Γιατί ο Τσίπρας επιμένει σε συναντήσεις πίσω από κλειστές πόρτες με τους αγρότες
Για ακόμη μία φορά, το παιχνίδι είναι στημένο από το δίδυμο Τσίπρα – Καμμένου: Επιδιώκουν τετ-α-τετ με αγροτοσυνδικαλιστές και εκπροσώπους συνδικαλιστικών οργανώσεων, τα οποία ζέχνουν «καμαρίλα», για να προωθήσουν συμφωνίες και deal κάτω από το τραπέζι.
Αλήθεια, δεν γνωρίζουν, άραγε, οι «φωστήρες» του κυβερνητικού επιτελείου ότι δεν βρισκόμαστε πλέον στη δεκαετία του ’80, όταν μεγαλοσυνδικαλιστάδες και οι απανταχού εργατοπατέρες μπαινόβγαιναν από την πίσω πόρτα του Μεγάρου Μαξίμου, προωθώντας συγκεκριμένα συμφέροντα, χωρίς ποτέ τίποτα να ακούγεται ή να γίνεται γνωστό προς τα έξω;
Στην Ελλάδα του 2016, με τρία μνημόνια ζαλικωμένα στις πλάτες των Ελλήνων και με το «κοντέρ» να γράφει ήδη έξι χρόνια εξαθλίωσης, φτώχειας και διαρκών ταπεινώσεων, ο κοινωνικός διάλογος δεν μπορεί να γίνεται με όρους κοινωνικού αυτοματισμού και υπόγειων παζαριών.
Και είναι εγκληματικά ανόητος, όποιος πιστεύει ότι μπορεί να κοροϊδεύει πλέον τους εργαζόμενους κάθε κλάδου, όχι μόνον τους αγρότες, όταν με ένα ασφαλιστικό νομοσχέδιο μια κυβέρνηση «διαπραγματευτών» επιχειρεί να βάλει ταφόπλακα στο μέλλον τους.
Εάν το Μαξίμου δεν αλλάξει τακτική και μάλιστα γρήγορα, τότε οι μέρες των κυβερνώντων της αδέξιας Αριστεράς θα είναι μετρημένες...