Πόλεμος στο Ισραήλ: Η εγρήγορση των Αμερικανών και τα αργά αντανακλαστικά της ΕΕ

Την ερχόμενη Πέμπτη αναμένεται να πραγματοποιηθεί το έκτακτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, σχεδόν 20 μέρες μετά το χτύπημα της Χαμάς και ενώ εκφράζεται δυσφορία από αρκετούς Ευρωπαίους αξιωματούχους για τα αργά αντανακλαστικά στις Βρυξέλλες, για άλλη μια φορά σε ένα έκτακτο γεγονός.

Η ανάγκη συντονισμού και ενιαίας φωνής για την περιφερειακή και ευρωπαϊκή ασφάλεια είναι επιτακτική, θα διαμηνύσει η Αθήνα. Ο Έλληνας πρωθυπουργός συναντήθηκε χτες με τον Μπενιαμίν Νετανιάχου ενώ η ισπανική προεδρία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης προχώρησε στην ενεργοποίηση του μηχανισμού για την πολιτική αντιμετώπιση κρίσεων. Την ίδια ώρα, οι Αμερικανοί είναι σε επιφυλακή και στρατιωτικά και διπλωματικά.

Πολεμικό πλοίο των ΗΠΑ έριξε ήδη τις πρώτες βολές για την άμυνα του Ισραήλ, καταρρίπτοντας drone και πυραύλους που εκτοξεύτηκαν από τους αντάρτες Χούτι, της Υεμένης, οι οποίοι υποστηρίζονται επίσης από το Ιράν.

Οι πύραυλοι εκτιμάται πως στόχευαν το Ισραήλ. Ο αμερικανικός παράγοντας κυρίως επιδιώκει την καθυστέρηση του νέου γύρου εχθροπραξιών, ελπίζοντας ότι στο χρόνο που θα μεσολαβήσει έως τον αναμενόμενο καταιγισμό πυρών, στη Λωρίδα της Γάζας θα έχει περάσει ικανοποιητική ποσότητα υλικών πρώτης ανάγκης.

Το κυριότερο είναι όμως ότι όσο μετατίθεται για αργότερα η αντεπίθεση των Ισραηλινών τόσο πλησιάζει η στιγμή που η Χαμάς θα απελευθερώσει τους ομήρους. Στη γεωοπολιτική σκακιέρα, έχει ενδιαφέρον η στάση δύο σημαντικών χωρών της Ρωσίας και της Κίνας που φαίνεται να συμβαδίζουν όσον αφορά στην υποστήριξη των Παλαιστινίων, εκμεταλλευόμενες τις αντιδράσεις που υπάρχουν ειδικά όσον αφορά στην ανθρωπιστική κρίση που δημιουργείται στη Λωρίδα της Γάζας.

Η Μόσχα έχει δηλώσει την συμπάθειά της προς τους Παλαιστινίους, κατηγορώντας την ίδια στιγμή ευθέως τις ΗΠΑ για την πολιτική τους στην Μέση Ανατολή, ενώ η Κίνα αναφέρει ότι το Ισραήλ έχει ξεπεράσει τα όρια της νόμιμης αυτοάμυνας, καλώντας το να σταματήσει την συλλογική τιμωρία των κατοίκων της Γάζας.

Οι λόγοι για τα πιο πάνω είναι πρωτίστως γεωπολιτικοί και γεωοικονομικοί, με τη Ρωσία και την Κίνα να προσπαθούν να ελέγξουν περισσότερο αυτό που ονομάζεται ως «παγκόσμιος νότος», που αναφέρεται σε κατά προσέγγιση αλλά όχι πάντοτε γεωγραφικό διαχωρισμό των ανεπτυγμένων με τις αναπτυσσόμενες χώρες, όπου υπάρχουν, μεταξύ άλλων, διαφορετικά επίπεδα οικονομίας, πολιτισμών και πολιτικής επιρροής στην διεθνή τάξη πραγμάτων.

Ο έλεγχος αυτός αφορά σε ευκαιρίες περαιτέρω διείσδυσης στις οικονομίες των χωρών που βρίσκονται στον «παγκόσμιο νότο», μέσω επενδύσεων, εμπορικών συμφωνιών, ανάληψης μεγάλων κατασκευαστικών έργων και χρηματοπιστωτικής συνεργασίας.