Στο επίκεντρο οι διαπραγματεύσεις με την Τρόικα

Μνημονιακός και αντιμνημονιακός καλούνται να σχολιάσουν τις διαπραγματεύσεις με την Τρόικα

Μνημονιακός: Η μεγαλύτερη ώρα είναι τώρα. Τώρα που η Ελλάδα έχει να επιδείξει πρωτογενές πλεόνασμα- που μάλιστα στο τέλος θα είναι μεγαλύτερο από αυτό που περιμένουμε, τώρα που έχει ξεκινήσει πραγματικά η κουβέντα για το ρόλο και την αποτελεσματικότητα της Τρόικας σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, τώρα που όλοι αντιλαμβάνονται ότι η ελληνική οικονομία έχει επιδείξει την πιο μεγάλη προσαρμοστικότητα στη θεραπεία σοκ από πολλές άλλες, τώρα που ενισχύονται οι αντιμνημονιακές δυνάμεις. Τώρα χρειάζεται σχεδιασμένη, αποφασιστική και συστηματική πολιτική διαπραγμάτευση με τους δανειστές. Έχουμε να επιδείξουμε συγκεκριμένα αποτελέσματα και έχουμε να επικαλεστούμε ότι εμείς τηρήσαμε τη δική μας υποχρέωση για την τιθάσευση των ελλειμάτων και το νοικοκύρεμα. Τώρα ήρθε η δική τους ώρα να στηρίξουν τη συνέπεια, αλλά και τις δυνάμεις που επέδειξαν γενναιότητα και υπευθυνότητα και έχουν φιλοευρωπαικό προσανατολισμό. Διαφορετικά εάν επιμείνουν σε οικονομίστικες λογικές τότε θα είναι βασικά υπεύθυνες για την πολιτική και κοινωνική αποσταθεροποίηση. Δεν πρέπει επίσης κανένας να ξεχνάει ότι οι δημοσκοπήσεις στις ευρωπαικές χώρες ενόψει των ευρωεκλογών έχουν ένα κοινό σημείο: την άνοδο των ευρωσκεπτικιστών. Από εκεί και πέρα βέβαια είναι ανάξια σχολιασμού η ελαφρότητα, η ανευθυνότητα και ο ερασιτεχνισμός των Ελληναράδων από τα δεξιά και τα αριστερά που κάνουν τον νταή στο εσωτερικό, αλλά δεν έχουν να επιδείξουν καμμία εναλλακτική πρόταση για τη χώρα, οι δε διεθνείς τους συμμαχίες είναι ιδαίτερα μικρές.

Aντιμνημονιακός: Μπορεί το αρνάκι να γίνει λύκος; Μπορεί οι ίδιοι άνθρωποι και οι ίδιες πολιτικές δυνάμεις που οδήγησαν την Ελλάδα στο αδιέξοδο και μετά την αλυσόδεσαν στα εξωπραγματικά και αναποτελεσματικά Μνημόνια να ηγηθούν μιας πολιτικής αντεπίθεσης; Μίας μεγάλης εθνικής προσπάθειας εναντίον των ισχυρών που έχουν γονατίσει λαούς σε όλη την υφήλιο και τη μόνη γλώσσα που μιλάνε είναι η γλώσσα των αριθμών;Μα αυτό προυποθέτει κάποιες σταθερές που φαίνεται να μην υπάρχουν. Πρώτον, εθνική συννενόηση στο μέγιστο δυνατό βαθμό. Ενιαίο εθνικό μέτωπο με διχαστικές λογικές, υπόνοιες για συμμετοχή της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε αντικοινοβουλευτικές πρακτικές, κατηγορίες σε πολιιτκά κόμματα εγκληματικές οργανώσεις (βλ.ΠΑΣΟΚ), ανταλλαγές χαρακτηρισμών περί προδοτών δεν μπορεί να υπάρξει. Δεύτερον, είναι απαραίτητη η διαπραγματευτική ομάδα να αποτελείται από ανθρώπους οι οποίοι έχουν κοινές αντιλήψεις για το τι πρέπει να γίνει στο μέλλον. Ποια θα είναι η τακτική , οι κόκκινες γραμμές, οι πραγματικοί οικονομικοί και πολιτικοί στόχοι. Εδώ διαφαίνεται μία αδυναμία συννενόησης μεταξύ των κομμάτων, αλλά και μία φαινομενικά διακριτική, αλλά ουσιαστικά διαφορετική θέση του οικονομικού επιτελείου. Τρίτον και σημαντικότερο η στήριξη ή το λιγότερο η ανοχή της κοινής γνώμης στη εθνική προσπάθεια. Γιατί χωρίς αυτήν δεν μπορείς να εφαρμόσεις τα συμφωνηθέντα και υπάρχει κίνδυνος ακόμα και εάν πετύχεις το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα να αποδειχθείς ασυνεπής στην πράξη.Ελπίζω πέρα από τον καλό θεό της Ελλάδας να αρθούν όλοι, έστω και την ύστατη στιγμή στο ύψος των περιστάσεων.