Όταν η «αριστερά διάπλασις των παίδων» θυμίζει μια ολίγη από Τσαουσέσκου...
Φαίνεται πως ο υπουργός Παιδείας Νίκος Φίλης και ο στενός συνεργάτης του στην Επιτροπή Εθνικού Διαλόγου για την Παιδεία Αντώνης Λιάκος επιχειρούν να διαλύσουν τον ιδιαίτερα ευαίσθητο τομέα της Παιδείας, εισάγοντας «μεταρρυθμίσεις» που θυμίζουν κάτι από το καθεστώς του δικτάτορα Νικολάε Τσαουσέσκου (1965-1989) στην πρώην κομμουνιστική Ρουμανία.
Οι «φωστήρες» της ελληνικής Παιδείας προσανατολίζονται στη διαμόρφωση ενός νέου οδηγού συμπεριφοράς του καλού μαθητή, ο οποίος θα έχει τίτλο «Παιδαγωγικός Κώδικας Δημοκρατικού Ανθρωπισμού» και θα προβλέπει – μεταξύ άλλων – τη θέσπιση ενός «Συμβολαίου Τιμής», που θα πρέπει να υπογράφουν τα παιδιά στο σχολείο, καθώς και τη... διαφώτιση τόσο εκείνων όσο και των γονέων τους από διάφορους «διαμορφωτές γνώμης».
Με απλά λόγια, οι κ.κ. Φίλης και Λιάκος ζητούν από τους μαθητές που φοιτούν από την Α’ έως τη Γ’ Δημοτικού αλλά και τους γονείς τους να υπογράφουν ένα είδος «πολιτικού όρκου», ο οποίος θα αναφέρει τα εξής: «Δίνω τον λόγο της τιμής μου και υπόσχομαι ότι θα σέβομαι το σχολείο, τους δασκάλους και τους συμμαθητές μου, θα φέρομαι ιπποτικά σε όλους και ιδιαίτερα στους πιο αδύναμους, και δεν θα επιτεθώ ποτέ σε αδύναμο, αλλά θα τον υπερασπίσω από επιθέσεις. Θα θεωρώ σωστή μόνο την άμιλλα για τη διάκριση στη μάθηση, στον αθλητισμό, την καλή συμπεριφορά και τα καλά έργα. Δεν θα κάνω ποτέ στον άλλον ό,τι δεν θέλω να κάνουν σε μένα. Και θα θεωρώ ντροπή κάθε παράβαση αυτής της υπόσχεσης που ελεύθερα δίνω σήμερα».
Μάλιστα, για την επιτυχή εφαρμογή του «Παιδαγωγικού Κώδικα Δημοκρατικού Ανθρωπισμού», κατά τον συντάκτη του, απαιτούνται τακτικά διαγγέλματα του Προέδρου της Δημοκρατίας, του πρωθυπουργού, του υπουργού Παιδείας κ.ά. Επίσης, ένας νέος φορέας, το Εθνικό Συμβούλιο για τη Σχολική Ψυχολογία (ΕΣΣΨ), θα αναλάβει την ευθύνη υλοποίησης της όλης πρωτοβουλίας.
Οι άνθρωποι που ζητούν κατάργηση των παρελάσεων, κατάργηση της πρωινής προσευχής, την μεταβολή του μαθήματος των θρησκευτικών σε μάθημα θρησκειολογίας, έρχονται τώρα να δώσουν τη χαριστική βολή στην Παιδεία, εισάγοντας πρακτικές που θυμίζουν σε βαθμό παρεξηγήσιμο πλέον τα «σχολεία» και τα «ιδρύματα κοινωνικής και ιδεολογικής αναμόρφωσης» που χρησιμοποιούσε το καθεστώς Τσαουσέσκου.
Αντί να θωρακίσουν το θεσμό της Παιδείας, εισάγοντας πραγματικές μεταρρυθμίσεις και παρέχοντας μεγαλύτερα κονδύλια για την εκπαίδευση των παιδιών, αντί να εμπλουτίσουν το περιεχόμενο των σχολικών μαθημάτων, αντί να στελεχώσουν με νέους δασκάλους και καθηγητές τις «έρημες» σχολικές μονάδες, προτιμούν να παίζουν με ιδεολογικά «πυροτεχνήματα», στοχεύοντας στην ίδια την παιδική ψυχή!
Εάν αυτό δεν συνιστά ντροπή και αίσχος, τότε πώς αλλιώς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί;
.jpg)
