Δίκη Ρούλας Πισπιρίγκου - Η κατάθεση της παιδιάτρου: «Το παιδί εμείς το σώσαμε»

«Δεν έχω ξαναζήσει να με φωνάζει ξαφνικά η μητέρα και να είναι το παιδί σε αυτή την κατάσταση νεκρό! Ποτέ! Ποτέ!».

Με αυτά τα λόγια περιέγραψε η παιδίατρος του Καραμανδανείου νοσοκομείου Διονυσία Δημητρόπουλου όσα αντίκρυσε μπαίνοντας στο θάλαμο της Τζωρτζίνας Δασκαλάκη αφού είχε υποστεί ανακοπή κι ενώ προηγουμένως ήταν σταθερή και χωρίς συμπτώματα.

«Η πρώτη μου επαφή με το παιδί ήταν στις 9 Απριλίου 2021 στις 2 το μεσημέρι. Η μητέρα ανέφερε ότι παρουσίασε βήχα και τάση προς εμετό. Η ειδικευόμενη διαπίστωσε ήπια ωχρότητα δέρματος, βήχα και κοιλιακούς άλγος. Όταν πήγα εγώ τα συμπτώματα είχαν υποχωρήσει. Παρουσίαζε στην κοιλιά μια ήπια ευαισθησία στην ψηλάφηση και μόνο. Ζήτησα να συνεχίσει τον ορό και να γίνει νέος εργαστηριακός έλεγχος και παιδοχειρουργική εκτίμηση, αλλά και να τοποθετηθεί οξύμετρο.

Μετά από αυτά ήταν σταθερή αλλά στις 6 το απόγευμα η μητέρα μας ενημέρωσε ότι παρουσιάζει βήχα και πόνο στην κοιλιά. Κατά τη διάρκεια της εξέτασης τα συμπτώματα και πάλι υποχώρησαν. Στις 8 το βράδυ στην απογευματινή η επίσκεψη το παιδί ήταν αιμοδυναμικά σταθερό και δεν υπήρχε κάποιο εύρημα» ανέφερε η παιδίατρος στη κατάθεση της στη δίκη της Ρούλας Πισπιρίγκου για το θάνατο της πρωτότοκης κόρης της.

Η μάρτυρας επισκέφθηκε ξανά τη Τζωρτζίνα την Κυριακή στις 5 το απόγευμα, όταν η κατάσταση της ήταν σταθερή. «Στις 11 Απριλίου στις 7 το απόγευμα ενώ βρισκόμουν στο Γραφειο των γιατρών. Χτύπησε την πόρτα η μητέρα της Τζωρτζίνας και άνοιξε η κ. Καρκανια. «Ελάτε στο δωμάτιο γιατί σφυρίζει το οξύμετρο». Μαζί με την ειδικευόμενη και την κ. Καρκανια φύγαμε για το δωμάτιο. Αρχικά με αργά βήματα. Όμως η νοσηλεύτρια μας κ. Πετσάβα άρχισα να φωνάζει «τρέξτε γρήγορα». Και τρέξαμε» περιέγραψε η μάρτυρας.

Στη συνέχεια περιέγραψε πως αντίκρυσε τη Τζωρζίνα στη μέση του κρεβατιού και δίχως το ρινικό οξυγόνο. «Αντίκρισα το παιδί στο μέσο του κρεβατιού χωρις το ρινικό οξυγόνο. Το οξύμετρο δεν είχε ανταπόκριση. Ρώτησα τη μητέρα πως έφτασε το παιδί στην κατάσταση αυτή. Μου είπε πως σηκώθηκε, έβγαλε μια κραυγή, γούρλωσε τα μάτια κι έκανε τινάγματα άκρων.

Ήταν ωχρη, με μυδρίαση οφθαλμών, είχε απώλεια ούρων και δεν σφίξεις. Το έφερα σε θέση ανάνηψης. Έλεγξα τους αεραγωγούς και ξεκίνησα ΚΑΡΠΑ και δυνάμωσα την παροχή οξυγόνου και μου έφεραν την ΑΜΠΟΥ και αδιαλείπτως έκανα θωρακικές μαλάξεις. Ζήτησα να ενημερωθεί ο αναισθησιολόγος. Έκανα ΚΑΡΠΑ αδιάκοπα μέχρι να έρθει ο κ. Χασαπόπουλος. Κατά διαστήματα χορήγησα αδρεναλίνη. Μόλις ήρθε ο αναισθησιολόγος ανέλαβε εκείνος και ακολουθούσα τις εντολές του».

Προεδρος: Θυμάστε τη συνέχεια;

Μάρτυρας: Η ανάνηψη κράτησε 45-50 λεπτά μέχρι που το παιδί ανέκτησε σφίξεις. Σιγά σιγά έκανε αναπνοές. Τα μάτια επανήλθαν και μίκρυνε η κόρη.

Προεδρος: Για το επεισόδιο της Παρασκευής 9/4 για τον εμετό το μεσημέρι, τον είδατε;

Μάρτυρας: Ήταν διαυγές το περιεχόμενο, μεσαίας ποσότητας.

Προεδρος: Είδατε το παιδί 3 φορές. Το ότι υπήρχαν κάποια συμπτώματα και μετά αυτά υποχωρούσαν μόνο τους, εμπίπτει σε κάποια παθολογία;

Μάρτυρας: Εκείνη τη στιγμή το μυαλό μου, επειδή η Τζωρτζίνα το μεσημέρι είχε κάνει τον πρώτο εμετό, πήγε το μυαλό μου σε κάποια ιωσούλα, κάποια γαστρεντερίτιδα.

«Το γραφείο των γιατρών είναι γύρω στα 30 μέτρα. Όταν μπήκα στο θάλαμο με την εικόνα του παιδιου που αντίκρισα έκανε focus στο παιδί. Θυμάμαι ότι το οξύμετρο σφύριζε, αλλά δεν επικεντρώθηκα στο να δω αν είχε στο χέρι το οξύμετρο ή είχε χαθεί η επαφή με το δαχτυλάκι της. Μπορεί να σφυρίξει αν δεν κάνει καλή επαφή, αν έχει βγει ή αν τα άκρα είναι παγωμένα» εξήγησε η μάρτυρας.

Προεδρος: Τι σημαίνει δεν είχε ρινικό οξυγόνο;

Μάρτυρας: Θυμάμαι ότι έλειπα όλο από το κεφαλάκι του παιδιου. Θυμάμαι να το ψάχνω γιατί το πρώτο που ήθελα να κάνω ήταν να βάλω οξυγόνο.

Προεδρος: Αυτό που σας περιέγραψε η μητέρα του παιδιού μπορεί να οδήγησε στο να φύγει το ρινικό οξυγόνο.

Μάρτυρας: Δεν μπορώ να είμαι σίγουρη. Ίσως θα μπορούσε.

Σχετικά με το ζήτημα του αναισθησιολόγου ο οποίος δεν βρισκόταν στο νοσοκομείο, η μάρτυρας είπε: «Εκείνη την ημέρα το νοσοκομείο είχε εφημερία. Δεν ξέρω το τρόπο εφημερίας του. Η μικτή εφημερία στις αργίες είσαι στο νοσοκομείο μέχρι το μεσημέρι και μετά στο σπίτι σε ετοιμότητα να πας στο νοσοκομείο αν σε καλέσουν».

Προεδρος: Ένας γιατρός σε μικτή εφημερία πως ειδοποιείται;

Μαρτυρας: Η σοβαρότητα του περιστατικού το καθορίζει. Στο συγκεκριμένο περιστατικό ήμουν πάνω από το παιδί. Έδωσα εντολή στην κ. Στογιαννιδου να πάρει τον αναισθησιολόγο.

Εισαγγελέας: Η κατηγορούμενη αρνείται ότι ήρθε στο γραφείο να σας ειδοποιήσει.

Μάρτυρας: Ήμουν στο γραφείο είμαι σίγουρη. Το κουδούνι δεν ακούγεται στο γραφείο των γιατρών.

Εισαγγελέας: Όταν η νοσηλεύτρια μπήκε στο δωμάτιο αντίκρισε το παιδί όπως εσείς;

Μάρτυρας: Φυσικά! Αφού φώναζε «τρέξτε, τρέξτε!».

Εισαγγελέας: Η μητέρα σας λέει «ελατε σφυρίζει το οξύμετρο» ενώ η νοσηλεύτρια φωνάζει «ελάτε γρήγορα το παιδί είναι νεκρό!». Η μητέρα δεν κατάλαβε την κατάσταση;

Μάρτυρας: Αν με ρωτάτε, εγώ θα περίμενα να βγει φωνάζοντας. Να ουρλιάζει, άλλοι γονείς κάνουν έτσι για πιο απλά πράγματα.

«Για εμάς ήταν ανεξήγητο αυτό. Ήταν αιφνίδιο και μη αναμενόμενο. Δεν μπορούμε να δικαιολογήσουμε πως έπεσε σε αυτή την κατάσταση. Θα περίμενα να υπήρχε επιδείνωση συμπτωμάτων» ξεκαθάρισε η μάρτυρας.

Εισαγγελέας: Τι χρονική διάρκεια θα είχε αυτή η επιδείνωση;

Μάρτυρας: Συνήθως η επιδείνωση είναι ωρών. Το παιδί δεν είχε κανένα από τα συμπτώματα. Δεν έχω ξαναζήσει να με φωνάζει ξαφνικά η μητέρα και να είναι το παιδί σε αυτή την κατάσταση νεκρό! Ποτέ! Ποτέ!

Ερωτήσεις υπεράσπισης

Επιμένοντας στο ζήτημα «συνεννόησης» και συνάντησης μεταξύ των γιατρών σχετικά με το τι θα ειπωθεί για το επεισόδιο της Τζωρτζίνας ξεκίνησε τις ερωτήσεις του ο Αλέξης Κούγιας, με τη μάρτυρα να αρνείται ότι υπήρξε ειδική συνάντηση, εξηγώντας πως τις επόμενες ημέρες οι γιατροί όταν συγκεντρώνονταν για τις ενημερώσεις απλώς συζητούσαν το θέμα γιατί το περιαστικό ήταν ανεξήγητο.

Κούγιας: Γιατί οι συνάδελφοι σας δεν πήγαν την Τζωρτζίνα στην παιδοκαρδιολόγο κ. Καρατζά;

Μάρτυρας: Από την ενημέρωση που έχω γνωρίζω ότι οι συνάδελφοι επικοινώνησαν μαζί της για να κλείσουν ραντεβού. Εκείνη όμως τους είπε ότι μόλις πριν 10 ημέρες εξέτασε το παιδί και ήταν άψογα και δε χρειαζόταν εκ νέου.

Κούγιας: Όμως εκείνη σε άλλη της κατάθεση λέει ότι επικοινώνησαν μαζί της μετά την ανακοπή. Σημαίνει κάτι αυτό; Αν εδώ είχαμε ιατρικό λάθος, τι θα λέγατε;

Μάρτυρας: Μα είχε γίνει καρδιολογική εκτίμηση πριν 10 ημέρες! Αφού η ίδια η γιατρός είπε ότι δεν χρειάζεται να το δει!

Κούγιας: Η ίδια λεει ότι δεν επικοινώνησαν πριν την ανακοπή!

Μάρτυρας: Μήπως να ρωτήσετε τους συναδέλφους μου που μίλησαν;

Κουγιας: Τι λέτε κυρία μου;! Στα δικά σας χέρια πέθανε το παιδί! Πείτε μου αν αυτή η αντιμετώπιση ήταν σωστή. Γιατί έχω κάνει και μήνυση, στον συνάδελφο σας, για ιατρικό λάθος.

Μάρτυρας: Το παιδί δεν πέθανε. Το παιδί το σώσαμε. Από τη στιγμή που ο συνάδελφος είπε ότι την κάλεσε και μίλησαν, εγω τι να σας πω; Να τον αμφισβητήσω; Δεν ήμουν παρούσα.