«ΕΙΧΑ ΜΙΑ ΕΚΡΗΞΗ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΚΗ»
Δίκη Γλυκά Νερά: Τα μαρτυρικά λεπτά του φόνου μέσα από την κατάθεση του Μπάμπη
«Κατάλαβα ότι είναι νεκρή από τους σφυγμούς και από ότι ήταν ανοιχτά τα μάτια της. Είχε αιμάτωμα. Άρχισα να κλαίω. Να κινούμαι πάνω κάτω στο δωμάτιο. Ακολούθησαν χαοτικές στιγμές. Τραβάω τα μαλλιά μου. Κλαίω, περπατάω πάνω στο δωμάτιο. Είμαι σε πλήρη σύγχυση και διάλυση» ανέφερε ο Μπαμπης Αναγνωστοπουλος έπειτα από πέντε ώρες απολογίας, όταν έφτασε η στιγμή να περιγράψει το έγκλημα του.
Απαιτήθηκαν τουλάχιστον 4 ώρες για να μπει στην επίμαχη ημέρα του εγκλήματος, ενώ χρειάστηκε μια ώρα επιπλέον για να φτάσει στη στιγμή της δολοφονίας. Περιγράφοντας μια κανονική ημέρα ενός ζευγαριού, ο κατηγορούμενος έκανε λόγο για «ένα κομμάτι που άλλαξε τη ροή της ημέρας εκείνης» με πρωταγωνίστρια την κόρη του ζευγαριού.
Τα επίμαχα λεπτά
Φτάνοντας στα επίμαχα λεπτά, αφού προηγουμένως ανέλυσε για περισσότερη από μισή ώρα ξανά και ξανά, τι έκανε στις περιπτώσεις που η Κάρολαιν νευρίαζε, είπε:
«Στο άνοιγμα της πόρτας δεν κατάλαβε κάτι. Όταν κάθισα στο κρεβάτι δίπλα της το κατάλαβε. Κινήθηκε, γύρισε το κεφάλι. Πήγα να την πάρω αγκαλιά για να δείξω ότι τελείωσε. Πήγε να τιναχθεί και με τον αριστερό αγκώνα αντέδρασε, τυπου «μη με αγκαλιάζεις». Κατάλαβα ότι δεν ήταν θετική. Σαν να λέει «πάλι ήρθες;». Πίστευα ότι θα της είχε περάσει».
Π: Το είχατε δεδομένο ότι έχει αλλάξει κάτι στην ψυχολογία της;
Μ: Το θεωρούσα το ποιο πιθανό και το ήλπιζα.
Π: Εγώ σας ρωτώ για αν το είχατε δεδομένο. Τι άλλαξε από τις προηγούμενες φορές;
Μ: Σε όλα τα περιστατικά βίας που είχαν συμβεί μετά από λίγο ηρεμούσε.
Π: Τι ακολούθησε; Σας είπε κάτι;
Μ: Γύρισε με κοίταξε, είπε «φύγε» και «μη μου φέρεις τη μικρή». Εγώ της είπα «αγαπη μου..»
Π: Το «αγαπη μου» δεν δηλώνει βρασμώ ψυχικής οργής, το αγαπη μου δε δηλώνει κάτι τέτοιο.
Μ: Όσο πιο έντονα έκανε κινήσεις «φύγε», η πρώτη μου κίνηση δεν θα ήταν να την πιάσω απότομα. Αρχικά πήγα να την αγκαλιάσω.
Π: Χρησιμοποιήσατε και τον κορμό σας;
Μ: Ναι. Μετά το πρώτο χτύπημα ανέβηκα και στο κρεβάτι πάνω της.
Π: Γιατί ανεβήκατε πάνω της;
Μ: Έτσι όπως χτυπιόταν προσπαθούσα να την αγκαλιάσω. Μη προσπαθείτε να βρείτε ιδιαίτερη λογική εκείνη τη στιγμή. Ήθελα να της πως «χτύπησες τη μικρή».
Π: Ναι αλλά όταν τη χτύπησα εσείς φύγατε, δεν είπατε κάτι. Είχαν περάσει 2,5 ώρες.
Μ: Εκείνη την ώρα είχα ένα κράμα θυμού, θλίψης και στενοχώριας. Δεν υπάρχει ένας φόβος για το παιδί.
Π: Υπήρχε συμπεριφορά της μάνας μέχρι εκεινη την ημέρα που να σας φόβισε για το παιδί;
Μ: Όχι ήταν η πρώτη φορά, που το ξέσπασμα της αυτό επηρέασε και το παιδί.
Π: Το άθελα της δίνει άλλη βαρύτητα στην πράξη σας
Μ: Δεν το πήρε και το χτύπησε, θα αντιδρούσα αλλιώς, ήθελα να κατευνάσω τα πνεύματα. Ήθελα να ηρεμήσει.
Π: Πως θα ηρεμούσε ενώ ήσασταν από πάνω της;
Μ: Η συγκεκριμένη φορά ήταν η εξαίρεση
Π: Η εξαίρεση που αφαιρεί τη ζωή
Μ: (Με λυγμούς) το ξέρω. Ίσως έφτασα στα όρια μου. Από τις 1.000.000 την 1.000.001 αντέδρασα έτσι.
Π: Ποτέ νιώσατε εκτός ελέγχου;
Μ: Όταν με έδιωχνε ενώ της έλεγα «κατάλαβες τι έκανες; Χτύπησες το παιδί».
Π: Το είχε κάνει άλλες τρεις φορές όταν ανεβήκατε ξανά και σας έδιωχνε.
Μ: Στο μυαλό μου το θολωμένο δεν περίμενε ότι μετά από τόσες ώρες… περίμενα ότι θα δω μια φυσιολογική αντίδραση. Αντί της αντίδρασης που περίμενα, κάτι έστω προς το θετικό από μέρους της, συνέβη ακριβώς το αντίθετο.
Η σκηνή του φόνου
«Ανέβηκα πάνω της για να μη μπορεί με ευκολία να με χτυπήσει. Της έλεγα σε παρακαλώ ηρέμησε, χτύπησες το παιδί. Μετά από αυτό το χάος. Την πίεσα με το πρόσωπο στο μαξιλάρι. Πήγαινε να μου φωνάξει. Στα πρώτα δευτερόλεπτα το κεφάλι της δεν είναι προς το στρώμα. Έλεγε «σήκω, παράτα με, φυγε». Δε θέλω να πω χειρότερα. Κάποιες από τις κοινές βρισιές. Μετά πήρα το μαξιλάρι μου και το χρησιμοποίησα πάνω στο κεφάλι της. Δεν υπήρχε σκοπός εκείνη τη στιγμή. Δεν υπήρχε λογική. Μέσα στο μυαλό μου εκείνη την ώρα… δε μπορώ ακόμα να το εξηγήσω» ανέφερε.
Π: Έγινε κάτι που σας ανέβασε την ένταση;
Μ: Η αντίδραση της
Π: Τι θα έπρεπε να κάνει;
Μ: Καλά έκανε. Εγώ περιγράφω τι έγινε. Ήταν τόσο θολωμένο το μυαλό μου. Με ρωτάτε τι προσπαθούσα να επιτύχω πιέζοντας το κεφάλι της γυναικας μου με το μαξιλάρι και λέγοντας «μη ξαναχτυπήσεις τη μικρή».
Π: Δεν καταλαβαίνατε τι θα προκαλέσετε με το μαξιλάρι; Αναφερθήκατε σε ένα πλάσμα που λατρεύατε σα να είναι παρούσα.
Μ: Ακόμα τη λατρεύω. Ψάχνω να βρω λογική σε ένα σημείο που δεν υπάρχει.
Π: Εκείνη τη στιγμή δε σκεφτήκατε τον έρωτα σας για την κοπέλα; Δεν είχατε περίστροφο. Είναι η γυναίκα των ονείρων σας.
Μ: Δε σκέφτηκα κάτι με καθαρό μυαλό. Είχα μια έκρηξη χωρίς λογική.
Π: Εσείς θεωρείτε ότι αυτά που μας είπατε είναι τόσο σοβαρά και τόσο σπουδαία για να οδηγηθεί ένας άνθρωπος στο έγκλημα;
Μ: Αυτό που λέω είναι αυτό που έγινε.
«Κατάλαβα ότι είναι νεκρή από τους σφυγμούς και από ότι ήταν ανοιχτά τα μάτια της. Είχε αιμάτωμα. Άρχισα να κλαίω. Να κινούμαι πάνω κάτω στο δωμάτιο. Ακολούθησαν χαοτικές στιγμές. Τραβάω τα μαλλιά μου. Κλαίω, περπατάω πάνω στο δωμάτιο. Είμαι σε πλήρη σύγχυση και διάλυση. Αυτό διαρκεί κάποια λεπτά. Η πρώτη κίνηση ήταν να κατέβω τρέχοντας κάτω να δω ότι η μικρή κοιμάται καλά στον καναπέ. Είναι αδύνατο να συνειδητοποιήσω τη έχει συμβεί. Έτρεξα ξανά επάνω γιατί δε μπορούσα να συνειδητοποιήσω τι έγινε.
Τι προηγήθηκε
Για περίπου μια ώρα με αρκετά πισωγυρίσματα ο 33χρονος κατηγορούμενος περίγραψε πως κίνησε η ημέρα που οδήγησε στο θάνατο την 20χρονη Κάρολαιν.
«Φτάσαμε στο σπίτι και κάναμε τη διαδικασία να φτιάξουμε το φαγητό της μικρής. Το κομμάτι που άλλαξε τη ροη μια κανονικής ημέρας ήταν ένα περιστατικό με τη μικρούλα. Στην αρχή του κιγκλιδώματος της σκάλας αφήναμε πρόχειρα ρούχα που θα περνάμε προς τα έξω. Ένα είχα πέσει κάτω και πήγα να το μαζέψω. Εκείνη τη στιγμή σηκώθηκε η μικρούλα και πήγε να πέσει και τρόμαξα και την άρπαξα άγαρμπα από το φόβο μου. Εκεί η έκλαψε και ήρθε η Κάρολαιν και μου λέει γιατί έκλαψε; Της λέω δεν έπεσε αλλά τρόμαξε. «Όχι δώσε μου την να την ηρεμήσω». Αυτό ήταν το συμβάν. Μετά νευρίασε και μου λέει κάνε ότι νομίζεις εγώ πάω πάνω να κοιμηθώ»
περιέγραψε ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος.
Προεδρος: Μέχρι εδώ εγώ δε βλέπω κάποια ιδιαίτερη ένταση δεν είναι σοβαρά τα πράγματα.
Μπαμπης: Ξέρω τι θα έρθει, τι ξέσπασμα έρχεται το γνώριζα. Αυτό το περιστατικό που σας περιγράψω μπορεί να έχει συμβεί άλλες 100 φορές. Κανονικά θα καθόμουν κάτω, θα ταϊζα τη μικρούλα και έπειτα από κάποια ώρα θα ηρεμούσε.
Προεδρος: Εκείνο το βράδυ τι έγινε;
Μαρτυρας: Ανέβηκε στο δωμάτιο. Άφησα λίγο χρόνο και μου έστειλε μήνυμα «you stupid». Μου έστειλε μετά δεύτερο μήνυμα «μη μου τη φέρεις πάνω, μη μου την αφήσεις το πρωί». Θεώρησα ότι μου έστειλε ένα μήνυμα να με πληγώσει.
Π: Την είχε πειράξει που δεν της δώσατε το παιδί να το ηρεμήσει;
Μ: Ναι. Την είχε νευριάσει. Θα έπρεπε στις 12 το βράδυ - τώρα που το σκέφτομαι βέβαια- να ζητήσω από συνάδελφο να με καλύψει και να μη πάω στη δουλειά.
Ο ίδιος υποστήριξε ότι θεωρούσε πως του έστειλε το μήνυμα για να τον πικάρει και πως άφησε λίγο χρόνο να περάσει μέχρι να ανεβεί στο δωμάτιο. «Μετά τις 12 ανέβηκα με τη μικρούλα. Της είπα να γυρίσουμε να κοιμηθούμε όλοι μαζί. Ήταν νωρίς για εμάς, αλλά για τη μικρή ήταν ώρα για ύπνο. Εκείνη αρνήθηκε. Μας είπε να φύγουμε. Της λέω «τι θα κάνω το πρωί έχω πτήση» και είπε πως δεν τη νοιάζει. Έπειτα ανέβηκα με τη μικρή άλλες δυο φορές. Και η χρονική απόσταση ήταν περίπου μισή με μια ώρα. Ανεβήκαμε και έβαλα τη μικρή στο κρεβάτι. Πήγα να ανέβω κι εγώ. Αυτό την εξόργισε. Ήξερα ότι δεν έχει περάσει ο θυμός αλλά κάποια στιγμή έπρεπε να ανέβουμε. Άρχισε να μου φωνάζει «Σου είπα να μη τη φέρεις». Μου είπε βρισιές αλλά δεν έχουν σημασία» ανέφερε με την Πρόεδρο να ρωτά: «Δεν είχαν σημασία για εσάς οι βρισιές δηλαδή;»
Μ: Για την ψυχολογία μου ναι, αλλά δε θέλω να μιλάω άσχημα. Αν ξέρατε πόσο σημαντικός άνθρωπος είναι για μένα. Μου φώναζε και έβρισε και πάνω στην ένταση της στιγμής αφού μου έχει πει φωναχτά «Δε με νοιάζει, παρτην από εδώ, Αϊ στο διάολο».
Π: Τι διάρκεια είχε το επεισόδιο;
Μ: Πέντε λεπτά
Π: Βγήκε από το δωμάτιο; Φαίνεται να διανύει βήματα…
Μ: Από το δωμάτιο δε βγήκε νομίζω, ήμουν δυο ορόφους κάτω. Αυτό που μπορώ να πω είναι πως αφού έκανε μια κίνηση… όχι να χτυπήσει τη μικρή… αλλά ανασηκώθηκε και είπε «σας είπα ότι δε σας θέλω εδώ». Απώθησε τη μικρή.
Η μικρή τρόμαξε.
Διαβάστε επίσης:
Δίκη Γλυκά Νερά - Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: «Η Καρολάιν με χτυπούσε - Ζούσαμε ονειρική ζωή»