Το χρονικό της πενταπλής δολοφονίας
Θεόφιλος Σεχίδης: Ο «εγκληματίας του αιώνα»
Ο θάνατος του ισοβίτη Θεόφιλου Σεχίδη, την Τρίτη 12 Φεβρουαρίου, στις φυλακές Κορυδαλλού, ξύπνησε μνήμες από την υπόθεση του πενταπλού φονικού, που το 1996, είχε «παγώσει» το πανελλήνιο.
Σήμερα, 23 χρόνια μετά, ο Έλληνας «Χάνιμπαλ» είναι νεκρός.
Το όνομά του θα γραφτεί στα χρονικά των εγκλημάτων.
Έναν χρόνο πριν είχε κάνει αίτημα αποφυλάκισης και είχε γίνει δεκτό υπό όρους.
Ο Σεχίδης άφησε την τελευταία του πνοή στην ψυχιατρική κλινική του Κορυδαλλού το πρωί της Τρίτης.
Η πιθανή αιτία θανάτου του (η ιατροδικαστική έκθεση θα το επιβεβαιώσει) φαίνεται να είναι η ανακοπή καρδιάς, καθώς αντιμετώπιζε σοβαρά καρδιολογικά προβλήματα εδώ και χρόνια και λάμβανε φαρμακευτική αγωγή.
Ήταν υπέρβαρος και την ώρα του μπάνιου αισθάνθηκε δύσπνοια. Μεταφέρθηκε αμέσως στο Νοσοκομείο Κρατουμένων όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του. Στο Ψυχιατρείο των Φυλακών Κορυδαλλού βρισκόταν από το 2001.
Οι φοβίες του όπλισαν το χέρι
Ο ιδιόρρυθμος, μοναχικός φοιτητής, όπως τον περιγράφουν άνθρωποι που τον ήξεραν, είχε μεγάλες φοβίες. Κανείς όμως δεν φανταζόταν, πως θα έφτανε σε αυτό το σημείο.
Δολοφόνησε τον θείο του Βασίλη Σεχίδη, 57 χρόνων, τον πατέρα του Δημήτρη, την 50χρονη μητέρα του Μαρία, την 32χρονη αδελφή του και την 75χρονη γιαγιά του Ερμιόνη, γιατί πίστευε πως τον υπονόμευαν.
Τους πυροβόλησε θανάσιμα και στην συνέχεια τους τεμάχισε με ένα πριόνι.
Μέσα σε δύο ημέρες είχε ξαφρίσει την οικογένεια.
Η θεία του που έμενε στο Βέλγιο, ήταν εκείνη, που άρχισε να ψάχνει για τον σύζυγό της, που είχε έρθει στην Ελλάδα. Ήταν αυτός που μπήκε πρώτος στο στόχαστρο του μακελάρη.
Όταν η γυναίκα του και θεία του Θεόφιλου άρχισε να ψάχνει τον άνδρα της, εκείνος προσπάθησε να την παραπλανήσει, λέγοντάς της, πως όλοι μετανάστευσαν στο εξωτερικό.
Δεν την έπεισε όμως...
Το χρονικό
Ήταν 8 Αυγούστου 1996. Η μικρή κοινωνία της Θάσου παγώνει...
Το πανελλήνιο συγκλονίζεται από την αποκάλυψη ότι ένας 24χρονος φοιτητής Νομικής, ονόματι Θεόφιλος Σεχίδης, σκότωσε στην Ποταμιά στις 19 και 20 Μαΐου, πέντε μέλη της οικογένειάς του.
Τη μητέρα του, τον πατέρα του, την αδελφή, τη γιαγιά και τον θείο του, τους οποίους αφού τους σκότωσε, τεμάχισε τα πτώματά τους, τα έβαλε σε πλαστικές σακούλες και εν συνεχεία έθαψε στον σκουπιδότοπο της Καβάλας.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής, ο πρώτος φόνος έγινε το πρωί της 19ης Μαΐου, στην περιοχή της αρχαίας ακρόπολης της Θάσου στην περιοχή του Λιμένα.
Ο Θεόφιλος Σεχίδης πήγε εκεί με τον θείο του Βασίλη για να συζητήσουν.
Η συζήτηση κατέληξε σε καβγά.
«Προσπάθησε να με χτυπήσει με ένα μαχαίρι. Τον έσπρωξα και έπεσε σε γκρεμό, από ύψος 10 μέτρων. Κατέβηκα κάτω και τον είδα να ψυχορραγεί. Και για να μη βασανίζεται άλλο, του έκοψα με το μαχαίρι το κεφάλι», υποστήριξε ο δράστης.
Στη συνέχεια είπε πως έκρυψε το πτώμα σε κάτι θάμνους. Μετά έφυγε, αγόρασε ένα καινούριο πουκάμισο και ένα κυνηγετικό όπλο και πήγε σπίτι να περιμένει τους υπόλοιπους της οικογένειας.
Την ίδια ημέρα, μπήκε στο σπίτι ο πατέρας του Θεόφιλου, ο Δημήτρης, και τότε ξέσπασε νέος καβγάς.
«Ο πατέρας μου είχε ένα μαχαίρι, φοβήθηκα», είχε καταθέσει. «Μόλις γύρισε για να πάει στην τουαλέτα, τον πυροβόλησα και έπεσε νεκρός. Μετά του έκοψα την καρωτίδα μ’ ένα μαχαίρι».
Λίγο μετά, μπήκε στο σπίτι και η μητέρα του Μαρία.
«Κρατούσε κι αυτή μαχαίρι. Της άρπαξα το χέρι, την αφόπλισα και της έκοψα τον λαιμό με το μαχαίρι», είπε ο Σεχίδης, αλλά ο ιατροδικαστής διαπίστωσε ότι είχε κι αυτή πυροβοληθεί στο κεφάλι.
Ακολούθησε η αδελφή του Έμμυ, που είχε ακούσει την φασαρία, μπήκε στο σαλόνι, κρατώντας ένα τασάκι για να αμυνθεί. Ο Σεχίδης υποστήριξε πως κρατούσε και αυτή μαχαίρι. «Μου όρμησε και τη σκότωσα με τον ίδιο τρόπο».
Το σπίτι στο Λιμένα της Θάσου «έκρυβε» για σχεδόν 3 μήνες, το πιο φρικιαστικό έγκλημα που έχει διαπραχθεί ποτέ στην Ελλάδα.
Η αναπαράσταση - Σενάριο ταινίας θρίλερ
Οι σκηνές της αναπαράστασης της ομαδικής δολοφονίας, σίγουρα θα μείνει αξέχαστη σε εκείνους που ήταν παρόντες.
Ο μακελάρης, ψυχρός και κυνικός, περιέγραψε με όλες τις λεπτομέρειες πώς εξόντωσε την οικογένειά του.
«Ήθελαν να με βγάλουν από τη μέση. Πρόλαβα και τους σκότωσα πρώτος. Μου έκαναν ψυχολογικό πόλεμο. Τους ξέκανα για να μη με ξεκάνουν…».
Οι φοβίες του, αποδείχθηκαν τόσο επικίνδυνες... Ποιος να το περίμενε όμως...
Η δίκη
Το 1998 ο μακελάρης κάθεται στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Οπως ήταν αναμενόμενο, ο Σεχίδης, λίγες ώρες πριν τη δίκη, είχε απειληθεί με λιντσάρισμα.
Το Μεικτό δικαστήριο της Δράμας, του επέβαλε ποινή 5 φόρες ισόβια και χρηματική ποινή 100 εκατομμυρίων δραχμών.
Ακούγοντας την ποινή έμεινε ανέκφραστος.
Στην απολογία του παραδέχθηκε τα εγκλήματά του. Δήλωσε αμετανόητος και επανέλαβε τον ισχυρισμό του ότι σκότωσε την οικογένειά του, επειδή σκόπευαν να τον «βγάλουν από τη μέση».
Στην απολογία του ο Σεχίδης περιέγραψε με λεπτομέρειες πώς σκότωσε τα μέλη της οικογένειάς του, κάνοντας λόγο και για μακροχρόνιους καβγάδες.
Κατηγόρησε τόσο τον θείο όσο και τον πατέρα του, λέγοντας για τον θείο του ότι απέκτησε με παράνομο τρόπο τα χρήματά του στο Βέλγιο και για τον πατέρα του ότι τον πίεζε και δεν τον άφηνε να κάνει όπως ήθελε τη ζωή του.
Η κατάθεση της θείας από το Βέλγιο
Καταθέτοντας για την υπόθεση, η χήρα του δολοφονηθέντος θείου του δράστη κ. Ελένη Γυμνοπούλου – Σεχίδου σημείωσε ότι ο Σεχίδης παρουσίασε τα πρώτα δείγματα παράξενης συμπεριφοράς όταν τελείωσε το Γυμνάσιο.
Η μάρτυς προσέθεσε ότι είναι σίγουρη πως είχε σχέσεις με σατανιστικές οργανώσεις, αφού μόνο έτσι εξηγείται, κατά τη γνώμη της, το γεγονός ότι ξόδευε αφειδώς.
«Ο σύζυγός μου ήλθε από το Βέλγιο για να τον συνετίσει, αλλά το πλήρωσε με τη ζωή του. Τον κάλεσε ο πατέρας του Θεόφιλου, γιατί ο ίδιος δεν μπορούσε να τον βάλει στον ίσιο δρόμο. Η αλλοπρόσαλλη στάση του Θεόφιλου και ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφερόταν στην οικογένεια μας προβλημάτισε όλους».
Στη δίκη κατέθεσαν και οι δύο ψυχίατροι που εξέτασαν επί ένα τρίμηνο τον Σεχίδη μετά τη δολοφονία.
Ο αναπληρωτής καθηγητής της Ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης κ. Γ. Καπρίνης και ο ψυχίατρος κ. Χρήστος Σκαρόπουλος κατέθεσαν ότι ο Σεχίδης δεν είναι παράφρων, αλλά πρόσωπο «με σχιζότυπη διαταραχή».
Το συμπέρασμα των ψυχιάτρων είναι ότι ο Σεχίδης διέπραξε τα εγκλήματά του ενσυνειδήτως και εν επιγνώσει.
Στην αγόρευσή του, ο εισαγγελέας του δικαστηρίου ζήτησε την ενοχή του Σεχίδη για όλες τις πράξεις που του καταλογίζονταν και είπε ότι, αν ίσχυε η ποινή του θανάτου, θα έπρεπε άνευ ετέρου να του επιβληθεί.
Ο εισαγγελέας χαρακτήρισε, ακόμη, τον Σεχίδη «εγκληματία του αιώνα» και πρότεινε να μην του αναγνωρισθεί κανένα ελαφρυντικό.
Η διάγνωση στο Λονδίνο
Ενα έγγραφο που κατατέθηκε στη δίκη Σεχίδη από τους συνηγόρους του αποτέλεσε στοιχείο προς αυτή την κατεύθυνση.
Σε γνωμάτευση από αξονική τομογραφία στον εγκέφαλο του Σεχίδη, στις 2 Ιουνίου 1992, ο ακτινολόγος – ειδικός νευρακτινολόγος Χρίστος Β. Παπαγιάννης, τέως επιμελητής Atkinson Norley’s Hospital του Λονδίνου, αναφέρει:
«Εγιναν τομές από τη βάση προς την κορυφή του κρανίου. Από τη μελέτη της σειράς των εικόνων προκύπτουν τα εξής: Στις τομές που αναδεικνύουν το προσωπικό κρανίο σημειώνεται η υπερανάπτυξη των μετωπιαίων κόλπων. Στις υποσκηνίδιες τομές δεν παρατηρούνται παθολογικά ευρήματα. Στις υπερσκηνίδιες τομές παρατηρείται μεγάλου βαθμού ατροφία του φλοιού των μετωπιαίων λοβών, με συνοδό διεύρυνση του υπαραχνοειδούς χώρου της κυρτότητας αυτών και της πρόσθιας ημισφαιρικής σχισμής, αλλοιώσεις οι οποίες δεν είναι συμβατές με την ηλικία του ασθενούς».
Είναι εμφανές ότι, σύμφωνα με αυτή τη διάγνωση, υπάρχουν ευρήματα που δείχνουν εγκεφαλικές ανωμαλίες. Η πραγματογνωμοσύνη όμως των ψυχιάτρων που κατέθεσαν στη δίκη και εξέτασαν τον Σεχίδη ήρθε σε πλήρη αντίθεση με τις παραπάνω διαπιστώσεις.
«Προκειμένου να αποκλεισθεί κάθε συμμετοχή οργανικού παράγοντος έγινε πλήρης νευρολογική εξέταση, κατά την οποία δεν διαπιστώθηκε τίποτε το παθολογικό, υπεβλήθη σε ηλεκτροεγκεφαλικό έλεγχο και χαρτογράφηση του εγκεφάλου, όπου δεν διαπιστώθηκε τίποτε το παθολογικό, καθώς επίσης και σε μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου, όπου επίσης τα ευρήματα ήσαν φυσιολογικά».
Η αίτηση αποφυλάκισης
Ο Σεχίδης είχε κάνει το 2018, αίτηση αποφυλάκισης και σύμφωνα με πληροφορίες, είχε γίνει δεκτή υπό όρους.
Η αίτηση αυτή στηρίχτηκε στον νέο νόμο Κοντονή (τον 4322), σύμφωνα με τον οποίο σε περίπτωση που συντρέχουν σωρευτικά δύο ή τρεις ποινές ισόβιας κάθειρξης, ο κρατούμενος πρέπει για κάθε μία από αυτές να παραμείνει πραγματικά 15 χρόνια στην φυλακή.
Ο Σεχίδης, λοιπόν, εφ’ όσον έχει συμπληρώσει 19 έτη εγκλεισμού και εφ’ όσον δύναται να αιτηθεί ευεργετικό υπολογισμό άλλων 6 ετών, τότε είχε δικαίωμα να υποβάλει αίτηση απόλυσης υπό όρους -κάτι που έπραξε.
Καθοριστικό ρόλο φαίνεται πως έπαιξε τόσο η διαγωγή που έδειξε όλα αυτά τα χρόνια που έμεινε στη φυλακή όσο και οι ψυχιατρικές γνωματεύσεις.
Το 2010 ο ψυχίατρος στον ΟΚΑΝΑ του Αττικού Νοσοκομείου, Γεώργιος Τζεφεράκος, ο οποίος προσέφερε τις υπηρεσίες του στα καταστήματα κράτησης της ψυχιατρικής πτέρυγας Κορυδαλλού, εξέφρασε την άποψη ότι ο Θεόφιλος Σεχίδης πάσχει από σχιζοφρένεια.
