Ο Ν. Ρωμανός και ένας νόμος μπαλάκι του πινγκ πονγκ!
Η ιστορία του νεαρού Νίκου Ρωμανού, κρατούμενου των Φυλακών Αυλώνα και απεργού πείνας επί 21 ημέρες είναι πλούσια σε αντιφάσεις.
Της Γεωργίας Λινάρδου
Ο 21χρονος Ρωμανός από τις 10 Νοεμβρίου (2014) ξεκίνησε απεργία πείνας διεκδικώντας την εφαρμογή του Νόμου. Να του επιτραπεί, δηλαδή, να πηγαίνει στα μαθήματα του ΤΕΙ Αθήνας όπου πέρασε στις Πανελλήνιες. Αντίφαση. Ένας κατά δήλωσή του αναρχικός ζητά την... εφαρμογή του Νόμου καθώς οι «ερμηνευτές» του, τον παραβιάζουν. Από την άλλη, οι εισαγγελείς, μπροστά στον κίνδυνο ο νεαρός να πεθάνει εξαιτίας της πολυήμερης αποχής από το φαγητό, ζήτησαν την αναγκαστική του σίτιση γεγονός που συνιστά σύμφωνα με την Παγκόσμια Ιατρική Ένωση, μορφή βασανιστηρίου. Ακόμη και οι γιατροί του Νοσοκομείου όπου πλέον νοσηλεύεται ο κρατούμενος αρνήθηκαν να εφαρμόσουν την σχετική εντολή.
Είσαι δεν είσαι ταραξίας, αναρχικός, κακοποιός και όποια άλλη «ταμπέλα», θεσμική ή μη υπάρχει, ένα είναι σίγουρο: Όταν είσαι 15 ετών και ο κολλητός σου ξεψυχά στην αγκαλιά σου από σφαίρες αστυνομικών, «στοιχειώνεσαι». Η ζωή σου αλλάζει τελείως. Αν είσαι ο πιτσιρικάς των «Βορείων Προαστείων» μεγαλωμένος σε πλούσια οικογένεια, εκπαιδευμένος σε καλά σχολεία και περπατημένος από νωρίς στα βαθιά μονοπάτια της λογοτεχνίας και της ποίησης, μυημένος στον Βολταίρο και τον Ανρί Μπελ τον κορυφαίο γάλλο μυθιστοριογράφο του 19ου αιώνα με το ψευδώνυμο Σταντάλ, όπως ο Ν.Ρωμανός, «στοιχειώνεσαι» ακόμη περισσότερο.
Όταν στις 6 Δεκεμβρίου του 2008 ο Αλέξης Γρηγορόπουλος έπεφτε νεκρός από σφαίρες αστυνομικών στη συμβολή των οδών Τζαβέλλα και Μεσολογγίου στα Εξάρχεια, ο πιτσιρικάς Ρωμανός ήταν εκεί. Είδε και άκουσε... Ο Γρηγορόπουλος γίνεται σύμβολο. Ο Ρωμανός καταθέτει στις Αρχές: «Ο φίλος μου δεν δολοφονήθηκε, εκτελέστηκε εν ψυχρώ». Ύστερα χάνεται, «αγριεύει»…
Πέντε χρόνια μετά, συλλαμβάνεται μαζί με τρεις ακόμη νεαρούς για δύο αποτυχημένες ένοπλες ληστείες στο Βελβεντό Κοζάνης και στην Αγροτική Τράπεζα. Και είναι η πρώτη φορά που ουσιαστικά βρίσκεται απέναντι στο νόμο. Κατά τη διάρκεια της σύλληψής τους οι νεαροί ξυλοκοπούνται ανελέητα. Οι φωτογραφίες βγαίνουν στη δημοσιότητα μετά από σχετικό photoshop που διακρίνουν «έμπειρα μάτια». Συγγενείς και δικηγόροι των κατηγορουμένων καταγγέλλουν το βασανισμό τους και η Εισαγγελέας Πρωτοδικών Αθηνών Παναγιώτα Φάκου, διατάσσει προκαταρκτική έρευνα.
Σε ρεπορτάζ του το αμερικανικό δίκτυο NBC αναφέρει μεταξύ άλλων πως: «Η αστυνομία έδωσε αλλοιωμένες φωτογραφίες των κατηγορουμένων στη δημοσιότητα ώστε τα τραύματα να φαίνονται λιγότερο σοβαρά». Υπουργός Δημόσιας Τάξης είναι ο Ν. Δένδιας, ο οποίος δικαιολογεί τη χρήση «photoshop» λέγοντας: «Χρησιμοποιώντας για να είναι αναγνωρίσιμοι οι κατηγορούμενοι στο κοινό. Οι φωτογραφίες όμως δεν θα έπρεπε να είχαν δημοσιευθεί». Κι άλλη αντίφαση. Μία ακόμη παραβίαση του Νόμου.
Οι κατηγορίες για τη συμμετοχή σε ληστεία λαμβάνουν και «άρωμα» τρομοκρατίας, καθώς για δύο από αυτούς τους νεαρούς θεωρείται από την αστυνομία βέβαιη η συμμετοχή τους στην οργάνωση Συνωμοσίες Πυρήνων της Φωτιάς και η υπόθεση περιπλέκεται.
Ένας από αυτούς ήταν και ο Νίκος Ρωμανός, ο οποίος ναι μεν αποδέχθηκε τη συμμετοχή του στις ληστείες, αλλά όχι και τη συμμετοχή του στους Πυρήνες της Φωτιάς.
Εν τέλει και οι τέσσερις νεαροί δε δικάστηκαν με βάση τον αντιτρομοκρατικό νόμο, αλλά μόνον για το αδίκημα της ληστείας.
Στην τελική απόφαση η δικαιοσύνη δεν έκανε κανένα ελαφρυντικό δεκτό. Έχει σημασία, όμως, να σταθούμε σε μερικές φράσεις του τότε εισαγγελέα της έδρας Γρηγόρη Πεπόνη, ο οποίος με νόημα ανέφερε: «Δεν θα γίνω μπαλωματής και γεφυροποιός ώστε να θεραπεύσω τα κενά και τις πλημμέλειες της προδικασίας, αστυνομικής και ανάκρισης...» και συνέχισε λέγοντας: «Πρώτη φορά βλέπω ληστεία που να αφήνουν τους ομήρους ελεύθερους, κατά δε την καταδίωξη, ενώ είχαν το επάνω χέρι διαθέτοντας βαρύ οπλισμό, ούτε πυροβόλησαν τους αστυνομικούς που τους καταδίωκαν ούτε χρησιμοποίησαν τον όμηρο σαν ασπίδα για να διαφύγουν...». Στη συνέχεια δήλωσε πως «από κανένα στοιχείο δεν μου προκύπτει ότι αποδεικνύεται η κατηγορία για συγκρότηση και ένταξη σε τρομοκρατική ομάδα».
Ο Ρωμανός καταδικάζεται σε 15 χρόνια κάθειρξη. Στις Φυλακές συνεχίζει να κάνει αυτό που ξέρει. Να διαβάζει. Δίνει εξετάσεις και πετυχαίνει την εισαγωγή του στο ΤΕΙ Αθήνας. Στις 23 Σεπτεμβρίου ο υπουργός Δικαιοσύνης Χ. Αθανασίου επισκέπτεται τις Φυλακές Αυλώνα με σκοπό να συγχαρεί και να βραβεύσει τους τέσσερις κρατούμενους εκεί (ανάμεσα τους και ο Ρωμανός) οι οποίοι πέτυχαν στις εξετάσεις.
Ο Ρωμανός αρνείται να παραλάβει τον έπαινο και το έπαθλο των 500 ευρώ. Καθώς, όπως είπε τότε ο διευθυντής του σχολείου των Φυλακών Π. Δαμιανός στον υπουργό: «Αν προχωρούσε στη συγκεκριμένη ενέργεια θα ερχόταν σε αντίθεση με τις αξίες που πρεσβεύει».
Ο υπουργός δήλωσε τότε πως η πολιτεία δεν κάνει διακρίσεις στα θέματα σπουδών. Λίγο καιρό μετά, όμως, οπότε και άνοιξε η Σχολή, δεν επετράπη στον Ρωμανό η πρόσβαση του στις σπουδές. Μια ακόμη αντίφαση της ιστορίας. Τραγική αντίφαση. Όπως και το γεγονός ότι ο τότε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Κ. Παπούλιας είχε απευθύνει πρόσκληση στους τέσσερις κρατούμενους του Αυλώνα να επισκεφθούν το Προεδρικό Μέγαρο για να τους συγχαρεί. Επίσης ο Ρωμανός είχε αρνηθεί να πάει.
Αναρχικός, τρομοκράτης, κακοποιός και ότι άλλο είναι ή δεν είναι, αυτό μπερδεύεται άτσαλα με την εφαρμογή του Νόμων για τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ισότητα και την ισονομία.
Σε ανακοίνωση του ο Σύλλογος Διοικητικού Προσωπικού των ΤΕΙ ΑΘήνας αναφέρει: «Το συμβούλιο των Φυλακών Κορυδαλλού όπου κρατούνται απέρριψε το καθ' όλα νόμιμο αίτημα τους εκφράζοντας στην περίπτωση τους το απαράδεκτο καθεστώς εξαίρεσης και διακρίσεων. Είναι απαράδεκτο να φτάνουν δύο άνθρωποι να διεκδικούν ένα τόσο βασικό και αυτονόητο δικαίωμα, όπως η πρόσβαση στην παιδεία, χρησιμοποιώντας ως έσχατο μέσο το σώμα τους και βάζοντας σε κίνδυνο τη ζωή και την υγεία τους».
Επίσης απεργός πείνας για τη διεκδίκηση εκπαιδευτικής άδειας ήταν και ο Ηρακλής Κωστάρης, ο οποίος μετά από 30 ημέρες αποχής από το φαγητό σταμάτησε την απεργία. Στην περίπτωσή του, για σχεδόν 4 χρόνια, ενώ δικαιούνταν και εκπαιδευτική άδεια αλλά και τακτική, το Συμβούλιο των Φυλακών απέρριπτε τα αιτήματά του.
Πριν από λίγες ώρες ο υπουργός Παιδείας Α. Λοβέρδος σε ανάρτηση του στο Facebook ανέφερε πως: «Επικοινώνησε μαζί ο δικηγόρος του κ.Κωστάρη. Του δήλωσα πως πάγια πολιτική μας είναι οι έγκλειστοι να μπορούν να σπουδάζουν. Η συμπεριφορά του Ηρακλή Κωστάρη όπως ενημερωνόμαστε είναι άψογη άρα πρέπει να συνεχίσει τις σπουδές του. Το ίδιο πρέπει να ισχύσει και για τον Ρωμανό».
Είναι προφανές ότι στα όργανα της πολιτείας επικρατεί «σύγχυση». Δεν είναι και δεν πρέπει να είναι στη διακριτική ευχέρεια του κάθε υπουργού αν ένας κρατούμενος μπορεί να έχει πρόσβαση στην εκπαίδευση και δεν είναι θέμα «χάρης», δεν είναι θέμα «πάγιας πολιτικής» να επιτρέπεται σε έναν κρατούμενο η πρόσβαση του στις εκπαιδευτικές άδειες. Είναι αυτό που προβλέπει ο Νόμος.
Αν η Πολιτεία φοβάται να εφαρμόζει τους Νόμους της και νιώθει ασφάλεια να τους εφαρμόζει «επιλεκτικά», τότε δεν υπάρχει άλλος δρόμος από το να τους αλλάξει. Αν έτσι θεωρεί πως αφ' ενός μεν θα «σωφρονίσει» τους κακοποιούς και αφ' ετέρου θα προφυλάξει την κοινωνία από τις πράξεις τους, τότε δεν υπάρχει άλλος δρόμος παρά να απαγορεύσει την εισαγωγή των κρατουμένων στο Πανεπιστήμιο.
Όλα τα υπόλοιπα είναι υποκρισία και περισσεύουν σε μία δημοκρατική πολιτεία και κοινωνία που κατά τα υπόλοιπα ανέχεται την ύπαρξη Φυλακών που αντί να σωφρονίζουν, «εξάγουν» με κάθε αποφυλάκιση θυμωμένους-οργισμένους ανθρώπους που βλέπουν παντού... εχθρούς. Όταν ο υπάρχων «σωφρονισμός» επιστρέφει στην κοινωνία τα «χειρότερα αγρίμια», τότε ναι κάποιος πρέπει να πάρει την πολιτική απόφαση να αλλάξει τους Νόμους.
Να ξέρουν και οι κρατούμενοι, αλλά και η κοινωνία τι την περιμένει. Ξεκάθαρα!
Σ.Σ.: Α, ναι, καλό θα ήταν να καταργηθούν και τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας των Φυλακών. Μην πληρώνουμε και τσάμπα ε;