Γιώργος Φλωρίδης: Η Αριστοφανική δικομανία των Αθηναίων ως “αγαπημένη” συνήθεια 2.500 χρόνια μετά

«Οι μεν γαρ ουν τέττιγες ένα μην’ ή δύο επί των κραδών άδουσι, Αθηναίοι δ’ αεί επί των δικών άδουσι πάντα τον βίον»

(Τα τζιτζίκια ένα δυο μήνες μόνο τραγουδούν στα κλαδιά, όμως οι Αθηναίοι αδιάκοπα, όλη τους τη ζωή τραγουδούν στα δικαστήρια)

Αριστοφάνης «Όρνιθες», στ. 39-41

Με αυτά τα λόγια διακωμωδούσε ο Αριστοφάνης το 414 π.Χ τη δικομανία των Αθηναίων.

Προφανώς δεν φανταζόταν ότι 2.500 χρόνια μετά οι Αθηναίοι, θα συνέχιζαν αυτή τη «λαμπρή» παράδοση και θα υπέβαλαν στην Εισαγγελία Αθηνών, περίπου 150.000 μηνύσεις κάθε χρόνο, δηλαδή 750.000 μηνύσεις στα τελευταία πέντε χρόνια! Από κοντά και οι Θεσσαλονικείς, που κατά την αναλογία πληθυσμού, υποβάλουν 50.000 μηνύσεις κάθε χρόνο, δηλαδή 250.000 μηνύσεις στην πενταετία!

Στην Ελλάδα του 1897 που ήταν μέχρι την Άρτα, οι ξένοι «επιτηρητές» που βρισκόταν στην Ελλάδα λόγω της προηγηθείσης χρεοκοπίας του 1893, συνέταξαν έκθεση στην οποία διαπίστωναν ότι στα δικαστήρια μιας φτωχής και χρεοκοπημένης χώρας, εκκρεμούσαν περίπου 130.000 ποινικές υποθέσεις! Η πρόταση που υπέβαλαν στην τότε ελληνική κυβέρνηση ήταν: «καταδιώξατε τους δικομανείς».

Στα κείμενα των επιφανών νομικών και πολιτικών του 19ου αιώνα, τα οποία περιλαμβάνονται στην έξοχη έκδοση με τίτλο «Ο ασάλευτος χρόνος της Ελληνικής Δικαιοσύνης», την οποία επιμελήθηκε ο Σύμβουλος Επικρατείας Π. Τσούκας, διαπιστώνει κανείς ότι η βασική θεματολογία στα τελευταία 150 χρόνια για την Ελληνική Δικαιοσύνη, παραμένει η ίδια, όχι μόνο στους τίτλους, αλλά στο περιεχόμενο, τις διαπιστώσεις και τις προτεινόμενες λύσεις.

Διαβάστε περισσότερα στο dikastiko.gr