Νέα έρευνα: Αυτό είναι που θέλουν οι Ελληνίδες για εκεί… κάτω - Μετράει τελικά το μέγεθος;
Την ψυχολογία των ανδρών, τουλάχιστον των Ελλήνων, στα… Τάρταρα, έρχεται να ρίξει μια νέα έρευνα σχετικά με το μέγεθος που προτιμούν οι γυναίκες για εκεί κάτω.
Γιατί μπορεί για τους επιστήμονες, τα 13 εκατοστά να θεωρούνται ένας ικανοποιητικός μέσος όρος, ωστόσο φαίνεται πως δεν ρώτησαν τις… Ελληνίδες.
Για τις Ελληνίδες λοιπόν το μέγεθος… μετράει και δεν ικανοποιούνται με τίποτα λιγότερο (οκ, αυτό μπορεί να είναι και λίγο υπερβολή) από 17 εκατοστά!
Αυτό τουλάχιστον έδειξε οκταετή έρευνα του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών, σε 3000 άνδρες και γυναίκες, βάσει της οποίας το μέγεθος του πέους παίζει καταλυτικό ρόλο, επηρεάζοντας την εικόνα, τη σεξουαλική πράξη, τον οργασμό και την ικανοποίηση των συντρόφων…
Ποσοστό, μάλιστα, πάνω από 80% απάντησε πως «ναι», το μέγεθος παίζει ρόλο στη σεξουαλική απόδοση. Μπορεί όμως τα 13 εκατοστά να αποτελούν το φυσιολογικό μέσο όρο, στο μυαλό ωστόσο ανδρών και γυναικών το… τράβηξαν – λανθασμένα – τέσσερα εκατοστά παραπάνω!
Πόσο όμως μας επηρεάζει μια τέτοια… αυταπάτη;
Οι συμμετέχοντες απάντησαν ανώνυμα σε ερωτηματολόγιο στο Διαδίκτυο, ενώ τα ευρήματα συνδυάστηκαν με τις πραγματικές μετρήσεις που έγιναν σε άνδρες οι οποίοι επισκέφτηκαν το Ινστιτούτο.
Η πλειοψηφία όσων συμμετείχαν στην έρευνα παραδέχτηκε πως τα 17 εκατοστά είναι καλύτερα από τα 13. Ίσως γι’ αυτό η αυξητική φαλλού (πάχυνση, επιμήκυνση) να είναι η επέμβαση, που πολλοί άνδρες θα ήθελαν να κάνουν.
Όπως εξήγησε, παρουσιάζοντας τα αποτελέσματα της έρευνας, ο πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Δρ. Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης: «Ο συμβολισμός του μεγάλου φαλλού έχει σχέση με τη ρώμη και με τον ανδρισμό, όπως είναι στη γυναίκα ο μεγάλος μαστός, που σχετίζεται με τη γονιμότητα και την θηλυκότητα. Στην ερώτηση αν το μέγεθος επηρεάζει την σεξουαλική απόδοση, η συντριπτική πλειοψηφία απάντησε ναι, σε ποσοστό πάνω από 80%».
Η διαφορά, πάντως, στα εκατοστά φαίνεται πως εκτοξεύει το άγχος της επίδοσης στο κρεβάτι του έρωτα, αφού, όπως ομολόγησαν οι άνδρες που πήραν μέρος στη μελέτη, ανεξάρτητα από την απόδοσή τους στο σεξ, μέσα τους ένιωθαν το φόβο της απόρριψης…
Σημειώνεται ότι οι περισσότεροι δεν είχαν προβλήματα στύσης, παρόλα αυτά, στην προσπάθεια να πάνε με τη νέα τους σχέση είχαν πρόβλημα αυτοπεποίθησης.
Όσο για τους παντρεμένους, αυτοί υποψιάζονταν ότι οι γυναίκες τους τούς υποτιμούσαν, επειδή δεν ήταν προικισμένοι.
Μέσα σε όλα, αξίζει να σημειωθεί ότι τόσο στη μελέτη του Ανδρολογικού Ινστιστούτου, όσο και σε πρόσφατη διεθνή μετανάλυση, οι ειδικοί γκρέμισαν το μύθο που θέλει τους κοντούς άνδρες να είναι πιο… κερδισμένοι σε μήκος, αφού οι ψηλοί είχαν μερικό πλεονέκτημα με στατιστική διαφορά, όχι πάντως ισχυρή, αλλά ενδεικτική (σ.σ. υπήρχε τέτοιος μύθος;).
Ενδιαφέρον επίσης έχει το γεγονός ότι ενώ οι γυναίκες είπαν ότι δεν θα απέρριπταν κάποιον άνδρα λόγω μεγέθους, οι περισσότερες θεωρούν ως μέσο «φυσιολογικό» μέγεθος τα 15-17 εκατοστά, όταν στην πλειοψηφία τους οι άνδρες «σταματούν» στα 13.
Ανέκαθεν, πάντως, το μέγεθος του πέους ήταν αντικείμενο αυτοπεποίθησης ή έλλειψής της και σχεδόν πάντα, για τους λιγότερο… προικισμένους ελλοχεύει ο φόβος της απόρριψης. Εδώ έχουν παίξει τον ρόλο τους και οι ταινίες πορνό, των οποίων οι πρωταγωνιστές δεν ανήκουν σε καμία περίπτωση στον μέσο όρο…
Σχετικά, δε, με το «καυτό» ζήτημα του αν το μέγεθος παίζει ρόλο στην επίτευξη οργασμού, οι άνδρες απάντησαν «όχι», ενώ και οι γυναίκες «ναι».
«Σε μια πρόσφατη μετα-ανάλυση, με αριθμό 15.000 περιστατικών, διαπιστώθηκε ότι η διαφορά δύο εκατοστών κάτω από το μέσο όρο (δηλαδή τα 13 εκατοστά) είναι αυτή που επηρεάζει την επιλογή των ανδρών για να προχωρήσουν σε τεχνικές μεγέθυνσης», επισήμανε τέλος ο Δρ Κωνσταντινίδης, συμπληρώνοντας: «Η διαφορά αυτή δημιουργεί στους άνδρες το σύνδρομο δυσμορφοβίας, δηλαδή ένα αίσθημα μειονεξίας, που πολλές φορές ακρωτηριάζει ψυχικά την ανδρική ταυτότητα, κλονίζοντας την αυτοπεποίθηση του άρρενος».
Οι άνδρες με το σύνδρομο του μεγέθους (small penis syndrome) θα μπορούσαν - σύμφωνα με μια ψυχολογικού τύπου θεώρηση - να διερευνηθούν για το σύνδρομο φθόνου του φαλλού. Δηλαδή θέλω αυτό που υποψιάζομαι ότι έχει πάντα κάποιος άλλος, πιο προικισμένος (στην επιστήμη ονομάζεται και σεξουαλική ζήλεια των ανδρών). Στην κοινωνική ζωή ονομάζεται και περιουσιακή ζήλεια (το σπίτι του γείτονα είναι πιο μεγάλο, τα πολλών κυβικών αυτοκίνητα των φίλων κοκ).
Οι (κυριότεροι) λόγοι που οι άνδρες επιθυμούν να έχουν μεγάλο πέος:
- Η σεξουαλική ζήλεια και ο φθόνος του φαλλού έχουν πηγή την παιδική ηλικία. Τα αγοράκια είναι γνωστό ότι αρέσκονται να συγκρίνουν τα γεννητικά τους όργανα.
- Στην εφηβεία τα αγόρια αρχίζουν να μετράνε εκατοστά με τα άλλα αγόρια, όπου η σύγκριση μπορεί να αφήσει πάντα ένα έλλειμμα, καθώς πάντα θα υπάρχει κάτι μεγαλύτερο…
- Οι πρώτες αναζητήσεις στην εποχή του αυνανισμού και η εικόνα του πορνοστάρ μοιάζει σίγουρα πολύ εντυπωσιακή.
- Οι πρώτοι έρωτες και η αμφισβήτηση πως κάποιοι άλλοι ήταν πιο προικισμένοι...
- Οι δονητές των sex shops, που είναι πάντα XXL, υποψιάζουν τους άνδρες ότι υπολείπονται.
- Η πεοσκόπηση από ψηλά κρύβει το πραγματικό μέγεθος, ιδιαίτερα όταν υπάρχει κοιλίτσα.
- Το σύνδρομο του γυμναστηρίου. Και του στρατού. Άνδρες γυμνοί και όλοι μπορούν να δουν ποιος είναι πιο προικισμένος.
- Το μεγάλο σώμα της σωματοδομής (body building) εντείνει τη διαφορά, αφού καμιά άσκηση και κανένα βάρος δεν κάνει το σώμα του φαλλού να μεγαλώνει, όπως το υπόλοιπο.
- Η φαλλοκρατική ιδεολογία που κυριαρχεί εδώ και χιλιάδες χρόνια σε όλους τους πολιτισμούς ξορκίζει τη θηλυκότητα ως παθητική και μειονεκτική και εκθειάζει την αρρενωπότητα. Ταυτίζοντας τη δύναμη και τα μεγέθη (μεγάλα έθνη, μεγάλοι στρατοί, όπου η ισχύς υπερισχύει του δικαίου).