Πώς σχολιάζετε τη συμφωνία με τους δανειστές;

Μνημ: Εγώ από την αρχή έλεγα ότι δεν μπορώ να κατανοήσω πανηγυρισμούς και καταστροφολογίες ανάλογα με τη συγκυρία. Η έξοδος της χώρας από την κρίση είναι μαραθώνιος. Και θέλει υπομονή, σχέδιο και αποφασιστικότητα. Το καλό όμως να λέγεται. Για πρώτη φορά διαπραγματευόμασταν όχι για το έλλειμμα, αλλά για το πως θα διανείμουμε το πλεόνασμα.

Και όταν μιλάμε για πλεόνασμα, μιλάμε για 3 δις. Και δεν μπορώ να ακούω γιατί δίνονται στους πολίτες μόνο 500 εκ και μάλιστα όχι σε αυτούς που πρέπει. Γιατί αυτό προσπαθεί να δημιουργήσει αυτό τον κοινωνικό αυτοματισμό (γιατί παίρνουν μόνο κάποιοι και όχι εγώ) για τον οποίο οι ίδιοι άνθρωποι κατηγορούσαν την κυβέρνηση (ιδιωτικοί εναντίον δημοσίων υπαλλήλων).

Είδατε όμως πως γυρνάει ο τροχός; Είδατε πως αυτοί που ζητούσαν ανάπτυξη δεν είναι ικανοποιημένοι που 1 επιπλέον δις ευρώ ( πέρα του προϋπολογισμένου 1,8 δις) πάει για την κάλυψη υποχρεώσεων του Δημοσίου προς τους ιδιώτες; Είδατε πως οι λάτρεις της ανάπτυξης γκρινιάζουν για τη μείωση ασφαλιστικών και εργατικών εισφορών; (γκρινιάζουν όμως οι ίδιοι και για τη διάθεση πλέον των 300 εκ ευρώ από το πλεόνασμα για την κάλυψη του σχετικού κόστους στα ασφαλιστικά Ταμεία).

Λαϊκισμός λένε οι πανηγυρισμοί της κυβέρνησης. Αυτονόητος λέω εγώ. Εκλογές έχουμε, σε οποιοδήποτε μέρος του πλανήτη το ίδιο θα γινότανε. Τώρα που είπα για πλανήτη, τί θυμήθηκα ρε παιδιά. Στη Βενεζουέλα λέει την πέσανε στα σούπερ μάρκετ για βασικά είδη διατροφής. Γίνονται αυτά στους "παραδείσους";

Αντιμν: 1, 5 εκατομμύριο άνεργοι, εκατοντάδες χιλιάδες με μισθούς τετραώρου και απασχόληση οκταώρου, εκατοντάδες αυτοκτονίες, χιλιάδες άστεγοι, χιλιάδες μικρομεσαίοι στο όριο του κλεισίματος ή της φυλακής, ρευστότητα στα όρια του μηδενός για την αγορά. Αυτή είναι η εικόνα της πραγματικής ζωής. Και αυτό δεν είναι μιζέρια.

Είναι όμως η αλήθεια και κυρίως είναι τα θεμέλια για την οικοδόμηση του πλεονάσματος. Άρα όποιος θέλει να βλέπει την αλήθεια οφείλει να κάνει τη σύγκριση οικονομικού οφέλους κοινωνικού κόστους. Και επειδή έχει εκλογές σε όλη την Ευρώπη γλιτώσαμε τα χειρότερα. Και από ότι λένε το Μάιο θα πάρουμε και μία πολιτική δήλωση για το χρέος.

Τα καλά όμως θα έρθουν μετά από τις εκλογές. Για την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, για την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού, για τη οριστική ρύθμιση (;;;) του ζητήματος του χρέους. Μακάρι τότε να δούμε τους ίδιους πανηγυρισμούς. Μακάρι...