Η εξωτερική πολιτική του Κάρολου Παπούλια - Τα 10 χρόνια θητείας του στην Προεδρία της Δημοκρατίας
Η αγαπημένη ταβέρνα του Κάρολου Παπούλια ήταν ο «Τσοπανάκος» στην Καισαριανή. Εκεί συνήθιζε να πηγαίνει με λίγους φίλους, στον ελάχιστο χρόνο που είχε στη διάθεσή του ως πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Η τελευταία φορά που κάλεσε τους διαπιστευμένους δημοσιογράφους που κάλυπταν την προεδρία της Δημοκρατίας, ήταν λίγο πριν παραδώσει την ευθύνη στον διάδοχό του τον Μάρτιο του 2015.
Τον ρώτησα λοιπόν, ποιο εκτιμά ότι ήταν το πιο σημαντικό θέμα στην εξωτερική πολιτική που χειρίστηκε σε αυτό το αξίωμα. Απέφυγε να ξεχωρίσει κάποιο, όμως στη συζήτησή μας στάθηκε λίγο περισσότερο στην επίσκεψη του προέδρου της Γερμανίας Γιοαχίμ Γκάουκ στην Ελλάδα τον Μάρτιο του 2014.
Τότε τον συνόδεψε στο χωριό Λιγκιάδες Ιωαννίνων, όπου το 1943, 92 κάτοικοι βρήκαν φρικτό θάνατο από τους κατακτητές. Ο Κάρολος Παπούλιας στις δηλώσεις του τότε προς τον Γερμανό πρόεδρο έθεσε το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων λέγοντας ότι η Ελλάδα δεν παραιτήθηκε ποτέ των διεκδικήσεών της και ότι πρέπει να ξεκινήσουν οι συνομιλίες όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.
«Επιθυμώ να αρθρώσω, αυτό που δράστες, αλλά και πολιτικά υπεύθυνοι τόσων πολλών χρόνων στη μεταπολεμική περίοδο δεν ήθελαν, ή δεν μπόρεσαν να προφέρουν, ότι δηλαδή τα όσα συνέβησαν εδώ ήταν κτηνώδης αδικία και με αίσθημα ντροπής και πόνου, ζητώ από τις οικογένειες των δολοφονηθέντων συγγνώμη». Αυτή ήταν η απάντηση του Γερμανού προέδρου μια δήλωση που έμεινε στην Ιστορία με τον γερμανικό Τύπο να δίνει μεγάλη έκταση στο θέμα και τον Κάρολο Παπούλια να του σφίγγει το χέρι συγκινημένος.
Ο θάνατός του δεν προκάλεσε μόνο πανελλήνια συγκίνηση, αλλά και στις ξένες πρεσβείες. Για έναν «περήφανο πατριώτη και υπέρμαχο της ειρήνης», αναφέρει η αμερικανική πρεσβεία σε ανάρτηση της στο twitter ενώ συλλυπητήρια μηνύματα έστειλαν οι πρέσβεις της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν.
Κρατάμε όμως και την ανάρτηση της τουρκικής πρεσβείας στην Αθήνα, η οποία επίσης μετέφερε τα συλλυπητήρια στον ελληνικό λαό. Ας μην ξεχνάμε ότι άφησε τη σφραγίδα του και στις ελληνοτουρκικές σχέσεις με την υπογραφή του μνημονίου Παπούλια – Γιλμάζ το 1988, για την αποφυγή της έντασης στο Αιγαίο.
Εκτός από τις συνομιλίες μας στην αγαπημένη του ταβέρνα, κρατώ ως σημαντικές τις εύστοχες παρεμβάσεις του, ολιγόλογες και ουσιώδεις κάθε φορά που οι δημοσιογράφοι τον περικύκλωναν στη μεγάλη σάλα του προεδρικού Μεγάρου για να πει τις εκτιμήσεις του για την τρέχουσα επικαιρότητα.
Όταν δεν ήθελε να μας δώσει είδηση, δεν του έπαιρνες κουβέντα. Όταν όμως ήθελε, μιλούσε και οι δηλώσεις του γίνονταν πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων και στις εφημερίδες την επόμενη ημέρα.
Διότι ο λόγος του ήταν πολιτικός, και στεκόταν στο ύψος του θεσμού που υπηρετούσε.
Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.