Άλλο σεβασμός στη διαφορετικότητα κι άλλο αγελαίες συμπεριφορές!
Επειδή η υποκρισία γύρω από τα ζητήματα του σεξουαλικού προσανατολισμού σε τούτο τον τόπο περισσεύει, ήρθε πλέον το πλήρωμα του χρόνου να ειπωθούν σκληρές ενδεχομένως αλήθειες από όλες τις πλευρές. Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος άνοιξε το δημόσιο διάλογο και έδειξε το δρόμο για τη δημιουργία σχολείων που θα προβάλλουν τις αξίες της οικογένειας και του φυσιολογικού σεξουαλικού προσανατολισμού.
Τις τελευταίες ώρες διαβάζουμε στο διαδίκτυο ότι οι δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου Κύπρου Χρυσοστόμου περί δημιουργίας σχολείων που θα προάγουν την κανονικότητα στη σεξουαλική συμπεριφορά, έχουν – άκουσον άκουσον – προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων. (Διαβάστε εδώ)
Κάποιοι μάλιστα κάνουν λόγο για μεσαιωνικές δηλώσεις, για σκοταδιστικές αντιλήψεις, για κοινωνικό ρατσισμό και για καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Άλλοι πάλι λυπούνται επειδή θα βρεθούν γονείς που θα θελήσουν να γράψουν τα παιδιά τους σε εκπαιδευτήρια σαν αυτά που περιέγραψε ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου.
Σεβαστό.
Όλες οι απόψεις υπόκεινται σε κριτική, και βεβαίως και οι απόψεις των ιεραρχών ή αυτών που υποστηρίζουν ότι η ομοφυλοφιλία είναι εκτός κανονικότητας.
Πάμε όμως στην ουσία της υπόθεσης:
• Ποιος ή ποιοι είναι αυτοί που επιβάλλουν ως θέσφατο ότι όλοι οι άνθρωποι είναι υποχρεωμένοι να πηγαίνουν τα παιδιά τους σε σχολεία όπου τα πιτσιρίκια θα έχουν δυο μπαμπάδες ή δυο μαμάδες;
• Ποιος ή ποιοι είναι αυτοί που καθορίζουν το «politically correct» της σεξουαλικής συμπεριφοράς των ανθρώπων;
• Ποιοι είναι αυτοί που επιθυμούν διακαώς να πείσουν με το «στανιό» την ελληνική κοινωνία ότι δεν υπάρχουν ηθικές αξίες και αρχές;
Διότι είναι ένα άλλο πράγμα οι σεξουαλικές προτιμήσεις του καθενός - που είναι βεβαίως απολύτως σεβαστές - και είναι ένα εντελώς διαφορετικό ζήτημα το γεγονός ότι κάποιοι επιχειρούν να επιβάλλουν στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας ότι πρέπει να περιθωριοποιηθεί η πυρηνική μορφή της οικογένειας και η ύπαρξη των ετεροφυλόφιλων ζευγαριών.
Κανείς μα κανείς από όσους αρθρογραφούν και διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους δεν μας έχει εξηγήσει, βάσει ποίων στοιχείων και επιχειρημάτων επιχειρείται να παρουσιαστεί η ομοφυλοφιλία ως γονική κανονικότητα.
Γιατί πρέπει όλοι οι γονείς να πηγαίνουν τα παιδιά τους σε σχολειά που θα προωθούν τις αξίες της απόλυτης ελευθεριότητας, της παντελούς έλλειψης ηθικών κανόνων και χρηστών ηθών;
Κάποιοι, προφανώς θέλουν να περάσουμε στην... άλλη πλευρά και θέλουν να το επιβάλλουν με μεθόδους προπαγάνδας και μαζικοποίησης του ατόμου.
Άραγε αυτό δεν είναι κοινωνικός ρατσισμός;
Πώς μπορεί κάποιος να χαρακτηρίσει την κατάργηση της ατομικής βούλησης και της παθητικοποίησης των ατόμων με την απόκτηση αγελαίας νοοτροπίας;
Πόσο δημοκρατικό είναι αυτό;
Μια από τις βασικές αρχές της Δημοκρατίας είναι ότι «η ελευθερία του καθενός τελειώνει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου».
Όταν περάσεις αυτά τα όρια τότε πηγαίνεις στην ελευθεριότητα, και θα ζήσεις τις συνέπειες των πράξεων των άλλων.
