Συρία: Συνεχίζονται οι βομβαρδισμοί στη Ντέιρ αλ Ζορ

«Η Ντέιρ αλ Ζορ είχε χτυπηθεί από μερικές οβίδες του πυροβολικού στην διάρκεια της πρώτης επίθεσης του στρατού στην πόλη, τον Αύγουστο, αλλά αυτή είναι η πρώτη φορά που υποστήκαμε παρατεταμένο βομβαρδισμό του πυροβολικού», είπε μια πηγή στο νοσοκομείο της πόλης που μίλησε υπό τον όρο να μην κατονομαστεί.

«Δύο αντάρτες ήταν ανάμεσα σε αυτούς οι οποίοι σκοτώθηκαν. Οι υπόλοιπες απώλειες ήταν άμαχοι».

«Έχουμε 14.475 ανθρώπους οι οποίοι έχουν σκοτωθεί από τον Μάρτιο του 2011: 10.117 άμαχους, 3.552 στρατιώτες και 807 αποστάτες», είπε ο Ράμι Άμπντελ Ραχμάν, πρόεδρος του Παρατηρητηρίου, μιας μη κυβερνητικής οργάνωσης η οποία εδρεύει στη Βρετανία και επικαλείται για τα στοιχεία που απαριθμεί μαρτυρίες ενός δικτύου ακτιβιστών στο πεδίο.

Ο απολογισμός αυτός κατατάσσει ως «άμαχους» τους πολίτες αντάρτες, ανθρώπους που πήραν τα όπλα εναντίον του καθεστώτος, παράλληλα με τους αντικαθεστωτικούς στρατιωτικούς οι οποίοι αποστάτησαν από τις τάξεις των τακτικών δυνάμεων.

Από την 12η Απριλίου, την ημερομηνία που τέθηκε επίσημα σε ισχύ η εκεχειρία που προέβλεπε το σχέδιο του κοινού ειδικού απεσταλμένου του ΟΗΕ και του Αραβικού Συνδέσμου Κόφι Άναν, σε επιχειρήσεις καταστολής και σε μάχες ανάμεσα στο στρατό και σε αντάρτες το Παρατηρητήριο έχει καταγράψει τουλάχιστον 3.353 νεκρούς, στην μεγάλη πλειονότητά τους τις τελευταίες εβδομάδες.

«Μεταξύ της 13ης Μαΐου και της 13ης Ιουνίου, είχαμε 2.302 νεκρούς στη Συρία», ανέφερε ο Άμπντελ Ραχμάν, σημειώνοντας πως πρόκειται για 1.455 άμαχους, 96 αποστάτες και 751 στρατιώτες, περίπου το ένα τρίτο του συνόλου. «Στην διάρκεια των τελευταίων μηνών, είχαμε μια κλιμάκωση των συγκρούσεων ανάμεσα στις δυνάμεις του καθεστώτος και τα αντάρτικα στρατεύματα , όπως και των βομβαρδισμών, κάτι το οποίο προκάλεσε μεγάλη αύξηση του αριθμού των θυμάτων», ανέφερε η οργάνωση, που πρόσκειται στους αντικαθεστωτικούς. Η παρατήρηση αυτή γίνεται μετά τις δηλώσεις αξιωματούχων του ΟΗΕ αλλά και της γαλλικής διπλωματίας, που εκτίμησαν τις τελευταίες ημέρες πως η συριακή κρίση φθάνει στο στάδιο του ολοκληρωτικού εμφυλίου πολέμου--ανάλυση που απορρίπτει το καθεστώς, όπως και ένα μέρος της αντιπολίτευσης.