Μιχάλης Χατζηγιάννης: «Συνειδητά σταμάτησα τις πίστες, δεν άντεχα την νύχτα»

Μια συνέντευξη εφ' όλης της ύλης παραχώρησε στην εκπομπή «Ακόμα δεν είδες τίποτα!» στο ΜΕGA ο Μιχάλης Χατζηγιάννης αναφερόμενος μεταξύ άλλων στην οικογένεια του, στην καλλιτεχνική του πορεία αλλά και στους λόγους για τους οποίους σταμάτησε από τις νυχτερινές πίστες.

Αρχικά μίλησα για τους γονείς του και τις αναμνήσεις που έχει από τα Χριστούγεννα.

«Έχω μόνο παιδικές αναμνήσεις από τα Χριστούγεννα γιατί οι ενήλικες είναι σταθερές, πάντα τα περνάω επί σκηνής. Όταν ήμουν 7-8 πήρα ένα δώρο από τον πατερά μου που εκείνη την στιγμή μπορεί να στενοχώρησε, αλλά ήταν γραφτό να αλλάξει τη ζωή μου. Ήταν ένα μικρό κιθαρόνι που από εκείνη δεν το άφησα σε ησυχία. Είχα την χαρά να μεγαλώσω σε μια οικογένεια πολύ αρμονική και αγαπημένη, οι γονείς μου είναι μαζί από παιδιά».

Και συνέχισε λέγοντας: «Οι γονείς μου γνωρίστηκαν στο Λονδίνο ως φοιτητές και γυρίζοντας πίσω παντρεύτηκαν. Οι γονείς μου παντρευτήκαν μια εβδομάδα πριν από την τουρκική εισβολή και εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους, όπως 200.000 πρόσφυγες».

Μάλιστα ο Μιχάλης Χατζηγιάννης μοιράστηκε και μία προσωπική του ιστορία: «Μια φορά πήγα με την μητέρα μου στην Κερύνεια, όταν άνοιξαν τα οδοφράγματα. Μπήκαμε στο αυτοκίνητο και ενώ νομίζεις πως είναι κάτι μακρινό ήμασταν σε 12 – 13 λεπτά στην Κερύνεια από την Λευκωσία. Κάναμε μια ώρα να βρούμε το σπίτι, κι όταν το βρήκαμε η μητέρα μου ήταν στα όρια να λιποθυμήσει. Πήρα την πρωτοβουλία, χτύπησα την πόρτα κι άνοιξε μια καλλιεργημένη κυρία μιλήσαμε στα αγγλικά μας, κατάλαβε και μπήκαμε μέσα. Η μάνα μου ήταν μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας, το ίδιο και ο πατέρας μου. Τότε, έγινε κάτι απίστευτο: η γυναικά αυτή πήγε σε μια κάμαρα κι έφερε στην μητέρα μου 4 πίνακες που είχε ζωγραφίσει, όταν ήταν μικρή και τους είχε κρατήσει από το 1974».

Για την συνεργασία του με τη Ρούλα Κορομηλά στην παρουσίαση της εκπομπής «Σπίτι με το MEGA» είπε:

«Γενικά στη ζωή μου δεν κάνω πειράματα το είχα αυτό από μικρός με τη μουσική. Αν επιλέξω να κάνω κάτι θα το κάνω με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Η πρόκληση με ερέθισε εγκεφαλικά. Η παρουσίαση ήταν κάτι συναφές και οικείο με αυτό που έκανα, δεν είναι μία εκπομπή στείρας παρουσίασης κάποιου θέματος. Το «Σπίτι με το MEGA’ eίναι μια εκπομπή μουσικής, κι ένας άνθρωπος της μουσικής είναι χρήσιμος για να φιλτράρει όλα όσα γίνονται. Το ‘Σπίτι με το MEGA’’είναι μια πολύωρη μουσική εκπομπή με πολλές προσλαμβάνουσες, ιστορίες, εικόνες και πολλούς καλεσμένους». Είμαι εκεί και συμπορεύομαι με την Ρούλα γιατί στο πρώτο ραντεβού ‘ξεκλείδωσε’ όλες τις επιφυλάξεις».

Ειδικά για την Ρούλα Κορομηλά πρόσθεσε: «Η Ρούλα με έπεισε να το κάνω, γιατί είναι όπως στην μουσική, δίπλα σου χρειάζεσαι έναν άνθρωπο με τον οποίο πρέπει να έχεις έναν ‘ποιητικό ερωτισμό’. Με την Ρούλα έχουμε κοντινές φιλοσοφίες σε πολλά πράγματα. Αν δεν ήταν η Ρούλα σαφώς θα μπορούσα να είχα πει ‘όχι’. Η Ρούλα είναι επιμελής, την περιμένω να πάρει τηλέφωνο για να δω τι θα κάνουμε. Δεν πήγαινα σε μουσικές εκπομπές για προσωπικούς λόγους, οπότε δεν έτυχε να συναντηθούμε με την Ρούλα. Δεν θυμάμαι να με είχε καλέσει η Ρούλα και να είχα αρνηθεί. Πιθανόν να είχε γίνει σε ανθρώπους της εταιρείας μου».

Για την καριέρα του στο τραγούδι, δήλωσε: «Στην Ελλάδα είχα την αμέριστη προστατευτικότητα του μεγάλου Γιώργου Χατζηνάσιου, ο οποίος με περιέλαβε σαν τέταρτο παιδί του. Μου χάρισε δυο τραγούδια τα οποία θα μπορούσε να τα δώσει σε καταξιωμένους ερμηνευτές. Πήρε τηλέφωνο την μητέρα μου – που νόμιζε πως ήταν φάρσα – και μου είπε ‘έχω να τραγούδι για σένα που πρέπει να το πεις χθες’. Του απάντησα ‘είμαι φαντάρος, δεν μπορώ να φύγω’. Το καλό είναι ότι μετά από πέντε μέρες απολύθηκα, οπότε ήρθε με πήρε από το σπίτι και πήγαμε στο στούντιο. Με τον Γιώργο Χατζηνάσιο γράψαμε το τραγούδι των τίτλων της σειράς ‘Άγγιγμα ψυχής’ σε μία ώρα. Από φαντάρος την επόμενη μέρα ακουγόμουν σε όλη την Ελλάδα».

Καταλήγοντας ο Μιχάλης Χατζηγιάννης εξήγησε για ποιο λόγο αποφάσισε να απομακρυνθεί από τις νυχτερινές πίστες.

«Θα είμαστε μαζί με τον Στέφανο στο VOX σε ένα τρίωρο πρόγραμμα σε λογικές ώρες για ανθρώπους που κοιμούνται σε λογικές ώρες. Σταμάτησα να δουλεύω σε νυχτερινά μαγαζιά σε πίστες το 2009. Από τότε κάνω συναυλίες ή εμφανίσεις σε μουσικές σκηνές. Συνειδητά σταμάτησα τις πίστες, δεν άντεχα την νύχτα. Δεν άντεχα να πηγαίνω σπίτι μου στις 7 το πρωί να βλέπω να ξημερώνει, να πάω να κοιμηθώ και να μην κοιμάμαι από την υπερένταση, μετά να ξανανυχτώνει και να πας πάλι. Ήταν σαν να ζω ένα θρίλερ».