Πόλεμος Ουκρανία: Η επόμενη ημέρα στις ελληνορωσικές σχέσεις
Εάν σε κάτι συμφώνησαν ο πρωθυπουργός και ο Ρώσος πρέσβης στην Αθήνα, είναι ότι οι ελληνορωσικές σχέσεις προς το παρόν περνάνε κρίση. Και δεν στέκομαι τόσο στη λέξη «κρίση» όσο στη φράση «προς το παρόν».
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη συνέντευξή του στον Alpha είπε ότι η Ελλάδα αυτή τη στιγμή δεν έχει στο ανώτατο επίπεδο κάποιο δίαυλο επικοινωνίας με τη Ρωσία και ας ήταν ο Νίκος Δένδιας από τους τελευταίους υπουργούς εξωτερικών που επισκέφτηκε τη Μόσχα και συνάντησε τον Σεργκέι Λαβρόφ ο οποίος και τον διαβεβαίωσε ότι η εισβολή δεν θα πραγματοποιηθεί. Η κυβέρνηση εκτιμά, ότι κάναμε πολύ καλά που επιμέναμε μέχρι την τελευταία στιγμή στη διπλωματία.
Λίγες ώρες πριν από την προβολή αυτής τη συνέντευξης ο κ. Μάσλοβ έλεγε επίσης ότι για την ώρα οι όποιοι ανοιχτοί δίαυλοι επικοινωνίας μεταξύ Ελλάδας και Ρωσίας είναι μεταξύ εκείνου και του ελληνικού υπουργείου εξωτερικών. Και παρά τα τρία διαβήματα που πραγματοποιήθηκαν εναντίον της Ρωσίας, ο Ρώσος πρέσβης συνέστησε να κάνουμε υπομονή αφού όπως είπε χαρακτηριστικά «η διπλωματία είναι παντός καιρού» και χρειάζεται υπομονή και χρόνος για να αποκατασταθούν οι σχέσεις. Άλλωστε αναγνώρισε ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά, αφού είναι μέλος του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης επομένως είναι απόλυτα πειθαρχημένη στις αποφάσεις και των δύο οργανισμών. Η Αθήνα θεωρεί ότι ήταν ηθικά σωστό και εθνικά επιβεβλημένο όταν δέχεται επίθεση μια ελεύθερη χώρα, να σταθούμε στο πλευρό της.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν μπορεί να ονειρεύεται μια νέα διάσκεψη όπως εκείνες της Γιάλτας και του Πότσνταμ, όπου ο ίδιος μαζί με τον Αμερικανό πρόεδρο και τον Κινέζο θα χωρίσουν τον κόσμο μεταξύ τους.
Σε αυτό είμαστε όλοι απέναντι. Απέναντι στις αποτρόπαιες πράξεις του. Απέναντι στην επίθεση που εξαπέλυσε, απέναντι στην εισβολή, απέναντι στις δολοφονίες αμάχων. Είμαστε επίσης απέναντι σε ό,τι υποστηρίζεται από το ρωσικό κράτος και έχει επιβάλλει η χώρα μας αυτή την περίοδο εμπάργκο. Σε αυτό που δεν είμαστε απέναντι, ή τουλάχιστον διαφωνούμε, ή τουλάχιστον διαφωνώ εγώ, να καταδικάζεται ο ρωσικός λαός, ο Ντοστογιέφσκι, ο Τσαικόφσκι. Διότι η Τέχνη θα πρέπει να ενώνει ακόμη και στις δύσκολες στιγμές. Τώρα περισσότερο από ποτέ. Διότι τα μεγάλα ρωσικά μυθιστορήματα θα εξακολουθούν να μνημονεύονται ακόμη και όταν όλοι θα έχουμε αποχωρήσει από τον κόσμο. Και εμείς και ο Πούτιν.
Trending
