Ο «φιλέλληνας» Γιούνκερ και η επιλεκτική αμνησία μιας βασανισμένης χώρας
Ζαν Κλοντ Γιούνκερ | Ειδήσεις: «Η Ελλάδα είναι μικρή χώρα, αλλά μεγάλο Έθνος και εγώ ερωτεύτηκα αυτό το Έθνος και σε όλη μου τη σταδιοδρομία προσπάθησα πάντα να σεβαστώ την αξιοπρέπεια του ελληνικού λαού, γιατί δεν τη σέβονται όλοι οι Ευρωπαίοι», ανέφερε ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν - Κλοντ Γιούνκερ, στην ομιλία του με θέμα «Ελλάδα και Ευρώπη: Ένα ταξίδι ανθρωπισμού», αμέσως μετά την αναγόρευσή του σε επίτιμο διδάκτορα της Νομικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Προσπαθώντας να αναλύσει κανείς, με όση το δυνατόν μεγαλύτερη ψυχραιμία τα λεγόμενα του επικεφαλής της Κομισιόν, θα έλεγε πως η στάση του δείχνει τη συμπεριφορά ενός ανθρώπου που επιλέγει να λησμονήσει τα όσα επί σειρά ετών έλεγε εναντίον αυτής της χώρας, όταν οι δανειστές και τα «κοράκια» τους έβαζαν 11 εκατ. πολίτες στο δοκιμαστικό σωλήνα των Μνημονίων.
Ας πούμε, για παράδειγμα, ο ίδιος ο κ. Γιούνκερ ήταν εκείνος που σιγοντάριζε δηλώσεις Ευρωπαίων αξιωματούχων που φέρονταν στην Ελλάδα, λες και ήταν η τελευταία τρύπα του ζουρνά στην ΕΕ. Δόξα το Θεό, το Διαδίκτυο αλλά και το αρχείο ειδήσεων του Newsbomb.gr είναι γεμάτο από τέτοιες τοποθετήσεις του.
Ήταν, άλλωστε, ο ίδιος που αρεσκόταν να παίζει τον ρόλο του... καρότου, αμέσως μόλις ο Σόιμπλε και το υπόλοιπο «ασκέρι» του (Ντάισελμπλουμ, Τόμσεν, Ρέγκλινγκ κ.α.) «μαστίγωναν» τη χώρα, αξιώνοντας φόρο αίματος.
Η φράση του κ. Γιούνκερ από τη Θεσσαλονίκη αποδεικνύει αυτή την παρατήρηση: «Όλοι λένε ότι ήταν σωστή ιδέα να διατηρήσουμε την Ελλάδα στη ζώνη του ευρώ. Αν το είχαν πει νωρίτερα θα είχα πολύ μεγαλύτερη άνεση στους χειρισμούς».
Το χειρότερο όλων, όμως, είναι ότι και τούτο το ταλαίπωρο κράτος μοιάζει να έχει την ίδια μνήμη ψαριού: Φτιάχνει την «αγιογραφία» ενός Ευρωπαίου αξιωματούχου με ιδιαίτερα θολό ρόλο σε όλη την περίοδο του ελληνικού μνημονιακού δράματος και τον ανταμείβει με θέση επιτίμου διδάκτορα.
Λυπούμαστε, αλλά δεν μπορούμε να παρακολουθήσουμε αυτή τη συλλογιστική, γιατί πολύ απλά ισοδυναμεί με παράκρουση.
Όταν ο βασανιζόμενος εξαίρει και εξυψώνει έναν από τους βασανιστές του, ο οποίος μιλά για... ανθρωπισμό απέναντι σε μια χώρα που έχει υποφέρει τα πάνδεινα εδώ και μια επταετία, τότε σίγουρα κάτι δεν πάει καλά. Και σίγουρα δεν φταίει το νερό...
