Με τη… βούλα του Αρείου Πάγου οι πλειστηριασμοί από τα funds

Με πλειοψηφία (59-6) η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, σε διάσκεψη κεκλεισμένων των θυρών, τάχθηκε υπέρ του να μπορούν να προβούν σε δικαστικές ενέργειες οι εταιρίες διαχείρισης, ως εντολοδόχοι των funds που αγόρασαν τα δάνεια.

Οι αρεοπαγίτες δεχτηκαν την εισήγηση της αρεοπαγίτου Κανέλλας Τζαβέλα και αποφάνθηκαν ότι οι διαχειριστές των funds που εδρεύουν στην Ελλάδα μπορούν να ενεργούν δικαστικές πράξεις (να γίνονται διάδικοι), να προβαίνουν σε πλειστηριασμούς με τη δική τους επωνυμία και όχι ως πληρεξούσιοι των funds. Η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου άναψε το φως στα funds να πραγματοποιούν πλειστηριασμούς στο όνομα τους σε ακίνητα τα οποία έχουν αποκτήσει με εξαγορά.

Η συζήτηση της υπόθεση είχε προκληθεί μετά την έκδοση της 822/22 απόφασης τμήματος του Αρείου Πάγου, η οποία έκρινε ότι οι servicers που διαχειρίζονται κόκκινα ενυπόθηκα δάνεια τα οποία απέκτησαν ξένα funds με βάση το νόμο του 2003, δεν έχουν το δικαίωμα βάσει του συγκεκριμένου νόμου να προχωρούν σε πλειστηριασμούς και άλλα μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης σε βάρος των δανειοληπτών.

Ο εισαγγελέας της έδρας, αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Πάνος Παναγιωτόπουλος, υποστήριξε ότι μπορεί να γίνεται ταυτόχρονα η χρήση και των δύο νομοθετικών κειμένων (2003 και 2015). Υπενθυμίζεται, ότι με το παλαιό νομοθετικό πλαίσιο (3156/2003) δεν μπορούσαν να προβούν σε δικαστικές ενέργειες οι servicers ή funds εφόσον τα καθυστερούμενα δάνεια (κόκκινα δάνεια) τους είχαν παραχωρηθεί, ενώ με το μεταγενέστερο του (ν. 4354/2015) δεν μπορούν να πραγματοποιούν διαδικαστικές πράξεις αντί του δικαιούχου της απαίτησης (Τράπεζας).

Οι συνήγοροι των funds, υποστήριξαν ότι από τις Εταιρείες Ειδικού Σκοπού ή Εταιρείες Διαχείρισης Απαιτήσεων έχουν διευθετηθεί από τους δανειολήπτες απαιτήσεις ύψους 18 δις. ευρώ από τις αρχικές οι οποίες ανερχόντουσαν στο ποσό των 60 δις. ευρώ. Από την πλευρά τους, οι συνήγοροι των Τραπεζών ανέφεραν ότι με το νόμο 2003 η πολιτεία προέβη σε μια πρωτοβουλία για την αντιμετώπιση απαιτήσεων των τραπεζικών κόκκινων δάνειων, προκειμένου να δημιουργηθεί μια δευτερογενής αγορά απαιτήσεων έτσι ώστε να υπάρχει η δυνατότητα υποβολής ευνοϊκών όρων δανείων.

Η πλευρά των δανειοληπτών σημείωσε ότι οι Εταιρείες Διαχείρισης Απαιτήσεων δεν μπορούν να παρασταθούν σε δίκες, όταν δεν πληρώνουν έμμεσους φόρους και τέλη (φόρος μεταβίβασης, τέλη χαρτοσήμου, δικαιώματα συμβολαιογράφων, κ.λπ.). Επιπλέον, ανέφεραν ότι οι πλειστηριασμοί πρέπει να γίνονται όπως απαιτεί η νομοθεσία, δηλαδή να δίνεται προηγούμενα η δυνατότητα στον οφειλέτη να προβαίνει στον διακανονισμό της οφειλής του και να μην εφαρμόζεται η τακτική των funds.