Γιατί η Τουρκία επηρεάζει το σύνολο της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας

Γι’ αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία η ομιλία που εκφώνησε χθες ο Νίκος Δένδιας όπου παρουσίασε το σύνολο της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής η οποία όπως παραδέχτηκε επηρεάζεται από την Τουρκία.

Και πώς να μην είναι έτσι όταν δεν περνά πλέον ημέρα που να γίνονται δηλώσεις αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου. Όσο η Τουρκία πλησιάζει προς τις εκλογές του 2023 η εσωτερική πολιτική αντιπαράθεση έχει εγκλωβιστεί σε μια ακραία εθνικιστική ατζέντα στην οποία μάλιστα ο ηγέτης του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) Κεμάλ Κιλιντσάρογλου σπεύδει να πλειοδοτήσει προτρέποντας μάλιστα τον Ταγίπ Ερντογάν στην ευθεία αμφισβήτηση της κυριαρχίας τους των ελληνικών νησιών.

Διπλωματικοί κύκλοι στην Αθήνα βλέπουν μια συμπεριφορά της Τουρκίας ανάλογη με αυτή που είχε υιοθετήσει πριν από την εισβολή στην Κύπρο το 1974. Και δεν αποκλείουν μια κίνηση της Τουρκίας εντός της περιοχής του τουρκολιβυκού μνημονίου ενδεχομένως με την αποστολή γεωτρύπανου.

Και αυτό διότι έχουν φτάσει πληροφορίες στο υπουργείο εξωτερικών ότι στενότατοι συνεργάτες του Ταγιπ Ερντογάν έχουν ενημερώσει τους Αμερικανούς ότι η Άγκυρα θα μπορούσε να αποτελέσει τον ανάχωμα της ρωσικής παρουσίας στη Λιβύη καθώς όπως λέει είναι συνομιλητής και με τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές.

Γι’ αυτό και χθες ο υπουργός Εξωτερικών έκανε ειδική αναφορά στο τουρκολιβυκό μνημόνιο λέγοντας ότι η ελληνική διπλωματία έχει ως προτεραιότητα να παρακολουθεί από κοντά τις εξελίξεις στη Λιβύη και ότι «δεν μπορούμε να είμαστε απόντες».

Η αναφορά μάλιστα του Νίκου Δένδια ότι η Ιταλία είναι μια από τις χώρες που δεν αντιλαμβάνεται τις ελληνικές θέσεις στα θέματα της τουρκικής απειλής δεν ήταν τυχαία. Διότι όπως μετέδωσαν τα λιβυκά μέσα ενημέρωσης η Ιταλία έχει αναλάβει πρωτοβουλία για να πραγματοποιηθεί διάσκεψη με θέμα τη Λιβύη στις 22 Ιουνίου, έχει προσκαλέσει την Τουρκία, την Αίγυπτο, όχι όμως την Ελλάδα. Κάτι ανάλογο είχε κάνει και η Γερμανία όταν η πρώην καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ είχε οργανώσει τη διάσκεψη του Βερολίνου, κάλεσε τον Ταγίπ Ερντογάν όχι όμως τον Κυριάκο Μητσοτάκη σε αντίθεση με τον Εμμάνουελ Μακρόν που είχε καλέσει όλους τους εμπλεκόμενους στη διάσκεψη του Παρισιού.

Η κυβέρνηση οργανώνει την άμυνα της και ενημερώνει τους συμμάχους της. Διότι ο Ταγίπ Ερντογάν γνωρίζει ότι αν χάσει τις εκλογές μπορεί να έρθει αντιμέτωπος με τη δικαιοσύνη όπως τον απειλεί η κεμαλική αντιπολίτευση. Γι’ αυτό και θεωρεί ότι ένα θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο μπορεί να του δώσει πολιτικά οφέλη.