Γιατί «Αντι-μνημονιακός»

Δεν θέλουμε να τους στριμώξουμε από την αρχή, αλλά διαπιστώνουμε μία εμμονή στο παρελθόν για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.

Βασικό τους επιχείρημα ότι η Ελλάδα δεν ήταν Παράδεισος πριν το Μνημόνιο. Και ότι τέλος πάντων έπρεπε εδώ και χρόνια να γίνουν αλλαγές.

Έξυπνο το τρυκ αλλά δεν μασάμε. Γιατί καταρχήν όταν μιλάς για το παρελθόν οφείλεις να μιλάς και για το παρόν και το μέλλον.

Το παρόν το βλέπουμε: Υπέρογκο χρέος, 30 % επίσημη ανεργία, χιλιάδες κλειστές επιχειρήσεις, ασφυξία στην αγορά, απολύσεις στο Δημόσιο, μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας στον ιδιωτικό τομέα.

Το μέλλον τώρα αβέβαιο. Εάν δε, διαβάσεις προσεκτικά τα διεθνή ΜΜΕ μαύρη μαυρίλα πλάκωσε.

Επίσης να συμφωνήσουμε ότι έχουμε ευθύνες για αυτά που δεν κάναμε στο παρελθόν. Όλα αυτά όμως στο πλαίσιο μίας ανεξάρτητης χώρας και μίας κοινωνίας με σχετικά υψηλό βαθμό συνοχής.

Και όχι σε ένα επί της ουσίας προτεκτοράτο με ανθρώπους ταπεινωμένους και μία κοινωνία όπου οι πολλοί δυστυχούν και οι λίγοι ευημερούν.

Με απλά λόγια «Μνημονιακέ» εμείς μιλάμε για Πατρίδα και Κοινωνία και εσύ μιλάς για νούμερα και λογιστικές πράξεις σε συνθήκες εργαστηρίου.