Το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταδίκασε την Ελλάδα

Η πρώτη υπόθεση αφορούσε την προσφυγή του Α.Ε, Τούρκου υπηκόου κουρδικής καταγωγής, ο οποίος διωκόταν για τις πολιτικές του δραστηριότητες στην Τουρκία. Ο Α.Ε. συνελήφθη στις 10 Σεπτεμβρίου του 2009 με πλαστά ταξιδιωτικά έγγραφα στα σύνορα και μεταφέρθηκε στο αστυνομικό τμήμα κράτησης μεταναστών της Θεσσαλονίκης.

Η αίτηση που υπέβαλε για χορήγηση ασύλου απορρίφθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2010, αλλά ο αρχηγός της Αστυνομίας της Θεσσαλονίκης, λαμβάνοντας υπόψη του, τους κινδύνους που θ' αντιμετώπιζε ο Α.Ε εάν επέστρεφε στην Τουρκία, του χορήγησε άδεια προσωρινής παραμονής και τον απελευθέρωσε.

Στην προσφυγή του ενώπιον του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, υποστήριξε ότι τόσο κατά το διάστημα κράτησής του στον συνοριακό αστυνομικό σταθμό της Θέρμης όσο και στο αστυνομικό τμήμα της Θεσσαλονίκης, παραβιάστηκαν βασικά δικαιώματά του.

Το Δικαστήριο δέχθηκε τους ισχυρισμούς του και καταδίκασε την Ελλάδα για παραβίαση του δικαιώματος στην ελευθερία και ασφάλεια, καθώς και για παράβαση των διατάξεων του άρθρου 3 της ΕΣΔΑ, με βάση τις οποίες απαγορεύεται η απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση.

Υποχρέωσε δε την Ελλάδα να καταβάλει στον Α.Ε. 8.000 ευρώ, ως αποζημίωση για μη χρηματική βλάβη.

Η δεύτερη υπόθεση αφορούσε την προσφυγή ενός Έλληνα και τις συνθήκες κράτησής του στις φυλακές ενώ ήταν φορέας ηπατίτιδας C και στη συνέχεια, διαγνώστηκε ότι έπασχε από σκλήρυνση κατά πλάκας.

Ο συγκεκριμένος συνελήφθη τον Ιούνιο του 2012, κατηγορούμενος για αδικήματα, με βάση τα οποία θα μπορούσε να καταδικαστεί μέχρι και 20 χρόνια φυλάκιση, αλλά δήλωσε ευθύς εξαρχής ότι ήταν φορέας της ηπατίτιδας C. Τον Νοέμβριο του 2012, υπέβαλε παρατηρήσεις προς στήριξη του αιτήματός του να μην υπερβεί η κράτηση του τους έξι μήνες, επισημαίνοντας ότι η κράτησή του στη φυλακή ήταν πιθανό να προκαλέσει ανεπανόρθωτη βλάβη της υγείας του, δεδομένου ότι είχε ανακαλύψει ότι έπασχε και από σκλήρυνση κατά πλάκας.

Η αίτησή του για αποφυλάκιση με εγγύηση απορρίφθηκε τον Ιανουάριο του 2013, αλλά στις 3 Ιουνίου του ίδιου έτους αφέθηκε ελεύθερος με εγγύηση.

Το Δικαστήριο, εκδικάζοντας την προσφυγή του, καταδίκασε την Ελλάδα για παραβίαση του δικαιώματος στην ελευθερία και την ασφάλεια και την υποχρέωσε, να καταβάλει 3.000 ευρώ αποζημίωση για μη χρηματική ζημιά και να πληρώσει και 565 ευρώ για έξοδα και δαπάνες.

Σχετικές ειδήσεις

• Άρση τηλεφωνικού απορρήτου μετά τις καταγγελίες Ξουλίδου
• Τι ανέφερε στην απολογία του ο Αλβανός πιστολέρο
• Πρώην βουλευτής «εγκέφαλος» εγκληματικής οργάνωσης