Αποζημίωση σε φίλαθλο που έχασε δύο δάκτυλα του χεριού του
Τα επεισόδια έγιναν τον Μάρτιο του 2007 στο γυμναστήριο ΜΕΤΣ πριν την έναρξη του αγώνα μπάσκετ μεταξύ των ομάδων του Παγκρατίου και του Περιστερίου.
Κατά τη διάρκεια εισόδου των φιλάθλων του Περιστερίου στο γήπεδο και πηγαίνοντας προς στις κερκίδες, δέχθηκαν απρόκλητα επίθεση από 50 περίπου φιλάθλους της ομάδας του Παγκρατίου, οι οποίοι ήταν ήδη μέσα στο γήπεδο.
Οι φίλαθλοι του Περιστερίου εκτόξευσαν εναντίον των οπαδών της αντίπαλης ομάδας πέτρες, πλαστικά μπουκάλια νερού, βίδες, αναπτήρες, κέρματα, καθώς και μία κροτίδα. Την κροτίδα ένας από τους φιλάθλους την «απέκρουσε» με το δεξί του χέρι αλλά εκείνη την στιγμή η κροτίδα εξερράγη και ακρωτηρίασε τμήμα των δύο δακτύλων του (μέσου και δείκτη) του δεξιού χεριού.
Ο φίλαθλος διεκομίσθη στο νοσοκομείο και εισήχθη στο χειρουργείο, ενώ στο μεταξύ τα κομμάτια των δύο δακτύλων που βρέθηκαν στο δάπεδο του γηπέδου μετά τη λήξη του αγώνα, οι αστυνομικοί τα πήγαν στο νοσοκομείο.
Μετά τη χειρουργική επέμβαση ο φίλαθλος παρέμεινε για λίγες μέρες στο νοσοκομείο και στην συνέχεια έλαβε εξιτήριο, αλλά λόγω της επιδείνωσης της κατάστασής του επανεισήχθη στο ίδιο νοσοκομείο λίγες ημέρες μετά, οπότε και υποβλήθηκε σε νέα χειρουργική επέμβαση.
Κατόπιν αυτών τα δύο δάχτυλα του δεξιού χεριού (μέσου και δείκτη) ακρωτηριάστηκαν, «νέκρωσε» ο αντίχειρας και υπέστη κάταγμα όλη η παλάμη και τα υπόλοιπα δάχτυλα, ενώ ήταν αναρίθμητα τα ράμματα στο χέρι.
Το ΣτΕ με πρόεδρο τον αντιπρόεδρο Νικόλαο Σακελλαρίου και εισηγητή τον Χαράλαμπο Κομνηνό στην απόφασή του αναφέρει ότι «η παράλειψη επεμβάσεως των αστυνομικών με σκοπό τη λήψη προστατευτικών μέτρων υπέρ των πολιτών και των περιουσιών τους πριν, κατά τη διάρκεια αλλά και μετά τη λήξη αθλητικών συναντήσεων, τόσο εντός όσο και εκτός των αγωνιστικών χώρων, συνιστά παράλειψη διοικητικών οργάνων για την οποία το Δημόσιο ενέχεται σε αποζημίωση».
Σύμφωνα με τις αποφάσεις όλων των βαθμών (Διοικητικό Πρωτοδικείο και Εφετείο, αλλά και ΣτΕ) η ΕΛΑΣ «εκτέλεσε πλημμελώς τα καθήκοντά της όσον αφορά τόσο τη διατήρηση της ευταξίας όσο και την επίτευξη ομαλής και κυρίως ασφαλούς προσέλευσης των φιλάθλων στις αθλητικές εγκαταστάσεις και η πλημμέλεια αυτή στοιχειοθετεί ευθύνη του Ελληνικού Δημοσίου προς αποζημίωσή του», ενώ τα μέτρα τα οποία ελήφθησαν από την ΕΛ.ΑΣ. «δεν ήσαν τα αναγκαία και πάντως δεν ήταν αποτελεσματικά, άλλως τα αστυνομικά όργανα εκτέλεσαν πλημμελώς τα καθήκοντά τους, αφού και η τάξη διασαλεύτηκε εντός του αθλητικού χώρου και η ασφάλεια των φιλάθλων δεν επιτεύχθηκε».
Ακόμη αναφέρεται στην απόφαση του ΣτΕ ότι «τα αστυνομικά όργανα δεν έκαναν κανένα έλεγχο στον αγωνιστικό χώρο πριν από την έναρξη του αγώνα, καθώς και κατά την προσέλευση των φιλάθλων, όπως σωματικό έλεγχο των εισερχομένων, ώστε να αποτρέψουν τέτοιας εκτάσεως επεισόδια εντός του γηπέδου».
Πάντως, πρέπει να σημειωθεί ότι το Δημόσιο ισχυρίστηκε ότι «είναι πρακτικά αδύνατη η εκ των προτέρων ανεύρεση απαγορευμένων αντικειμένων, καθόσον οι ενδιαφερόμενοι χρησιμοποιούν διάφορα τεχνάσματα, είναι δε κοινώς γνωστό ότι κροτίδες, πέτρες και άλλα μεταφέρονται και κρύβονται επιμελώς, ημέρες πριν την αθλητική συνάντηση».