Ρούλα Πισπιρίγκου: «Ψύχραιμη στην ανακοπή της Τζωρτζίνας» - Την «καίει» στη δίκη γιατρός
Με την κατάθεση μιας ειδικευόμενης γιατρού στο Καραμανδάνειο συνεχίστηκε η δίκη της Ρούλας Πισπιρίγκου για τον θάνατο της 9χρονης κόρης της, Τζωρτζίνας.
«Ψύχραιμη» χαρακτήρισε την κατηγορουμένη, όταν ειδοποίησε τους γιατρούς για το επεισόδιο της ανακοπής της 9χρονης, αλλά ξεκαθάρισε ότι «όταν σώθηκε το παιδί φάνηκε ανακουφισμένη». Η ειδικευόμενη γιατρός είδε για πρώτη φορά τη Τζωρτζίνα την Παρασκευή, δηλαδή τη δεύτερη ημέρα που βρέθηκε στο Καραμανδάνειο.
«Είχα μιλήσει με τον κ. Φίλια, ο οποίος μίλησε με την κυρία Καρατζά, την παιδοκαρδιολόγο για να δει το παιδί. Εκείνη είπε ότι δεν χρειάζεται να ξαναδεί το παιδί γιατί το είχε ελέγξει και δεν είχε κάτι», ανέφερε και συμπλήρωσε πως το απόγευμα της Παρασκευής κατά την επίσκεψη των γιατρών «το παιδί καθόταν στο κρεβάτι, τα ζωτικά της σημεία ήταν καλά, είχε κάποια σάλια. Μου είπε η κατηγορούμενη ότι είχε κοιλιακό άλγος και με ρώτησε "θα δίνατε εξιτήριο σε αυτό το παιδί". Εγώ ρώτησα την επιμελήτριά μου και στη συνέχεια είπα στη μητέρα του παιδιού ότι δεν θα πάρει εξιτήριο, να μην φάει κάτι το παιδί και ότι θα μπει όρος».
Η επίμαχη ημέρα
«Την Κυριακή το πρωί το παιδί ήταν στο οξυγόνο. Γύρω στις έξι και τέταρτο το απόγευμα είδα ότι κοιμόταν ήρεμη στο κρεβάτι, χωρίς να παρουσιάζει σημεία δυσχέρειας. Ρώτησα τη μητέρα αν είναι καλά και μου είπε πως ναι και πως είχε παραγγείλει κάτι να φάει το παιδί», είπε η μάρτυρας και συμπλήρωσε πως λίγο αργότερα ήταν στο γραφείο με δυο γιατρούς, όταν η Ρούλα Πισπιρίγκου τους ενημέρωσε ότι κάτι συμβαίνει.
«Αργότερα ήμουν στο γραφείο με την κυρία Καρκανιά και την κυρία Δημητροπουλου. Μας είπε ότι χτυπάει το οξύμετρο αλλά δεν φάνηκε κάτι επείγον, όποτε εγώ δεν πήγα στο δωμάτιο. Όταν πήγα, είδα ένα παιδί νεκρό και γινόταν προσπάθεια ανάνηψης. Μου είπαν να καλέσω αναισθησιολόγο, όπως και έκανα. Το παιδί επανήλθε έπειτα από 50 λεπτά» είπε η μάρτυρας.
Πρόεδρος: Ποια ήταν η πρώτη αντίδραση της μητέρας, όταν της είπατε ότι θα πάρει εξιτήριο;
Μάρτυρας: Δεν είχε κάποια αντίδραση όσο ήμουν εγώ μπροστά.
Πρόεδρος: Ειδοποιηθήκατε για εμετό, τι είδατε στο νεφροειδές;
Μάρτυρας: Κάποια σάλια. Δεν είχε το περιεχόμενο του στομάχου.
Πρόεδρος: Το παιδί τι εικόνα είχε εκείνη τη στιγμή;
Μάρτυρας: Καθόταν στο κρεβάτι και είχε καλό χρωμα. Δεν είπε κάτι το παιδί για ενόχληση. Και στην εξέταση που ακολούθησε του επεισοδίου πάλι δεν βρέθηκε κάτι.
Η μάρτυρας είχε εφημερία την επίμαχη ημέρα της Κυριακής. «Είχαν γίνει εξετάσεις λογω του επεισοδίου του Σαββάτου. Έμαθα ότι είχε ταχύπνοια, είχε πέσει ο κορεσμός του οξυγόνου. Τα συμπτώματα αυτά υφέθηκαν κατά τη διάρκεια της νύχτας και το παιδί ήταν σταθερό. Το πρωί ήταν ο μπαμπάς του εκεί. Το παιδί έβλεπε παιδικό στο τάμπλετ, ήταν ήρεμη», είπε η μάρτυρας.
Όπως ανέφερε η μάρτυρας, το γραφείο των γιατρών βρισκόταν στα 20-30 μέτρα από το δωμάτιο που νοσηλευόταν η Τζωρτζίνα. «Χτύπησε η πόρτα με ένα απλό χτύπημα. Άνοιξε η κυρία Καρκανιά, η συνειδικευόμενή μου. Ήταν η μητέρα και μας είπε "ελάτε γιατί χτυπάει το οξύμετρο"».
Προέδρος: Με ηρεμία, όπως το περιγράφετε εδώ;
Μάρτυρας: Ναι, με ηρεμία.
Πρόεδρος: Τι κάνατε εσείς;
Μάρτυρας: Επειδή δεν μας έδωσε την αίσθηση του επείγοντος, συνέχισα να γράφω ένα φάκελο που συμπλήρωνα και πήγαν η διευθύντρια της κλινικής και η συνειδικευόμενή μου.
«Πήγα έπειτα από λίγο στο δωμάτιο, άκουσα φωνές και το οξύμετρο να χτυπά. Μου δόθηκε εντολή να ειδοποιήσω τον αναισθησιολόγο. Ήρθε άμεσα. Πρώτα ήρθε η ομάδα του, οι νοσηλευτές που είναι εξειδικευμένοι στην αναζωογόνηση κι έπειτα ο αναισθησιολόγος. Όταν κάλεσα τον αναισθησιολόγο, γύρισα πίσω και έκανα ΚΑΡΠΑ. Συμμετείχα στις μαλάξεις» περιέγραψε η μάρτυρας.
Πρόεδρος: Γιατί αναφέρετε ότι η μητέρα σας είπε «θα δίνατε στο παιδί αυτό εξιτήριο;»
Μάρτυρας: Μου έκανε εντύπωση ο τόνος της.
Πρόεδρος: Δεν είναι σύνηθες να έχουν τέτοιες συμπεριφορές οι γονείς;
Μάρτυρας: Έτσι, το εξέλαβα. Είναι σύνηθες, βέβαια, αλλά αυτό μου έμεινε.
Εισαγγελέας: Είχε διακοπεί η σίτιση κι έφαγε κανονικά μετά;
Μάρτυρας: Την Παρασκευή διεκόπη η σίτιση, αλλά το Σάββατο που έγινε υπέρηχος κοιλιάς και δεν βρέθηκε κάτω, όποτε ξεκίνησε η σίτιση.
Εισαγγελέας: Η μητέρα σας ρώτησε για να παραγγείλει από έξω φαγητό;
Μάρτυρας: Όχι.
Εισαγγελέας: Έπρεπε να σας ρωτήσει για κάτι τέτοιο;
Μάρτυρας: Ναι, κανονικά θα έπρεπε.
Ερωτήσεις από υπεράσπιση
Ερωτήσεις δέχτηκε από τον συνήγορο της Ρούλας Πισπιρίγκου, Αλέξη Κούγια, ο οποίος ρώτησε τη μάρτυρα αν οι γιατροί συγκεντρώθηκαν και συνομίλησαν πριν καταθέσουν με τη μάρτυρα να απαντά θετικά.
Κούγιας: Τι συζητήσατε;
Μάρτυρας: Το τι έγινε από την πλευρά μας όσον αφορά στις εξετάσεις και όλοι λέγαμε ότι ήταν κάτι απρόσμενο, δεν καταλήξαμε πουθενά.
Κούγιας: Γιατί συγκεντρωθήκατε όλοι μαζί;
Μάρτυρας: Γιατί δεν υπήρχε αιτιολογία για αυτό που συνέβη, είναι κάτι που δεν συμβαίνει. Αυτό που μας απασχόλησε είναι ότι στο νοσοκομείο μας δεν βλέπαμε ανακοπές.
Κούγιας: Εδώ κάθε μάρτυρας καταθέτει όσα ξέρει ο ίδιος. Μαζευτήκατε δηλαδή και συννεοηθήκατε τι θα πείτε;
Μάρτυρας: Δεν θυμάμαι. Ήταν συμβάντα που μας απασχόλησαν...
Κούγιας: Πότε έγινε αυτή η μάζωξη;
Μάρτυρας: Περίπου δυο εβδομάδες μετά την ανακοπή.
Κούγιας: Με τίνος πρωτοβουλία; Τι είπατε εκεί;
Μάρτυρας: Νομίζω των διευθυντών μας. Είπαμε τι έγινε από μεριάς μας, τι εξετάσεις κάναμε. Όλοι συμφώνησαν ότι είναι κάτι απρόσμενο.
Κούγιας: Στις 9.40 το παιδί λέτε ήταν φυσιολογικό. Όμως στο φάκελο φαίνονται δυο επεισόδια, που το ένα το περιέγραψε το ίδιο το παιδί.
Μάρτυρας: Δεν το ξέρω.
Κούγιας: Δεν θα έπρεπε να το ξέρετε; Με τις δικές σας καταθέσεις έγινε κατηγορουμενη. Δεν εχει περάσει ο χρόνος της απόδοσης ευθυνών για τους γιατρούς. Πέντε χρόνια είναι η παραγραφή. Άρα εσείς απο ότι φαίνεται δεν είχατε διαβάσει το φάκελο.
Μάρτυρας: Όσα επεισόδια και να ήταν έγινε η διερεύνηση που έπρεπε.