Ισραήλ-Λίβανος: Μια σχέση με πολύ πόλεμο και ελάχιστη διπλωματία
Η αναμενόμενη χερσαία εισβολή του Ισραήλ στο Λίβανο θα έρθει να προσθέσει ένα ακόμη κομμάτι στην Ιστορία των σχέσεων των δύο χωρών που εδώ και δεκαετίες μαίνονται σε πολεμικές συγκρούσεις αφήνοντας ελάχιστο χώρο και λόγο στη διπλωματία.
Για να δούμε τι συμβαίνει σήμερα και τις θα συμβεί τις επόμενες ώρες ας κοιτάξουμε λίγο πριν και να πιάσουμε το νήμα από το 1948 οπότε και ιδρύθηκε το κράτος του Ισραήλ. Τότε 100.000 περίπου Παλαιστίνιοι διέφυγαν από τις εστίες τους στην υπό βρετανική εντολή Παλαιστίνη και έφτασαν στο στον Λίβανο ως πρόσφυγες.
Λίγα χρόνια αργότερα, η Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης μεταφέρθηκε και εκείνη στο Λίβανο, γεγονός που οδήγησε στην αύξηση των εχθροπραξιών στην λιβανοϊσραηλινή μεθόριο. Ελάχιστη σημασία έχει η συμφωνία του 1949 όταν οι δύο χώρες συμφώνησαν στα χαρτιά για κατάπαυση του πυρός.
Το 1968, Ισραηλινοί κομάντος κατέστρεψαν 12 λιβανικά εμπορικά αεροσκάφη στο αεροδρόμιο της Βηρυτού σε απάντηση της επίθεσης που είχε πραγματοποιηθεί στην Αθήνα δύο ημέρες πριν κατά της πτήσης 253 της ισραηλινής αεροπορικής εταιρείας El Al.
Το 1973 , μεταμφιεσμένα μέλη των ισραηλινών ειδικών δυνάμεων σκοτωσαν τρία ηγετικά στελέχη της παλαιστινιακής οργάνωσης στην Βηρυτό σε αντίποινα για τους φόνους των ισραηλινών αθλητών στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου το 1972. Το 1978, το Ισραήλ εισέβαλε στον νότιο Λίβανο, σε απάντηση πολύνεκρης παλαιστινιακής επίθεσης κατά λεωφορείου στο Τελ Αβίβ.
Χρονιά ορόσημο ήταν το 1982 όταν το Ισραήλ εισβάλλει αυτή τη φορά πιο δυναμικά και προελαύνει μέχρι την Βηρυτό. Χιλιάδες παλαιστίνιοι μαχητές απομακρύνθηκαν διά θαλάσσης έπειτα από πολιορκία και σφοδρούς βομβαρδισμούς της πρωτεύουσας του Λιβάνου επί δέκα εβδομάδες.
Τότε είναι που οι Φρουροί της Επανάστασης του Ιράν ιδρύουν την σιιτική ένοπλη οργάνωση Χεζμπολάχ στον Λίβανο για την αντιμετώπιση της ισραηλινής εισβολής. Και ο πόλεμος συνεχίζεται αφού η Χεζμπολάχ επιτίθεται συστηματικά κατά των ισραηλινών δυνάμεων εκτοξεύοντας ρουκέτες κατά του βορείου Ισραήλ, οδηγώντας σε «ανακωχή» από το 2000 μέχρι το 2006. Τότε η Χεζμπολάχ διασχίζει τα σύνορα με το Ισραήλ, απάγει δύο ισραηλινούς στρατιώτες και σκοτώνει άλλους, πυροδοτώντας πόλεμο πέντε εβδομάδων. Το Ισραήλ πλήττει με σφοδρότητα θέσεις της Χεζμπολάχ και υποδομές του Λιβάνου.
Και φτάνουμε στο αιματηρό 2024 που ζούμε και παρακολουθούμε όλοι καθώς οι ισραηλινοί βομβαρδισμοί κλιμακώνονται με το σφυροκόπημα περιοχών του νοτίου Λιβάνου και της κοιλάδας Μπεκάα, αλλά και στόχων στις νότιες συνοικίες της Βηρυτού, φθάνοντας για πρώτη φορά μέχρι τον χριστιανικό τομέα της λιβανικής πρωτεύουσας Κεσερουάν.
H διεθνής κοινότητα σηκώνει τα χέρια ψηλά, και οι υψηλόβαθμοι διπλωμάτες από όλες τις εμπλεκόμενες χώρες μοιάζουν ανήμποροι να σταματήσουν αυτό που έρχεται. Μια χερσαία εισβολή ακόμη και αν είναι «περιορισμένη» όπως διαβεβαιώνει ο Νετανιάχου τους Αμερικανούς, θα προκαλέσει αντίδραση. Ισως όχι άμεσα από το Ιράν το οποίο στην παρούσα φάση δεν φαίνεται διατεθεμένο να ερθει απέναντι για άλλη μια φορά στους Αμερικανούς αλλά από από την ίδια τη Χεζμπολάχ που θα επιστρατεύσει τον πιο ισχυρό εξοπλισμό της.