Γιατί η Ελλάδα δεν ανησυχεί από τις κινήσεις της Ρωσίας στην ενεργειακή σκακιέρα

Ήταν κοινό μυστικό ότι εν μέσω του ρωσό-ουκρανικού πολέμου που
ακόμη συνεχίζεται, η ροή του φυσικού αερίου αψηφούσε την πολιτική πραγματικότητα και η Ευρώπη συνέχιζε να προμηθεύεται κανονικάτα από τη Μόσχα για να καλύπτει τις ανάγκες της.

Παρά τις προσπάθειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που δεν φημίζεται για
τα πολιτικά αντανακλαστικά της, να μειώσει την εξάρτησή της από το ρωσικό φυσικό αέριο, πολλές χώρες είναι εξαρτημένες.

Και η Ελλάδα ασφαλώς, το 2024, κάλυψε το 56,9% των συνολικών
εισαγωγών φυσικού αερίου από τη Ρωσία αν και οι εισαγωγές ρωσικού LNG ήταν μηδενικές για το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου. Ωστόσο, το 2023, οι εισαγωγές ρωσικού αερίου αντιπροσώπευαν μόλις το 8% των συνολικών εισαγωγών της Ευρωπαϊκής Ένωσης έναντι 40% το 2021. Παρά τη μείωση, ορισμένα κράτη-μέλη, όπως η Αυστρία και η Σλοβακία, συνεχίζουν να εξαρτώνται σημαντικά από το ρωσικό φυσικό αέριο.

Η απόφαση της Ρωσίας να διακόψει την τροφοδοσία της Ευρώπης μέσω
Ουκρανίας, δεν επηρεάζει την Ελλάδα, εκ των πραγμάτων όμως στρέφει τη χώρα μας στη συνεργασία με τον τουρκικό αγωγό Turkstream.

H ιστορία έχει ως εξής:

Το 2020 ξεκίνησε η λειτουργία του Turkstream, που συνδέει τη Ρωσία
με την Τουρκία που διασχίζει το βυθό της Μαύρης θάλασσας. Η Ελλάδα
αξιοποιούσε αυτό τον αγωγό και δεν εξαρτιόταν από τη ρωσική
Gazprom που διοχέτευσε το αέριο μέσω Ουκρανίας.

Έτσι λοιπόν η διακοπή των ροών ρωσικού αερίου μέσω Ουκρανίας επηρεάζει μόνο τις χώρες που εξαρτώνται από αυτή τη διαδρομή, όπως η Σλοβακία και η Αυστρία. Αντίθετα, χώρες που προμηθεύονται αέριο μέσω Turkstream, όπως η Ελλάδα, η Βουλγαρία, η Ουγγαρία και η Σερβία, δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα. Αυτή τη στιγμή, περίπου τα ⅔ των εξαγωγών ρωσικού φυσικού αερίου προς την Ευρώπη πραγματοποιούνται μέσω Turkstream, ενώ το ⅓ μέσω του ουκρανικού δικτύου.

Τι σημαίνει αυτό και σε διπλωματικό επίπεδο. Ότι η χώρα μας θέλει την καλή συνεργασία με την Άγκυρα προκειμένου να μην επηρεαστεί η ομαλή τροφοδοσία πολύ περισσότερο που έχουμε μπει για τα καλά στο χειμώνα.

Ενδεχομένως, η έλλειψη υποχρέωσης της Τουρκίας να τηρεί τους κανόνες της Ευρώπης θα περιπλέξει περαιτέρω τις προσπάθειες παρακολούθησης της ροής φυσικού αερίου μέσω των συνόρων της, σημείνωνε μεταξύ άλλων πρόσφατο δημοσίευμα του Politico. Σύμφωνα επίσης με τη Χουριέτ, με τους μεγάλους αγωγούς που μετέφεραν ρωσικό φυσικό αέριο στην Ευρώπη μέσω Ουκρανίας να είναι πλέον αδρανείς, η Τουρκία αναδύεται τώρα ως η μόνη ασφαλής εναλλακτική για τη μεταφορά φυσικού αερίου στην Ευρώπη από τη Ρωσία, το Αζερμπαϊτζάν και το Ιράν.

To θέμα είναι λοιπόν πρωτίστως ενεργειακό όμως είναι και βαθύτατα πολιτικό. Διότι, η Ευρώπη αναζητά εναλλακτικές πηγές όπως το LNG από το Κατάρ και τις ΗΠΑ. Το Κατάρ αναζητά να παίξει ρόλο στις εξελίξεις μετά την πτώση Άσαντ στη Συρία. Ρόλο στο ίδιο σημείο του πλανήτη διεκδικεί και ο Ταγίπ Ερντογάν.

Οι ΗΠΑ από την άλλη βρίσκεται σε αναμονή για το τι στάση θα κρατήσει ο Ντόναλντ Τραμπ στην εξωτερική του πολιτική. Στην εξίσωση αυτή να υπολογίσουμε ότι ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν και ο πρόεδρος της Τουρκίας έχουν εκφράσει ανοικτά τη διάθεσή τους για συνεργασία, προαναγγέλλοντας τη δημιουργία ενός ενεργειακού κέντρου φυσικού αερίου στη γείτονα χώρα.

Σχετικές ειδήσεις

• Φυσικό αέριο: Πού θα «χτυπήσει» η διακοπή από τη Ρωσία - Οι συνέπειες για την Ελλάδα
• Φυσικό αέριο: Αύξηση τιμών μετά το κλείσιμο της «κάνουλας» από τη Ρωσία – Ο μεγάλος χαμένος
• Ενεργειακή κρίση στην Ευρώπη: «Οι εναλλακτικές είναι περιορισμένες»