη φορά να μου την κάνεις εσύ Όλγα μου, ο Νίκος ο Ευαγγελάτος, ο Γιάννης ο Πρετεντέρης και όλα τα άλλα παιδιά που εδώ και τόσα χρόνια μου έχετε κάνει το κεφάλι πουρέ.

Και πραγματικά Όλγα μου, θα ήθελα να συμμεριστώ την ευαισθησία σου και να σου δώσω και τον ώμο μου να κλάψεις, για τον ανθρωπάκο που έφυγε από καρκίνο. Όπως και για το παιδάκι, το ορφανό, που έκλαψες τις προάλλες, πάλι σε... ζωντανή μετάδοση.

Αλλά Όλγα μου, δεν σε είδα να κλαις ποτέ για κάποιον από όλους αυτούς τους πατριώτες μας που πήδηξαν από τα μπαλκόνια, πέφτοντας θύματα των μνημονίων, που ΕΣΥ Όλγα μου και οι συνάδελφοι σου στα δελτία προπαγάνδας, στηρίζατε με τρέλα.

Γι’ αυτό και δεν παραμυθιάζομαι Όλγα μου με τα δάκρυα σου.

Δεν παραμυθιάζομαι από κανέναν σας πια, Όλγα μου.

Μην κλαις λοιπόν γιατί θα χαλάσει η μάσκαρα... και φαντάζομαι θα είναι πανάκριβη...

Υ.Γ. Μα να μη βρεθεί ένας χριστιανός να της δώσει ένα μαντιλάκι Hermes να σφουγγίσει τα δάκρυά της; Ή έστω Louis Vuitton...