Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: «Ασφυκτικός ο θάνατος της Καρολάιν» - Τι κατέθεσε στη δίκη η ιατροδικαστής
Πώς περιέγραψε τον Μπάμπη Αναγνωστόπουλο φίλη και γειτόνισσα της Καρολάιν, αναφερόμενη σε όσα της εξομολογήθηκε μία ημέρα πριν τη δολοφονία στα Γλυκά Νερά
Κατηγορηματικά διέψευσε τον ισχυρισμό του Μπάμπη Αναγνωστόπουλου περί… σφιχτού εναγκαλισμού που οδήγησε στο θάνατο την Κάρολαιν Κράουτς η ιατροδικαστής Χάιδω Σπηλιοπούλου. «Δεν πεθαίνει ένας άνθρωπος αγκαλιάζοντάς τον», ξεκαθάρισε η μάρτυρας, διευκρινίζοντας στη συνέχεια πως ο θάνατος της 20χρονης επήλθε από ασφυξία γύρω στις 4 τα ξημερώματα.
«Πήγαμε με τον βοηθό μου γύρω στις 9:30 το πρωί στο σημείο. Ήταν εκεί πολύς κόσμος, πολλοί αστυνομικοί. Καθώς ανέβαινα τα σκαλιά, ένας από τους αστυνομικούς μου είπε: "Προσοχή είναι και ένα σκυλί κρεμασμένο". Όσο παράξενο και αν ακούγεται, επειδή δεν άντεχα, αυθόρμητα τους είπα να το κατεβάσουν. Στο ισόγειο του σπιτιού επικρατούσε αταξία. Είδα το κέλυφος μιας κάμερας πεταμένο δίπλα στο παράθυρο. Στο σαλόνι υπήρχε ένα σαν σύρμα για να περικλείει ένα χώρο που εκεί μάλλον ήταν κατοικίδια. Προχώρησα και είδα το σκυλί απαγχονισμένο. Τα κάτω πόδια του σαν να ακουμπούσε στο σκαλοπάτι. Υπήρχαν κόπρανα και ουρά στα σκαλοπάτια. Στον πρώτο όροφο επικρατούσε και εκεί μια αταξία», είπε η μάρτυρας.
Φτάνοντας στη σοφίτα, οι αστυνομικοί την οδήγησαν προς τα δεξιά που βρισκόταν η νεκρή Κάρολαιν. «Η κοπέλα ήταν στη μέση του κρεβατιού σε πρηνή θέση. Ήταν γυμνή από τη μέση και πάνω και σκέφτηκα και τη σεξουαλική κακοποίηση. Φορούσε στο αριστερό της χέρι ένα smart watch, έβγαλα αυτό το πειστήριο και το παρέδωσα για εξέταση. Δεν είχε πάει γιατρός και εγώ έπρεπε να δώσω το χρόνο διαπίστωσης θανάτου. Αμέσως το μυαλό πάει σε ασφυκτικό θάνατο. Αμέσως συμπέρανα ασφυκτικό θάνατο από το πρόσωπο της κοπέλας. Δεν αναγνωρίζονταν σε σχέση με το διαβατήριο. Στα μάτια μέσα είχε αιμορραγία όχι τις συνηθισμένες που βλέπουμε σε απαγχονισμό ή στραγγαλισμό» είπε η ιατροδικαστής εξηγώντας πως αυτό δείχνει πολύ μεγάλη διάρκεια ασφυξίας, καθώς το θύμα έφερε κακώσεις στο στόμα και εκχυμώσεις.
Πρόεδρος: Έγινε προσπάθεια απόφραξης στόματος;
Μάρτυρας: Είμαι βέβαιη. Προσδιόρισα την ώρα θανάτου, είπα εκείνη τη στιγμή 4 με 5 το πρωί και χαριτολογώντας είπα στους αστυνομικούς 4:30 και αυτό πριν έρθουν τα ευρήματα από το ρολόι. Συζητώντας με το βοηθό μου μας πέρασε από το μυαλό και στραγγαλισμός. Δεν υπήρχε όμως στην περιοχή του λαιμού εικόνα στραγγαλισμού εκτός από μια εκφορά. Αν υπήρχε στραγγαλισμός θα υπήρχαν κακώσεις.
Πρόεδρος: Υπήρχαν και κάποιες μετρήσεις γύρω στις 70 με 80 σφίξεις πριν τη μία ώρα από τις 1:26 έως 1:36 και μετά από τις 1: 41 είναι 48 με 58 οι σφίξεις
Μάρτυρας: Το πιο λογικό αυτή την ώρα είναι να είχε πάει για ύπνο και μέχρι τις 4 που οι σφίξεις είναι 50 με 60 πρέπει να κοιμάται. Μετά αυξάνονται κατά 50% οι σφίξεις και εκεί έχει γίνει κάτι. Στις 4:11 επέρχεται ο θάνατος. Ήταν η πρώτη φορά που κλήθηκαν να αξιολογήσω ένα μηχάνημα.
Πρόεδρος: Ο κατηγορούμενος λέει ότι από το σφιχτό εναγκαλισμό προκλήθηκε ο θάνατος. Μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο;
Μάρτυρας: Ο εναγκαλισμός δεν γίνεται στο στόμα. Για να κλείσεις τα αγγεία του τραχήλου σε ένα άτομο 19 ετών πρέπει να παλεύεις ώρες. Θεωρώ απίθανο αυτό το σενάριο. Δεν πεθαίνει ένα άτομο αγκαλιάζοντάς το. Δεν θα μου έκανε καθόλου εντύπωση αν όλο αυτό έγινε ενώ η κοπέλα κοιμόταν.
Η μάρτυρας ανέφερε πως είχε εξετάσει και τον Μπάμπη Αναγνωστόπουλο και όπως είπε «οι κακώσεις του στο λαιμό, τους καρπούς ήταν τόσο ελαφρές που αναρωτιομασταν πώς να τις καταγράψουμε. Ήταν τόσο δύσκολο να τις δούμε γιατι ήταν πολύ λεπτές σε πάχος».
Η κατάθεση της γειτόνισσας
Η συνεδρίαση ολοκληρώθηκε με την κατάθεση της γειτόνισσας του ζευγαριού Αγγελικής Γερολυμάτου, την οποία ειδοποίησε μέσω μηνύματος ο 35χρονος πιλότος ότι κινδυνεύει. «Πάρε με τηλέφωνο» της έγραψε στο sms και όταν η μάρτυρας τον κάλεσε άκουγε μια πνιχτή φωνή να καλεί σε βοήθεια.
Η γυναίκα κατέθεσε στο δικαστήριο πως διατηρούσε φιλικές σχέσεις με την Κάρολαιν και πως την προηγούμενη ημέρα είχαν μια ασυνήθιστη σε διάρκεια συζήτηση.
«Την προηγούμενη ημέρα η διάρκεια της συνομιλίας μας ήταν αρκετά μεγάλη, ασυνήθιστη. Δεν ήταν καλά, ήταν φοβισμένη. Μου είπε είχε για προβλήματα με τη σκυλάκι τους, τη Ρόξυ. Μου είπε ότι θα πάει βόλτα με μια φίλη της. "Δεν μπορώ, έχω μπουχτίσει" μου είπε. Άρχισε να μου στέλνει μηνύματα από τις 8:30 που επέστρεψε. Τελευταία φορά που την είδα ήταν γύρω στις 11» ανέφερε.
Ωστόσο, λίγο μετά τις 4 τα ξημερώματα η μάρτυρας ξύπνησε από έναν έντονο θόρυβο κι ένα βρόγχο. «Κοίταξα το ρολόι και ήταν 4:20 και εκείνη την ώρα άκουσα βήματα στη σκάλα. Σκέφτηκα ότι μάλωναν γάτα και σκύλος. Στις 6:17 έλαβα τηλέφωνο από τον κατηγορούμενο. Δεν μπορούσα να καταλάβω τι συμβαίνει. Δεν καταλάβαινα τι μου έλεγε. Βγήκα έξω, ήρθαν αστυνομικοί. Έλεγα κάτι έχει πάθει η Καρολάιν. Εάν υπήρχε καυγάς με ένταση θα τον άκουγα. Υπήρχαν κάποια σημεία σε αυτή που με προβλημάτιζαν. Ενώ μιλούσαμε άνετα το πρωί, όταν ερχόταν 5:30 μου έκλεινε το τηλέφωνο με άγχος. Μάλλον φοβόταν».
Εισαγγελέας: Αν είχε προηγηθεί κάποιος καβγάς γύρω στις 4 θα το είχατε ακούσει;
Μάρτυρας: Σίγουρα.
Εισαγγελέας: Τι εντύπωση σας έκανε μετά ο κατηγορούμενος που ήρθαν και οι δημοσιογράφοι;
Μάρτυρας: Μεγάλη ψυχραιμία μιλούσε 4 λεπτά στις κάμερες. Ένα γεγονός που μου είχε κάνει εντύπωση ήταν στις 12 Μαΐου όπου τον βλέπω και τον ρωτάω τι θα κάνεις με το σπίτι εννοούσα. Μου απαντάει με μεγάλη ευκολία ότι θα καθυστερήσει το χτίσιμο του σπιτιού…. Τότε αναρωτήθηκαν μήπως έχει πάρει ένα κουτί ηρεμιστικά ή είναι σε σύγχυση.
Εισαγγελέας: Τώρα πια είναι η τελική σας άποψη;
Μάρτυρας: Πολύ ψύχραιμος, δεν υπήρχε συναίσθημα. Είχε έρθει και στο σπίτι μου μετά και δεν μου είχε μιλήσει ποτέ για εκείνη. Του είχα τελειώσει και μήνυμα που του έγραφα ότι η Καρολάιν θα είναι πάντα στη καρδιά μου, δεν μου απάντησε ποτέ.
Απαντώντας σε ερώτηση του εισαγγελέα σχετικά με το πού θα απέδιδε το άγχος της Κάρολαιν, η μάρτυρας διευκρίνισε: «Η Καρολάιν είχε θέματα, καταρχάς δεν είχε χρήματα. Μπορούσε να ψωνίσει το απόγευμα ας πούμε. Τα πρωινά που ήμασταν οι δυο μας, δεν είχε χρήματα. Όποια υποχρέωση κι αν είχε, πάντα μου έλεγε "χρήματα θα έχω το απόγευμα". Ζούσε σε χρυσό κλουβί. Επίσης, δεν έβγαινε πολύ, ενώ θα το ήθελε. Αισθανόταν ότι πνίγεται. Μου το είπε μια μέρα πριν το φόνο, αλλά και παλιότερα. Τους τελευταίους μήνες είχε παραμελήσει και τον εαυτό της, ενώ δεν ήταν αυτό το στιλ της».