Εκλογές 2023: Οι θέσεις Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ στην Εξωτερική Πολιτική

Σε ένα από τα θέματα που συμφωνούν σίγουρα ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ στην εξωτερική τους πολιτική είναι ότι την περίοδο 2019-2020 ζήσαμε την πιο επιθετική Τουρκία από την εποχή των Ιμίων. Και οι δυο συμφωνούν ότι οι πρόσφατοι σεισμοί στη γειτονική χώρα δημιουργούν μια νέα δυναμική που πρέπει να αξιοποιηθεί, ώστε να ξεκινήσουν τα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης και οι διερευνητικές συνομιλίες. Ο διάλογος, λένε και τα δύο κόμματα, θα βασίζεται σε σαφείς κόκκινες γραμμές: την εδαφική́ ακεραιότητα της Ελλάδας και το αναφαίρετο δικαίωμα αμυντικής προάσπισής της και ιδίως των ελληνικών νησιών.

Η Νέα Δημοκρατία στις προγραμματικές της εξαγγελίες της ενόψει εκλογών προτάσσει τα πεπραγμένα της. Μιλά για τη συμφωνία με την Ιταλία που υπεγράφη μετά από μία διαπραγμάτευση η οποία κράτησε 50 χρόνια. Η συμφωνία με την Αίγυπτο υπεγράφη λέει μετά από μια διαπραγμάτευση που κράτησε 30 και χρόνια.

Ακόμη οι δύο συμφωνίες με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και με τη Σαουδική Αραβία ήταν εκτός του ορίζοντα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, όπως και πολλά άλλα πράγματα, η Αφρική, η Νότια Αμερική, οι τρεις υποψηφιότητές στα Ηνωμένα Έθνη.

Ο ΣΥΡΙΖΑ στις δικές του εξαγγελίες κατηγορεί την κυβέρνηση ότι προέταξε το δόγμα του πιστού και δεδομένου σύμμαχου που εξέθεσε την Ελλάδα και αντιμετώπισε τις προκλήσεις με επικοινωνιακά τεχνάσματα στο εσωτερικό και απέυχε να εξασφαλίσει ευρωπαϊκές κυρώσεις. Η αποκλιμάκωση το 2021, λόγω της εκλογής Biden, αντί να αξιοποιηθεί για την επανέναρξη του διαλόγου με σαφείς κόκκινες γραμμές, σπαταλήθηκε με την προβολή του αδιέξοδου αφηγήματος περί «απομονωμένης Τουρκίας», με την κυβέρνηση να παραμένει δέσμια της εθνικιστικής της πτέρυγας και να επιδιώκει πολιτικά οφέλη από την αγορά εξοπλισμών. Η αργοπορημένη προσπάθεια για έναρξη διαλόγου, τον Μάρτιο 2022, απέτυχε τόσο λόγω της επιθετικότητας μιας εκ νέου ενισχυμένης –μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία– Τουρκίας, όσο και λόγω της έλλειψης μιας συγκροτημένης ελληνικής στρατηγικής.

Ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορεί επίσης ότι η κυβέρνηση απέτυχε να αποκτήσει ρόλο στη Λιβύη, δεν σημείωσε απτή πρόοδο σε κρίσιμα θέματα ελληνικού ενδιαφέροντος στις ελληνοαλβανικές σχέσεις, ενώ, δέσμια της στάσης της κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών, σπατάλησε τη δυναμική για ανάπτυξη στρατηγικών σχέσεων με τα Σκόπια. Στο προσφυγικό, κατέστησε τη χώρα δεσμοφύλακα, που αναλαμβάνει όλες τις ευθύνες μιας Ευρώπης-φρούριο, κατηγορούμενη για παραβιάσεις διεθνούς δικαίου, απέναντι σε μια Τουρκία που δεν διστάζει να εργαλειοποιεί πρόσφυγες και μετανάστες.

Στις προτάσεις του λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ μιλά για επαναφορά μιας ενεργητικής και πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής, μιλά όμως επίσης για ειρηνική επίλυση διαφορών με τους γείτονές της, στη βάση του διεθνούς δικαίου .

Έχει ενδιαφέορον ότι ο ΣΥΡΙΖΑ στις προγραμματικές του δηλώσεις μιλά για σταδιακή επέκταση σε κάθε τμήμα της Ανατολικής Μεσογείου των χωρικών υδάτων της Ελλάδας σε 12 ν.μ. και οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ με όλες τις γειτονικές της χώρες στην εν λόγω περιοχή

Στο Κυπριακό ΝΔ και αξιωματική αντιπολίτευση δεν έχουν καμία διαφορά καθώς και τα δύο κόμματα συμφωνούν στην επανεκκίνηση των συνομιλιών στη βάση των Αποφάσεων του ΟΗΕ με λύση διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας, με πολιτική ισότητα, με μία ιθαγένεια, μία κυριαρχία και μία διεθνή προσωπικότητα, χωρίς εγγυήσεις και κατοχικά στρατεύματα

Και τα δύο κόμματα συμφωνούν επίσης ότι πρέπει να υπάρξει αναβάθμιση των στρατηγικών σχέσεων με τα Σκόπια, με άξονα την εφαρμογή της Συμφωνίας των Πρεσπών αλλά και ενίσχυση των σχέσεων με την Αλβανία, με σημείο αναφοράς την προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο στη Χάγη.

Και μια προσωπική παρατήρηση για το τέλος: Και τα δυο κόμματα μιλάνε για ενίσχυση των σχέσεων με τη Διασπορά. Κι όμως η ομογένεια έχει διαχρονικά παράπονα από την ελληνική πολιτεία ότι δεν στέκεται στο πλευρό της.