Ο έκπτωτος πρίγκιπας της «PROTON BANK»

Για περίπου 20 χρόνια η πορεία του Λαυρεντιάδη ήταν ανοδική ή μάλλον καλύτερα αλματώδης. Από τη «Νεοχημική», τη μικρή οικογενειακή επιχείρηση διανομής χημικών προϊόντων που ανέλαβε το 1990 μετά το θάνατο του πατέρα του, ο 40χρονος σήμερα επιχειρηματίας έφτασε να δραστηριοποιείται στους κλάδους των χημικών, των φαρμάκων και των τραπεζών, τζιράροντας μάλιστα δισ. ευρώ.

Ώσπου το 2011 άρχισαν να συγκεντρώνονται τα πρώτα σύννεφα γύρω από το όνομά του. Οι επιχειρηματικές δραστηριότητές του μπαίνουν στο μικροσκόπιο του οικονομικού εισαγγελέα Γρηγόρη Πεπόνη, ενώ η Αρχή για την καταπολέμηση του μαύρου χρήματος ζητάει τη δέσμευση 51 εκατ. ευρώ από τους λογαριασμούς του κ. Λαυρεντιάδη θεωρώντας ότι το συγκεκριμένο ποσό υπεξαιρέθηκε από την «Proton Bank».

Την Πέμπτη το απόγευμα η είδηση της σύλληψής του σκάει σαν βόμβα. Η δεύτερη ειδική ανακρίτρια Ιωάννα Χατζάκη προχώρησε στην έκδοση εντάλματος σύλληψης του επιχειρηματία, καθώς έκρινε ότι είναι ύποπτος φυγής και αυτό παρά το γεγονός ότι ήδη με σχετική διάταξη τού έχει απαγορευτεί η έξοδος από τη χώρα.

Σε βάρος του έχει ασκηθεί κακουργηματική δίωξη για σειρά αδικημάτων που σχετίζονται με τα επισφαλή δάνεια ύψους 701 εκατ. ευρώ προς εταιρείες εμμέσου ή αμέσου ενδιαφέροντός του την εποχή που ήταν πρόεδρος του ΔΣ της τράπεζας Proton, ενώ οι κατηγορίες που αντιμετωπίζει ο επιχειρηματίας είναι οι εξής:

Εγκληματική οργάνωση, απάτη σε βάρος του Δημοσίου, κατ' επάγγελμα και κατά συνήθεια, υπεξαίρεση σε συνδυασμό με τις επιβαρυντικές διατάξεις του νόμου 1608/50 περί καταχραστών του Δημοσίου, ξέπλυμα βρώμικου χρήματος και απιστία σε βαθμό κακουργήματος.

Η διαδρομή του Λαυρεντιάδη

Η πορεία του στις επιχειρήσεις ξεκινάει σε ηλικία μόλις 19 ετών, όταν αναλαμβάνει τα ηνία της «Νεοχημικής», μίας άγνωστης τότε επιχείρησης. Μάλιστα, σύμφωνα με το «Έθνος τη Κυριακής» η επιχείρηση δεν του ανήκε καν εξ' ολοκλήρου, αλλά την αγόρασε κατόπιν υποδείξεως του φίλου του πατέρα του και μετέπειτα στενού συνεργάτη και του ίδιου Πέτρου Κυριακίδη.

Η «Νεοχημική» αρχίσει να αναπτύσσεται και το 2003 εισάγεται στο Χρηματιστήριο. Κίνηση πολύ προσεκτικά μελετημένη, όπως αποδεικνύεται εκ των υστέρων, καθώς μέσα σε ελάχιστο χρόνο η αξία της μετοχής της φτάνει τα 19 ευρώ, ενώ η αρχική τιμή εισόδου ήταν 1.39%

Η ταχεία άνοδος της «Νεοχημικής» προκάλεσε το έντονο ενδιαφέρον της αμερικανικής εταιρείας – κολοσσού «Carlyle», η οποία και εξαγοράζει τελικά την εταιρεία του Λαυρεντιάδη αντί του ποσού των 700 εκατ. ευρώ.

Το 2005 και με την τεράστια ρευστότητα που έχει πλέον αποκτήσει, ο Λαυρεντιάδης εισέρχεται στο χώρο των φαρμάκων. Προχωρά σε μπαράζ εξαγορών μικρών εταιρειών και δημιουργεί τη φαρμακευτική εταιρεία «Alapis».

Σύμφωνα με το δημοσίευμα του «Έθνους», η εν λόγω εταιρεία συγκαταλεγόταν το 2008 στις πιο κερδοφόρες της χρονιάς, με τζίρο γύρω στο 1 δις ευρώ.

Ωστόσο, στο τέλος της χρονιάς, ο επιχειρηματίας ανακοινώνει ότι αποχωρεί από τη θέση του προέδρου της Alapis, για να ιδρύσει μαζί με άλλους επιχειρηματίες ένα «private equity fund», με την επωνυμία Lamda Partners που επιχειρεί από το Λονδίνο.

Την ίδια εποχή, ο κ. Λαυρεντιάδης μαζί με τον συνεργάτη του Πέτρο Κυριακίδη, πραγματοποιούν «απόβαση» στο χώρο των ελληνικών μίντια, αγοράζοντας, σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, περιοδικά, εφημερίδες, ραδιόφωνα και τηλεοπτικά κανάλια, άλλα με μειοψηφικό πακέτο και άλλα κατά 100%.

Και φυσικά δεν το έκανε από αγάπη στον Τύπο, αλλά όπως ο ίδιος παραδέχθηκε αργότερα σε συνέντευξή του στο «Πρώτο Θέμα», για να «μπορεί να κάνει τη δουλειά του ως επιχειρηματίας στην Ελλάδα, αφού αυτό δεν γίνεται χωρίς την άσκηση επιρροής μέσω των εκδοτικών συγκροτημάτων».

Τότε αρχίζει και η ενασχόλησή του με τον τραπεζικό τομέα, όπου εξαγοράζοντας ένα μεγάλο πακέτο μετοχών της «Omega Bank», του δίνεται η δυνατότητα να μπει στο διοικητικό συμβούλιο της τράπεζας και να την ελέγξει πλήρως. Σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα των New York Times, στο διοικητικό συμβούλιο της Τράπεζας μετείχαν τότε ο πεθερός του Ευάγγελου Βενιζέλου και ο αδελφός του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, Νίκος.

(Μάλιστα με αφορμή αυτή την συνύπαρξη, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Στρατούλης κατηγορεί τώρα τον κ. Βενιζέλο ότι ως υπουργός Οικονομικών πέρασε μία ευνοϊκή ρύθμιση για τον Λαυρεντιάδη).

Στη συνέχεια, ο Λαυρεντιάδης προχωρά στην αγορά του πλειοψηφικού πακέτου της «Proton Bank», τη διεύθυνση της οποίας αναθέτει στον Ντάνιελ Σπέκχαρντ, πρώην πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Αθήνα, επισημοποιώντας, σύμφωνα με το «Πρώτο Θέμα», τις στενές σχέσεις του με τον αμερικάνικο παράγοντα.

Οι καταγγελίες για σκάνδαλο υπεξαίρεσης στην Proton Bank φτάνουν στην Αρχή Καταπολέμησης Εσόδων από Εγκληματικές Ενέργειες και έκτοτε αρχίζει η πτώση του ισχυρού και άλλοτε άτρωτου επιχειρηματία.

Τα χρόνια της παντοδυναμίας του, δεκάδες πολιτικοί, παράγοντες της οικονομικής και κοινωνικής ζωής του τόπου συνωστίζονταν στην αυλή του κ. Λαυρεντιάδη, διαγκωνίζονταν για να αποκτήσουν φιλικές σχέσεις μαζί του, να εξασφαλίσουν την εύνοια του. Σήμερα οι περισσότεροι από αυτούς φοβούνται. Άλλωστε ο Λαυρεντιάδης γνώριζε άριστα πως παίζεται το πολιτικό παιχνίδι στη χώρα: με δωρεές, χορηγίες, εξυπηρετήσεις και «δωράκια». Σε μία από τις τελευταίες του συνεντεύξεις είχε απειλήσει να δώσει ονόματα, όταν εκείνος το έκρινε σκόπιμο. Ήρθε άραγε η ώρα για να ανοίξει ο ασκός του Αιόλου ή μήπως ήταν μια απέλπιδα προσπάθεια του επιχειρηματία να εκβιάσει για να αποφύγει τη σύλληψη...

Διαβάστε επίσης:

Ξανά στον Ευαγγελισμό ο Λαυρέντης Λαυρεντιάδης

Προφυλακιστέος ο Λαυρέντης Λαυρεντιάδης

Στον Ερυθρό Σταυρό ο Λαυρεντιάδης